บ้าน
ร่างเล็กดิ้นรนอย่างสุดกำลัง เธอไม่อาจทนกับคำกร่นด่าของชายตรงหน้านี้อีก แม้ชานยอลลี่จะมีความรู้สึกดีๆให้กับคริส แต่ความเย็นชาป่าเถื่อนของเขาก็ทำให้เธอต้องกลับมาไตร่ตรองอีกครั้ง
เธอร่ำไห้หนักมากขึ้น สะอื้นจนตัวโยนเมื่อคำว่า"ร่าน"ดังก้องอยู่ในหู ใบหน้าคมยังคงซุกไซร้ซอกคอขาวเนียนในขณะที่น้ำตาของหญิงสาวไหลลงมาเปรอะเปื้อนแก้มใส...
"ถ้าพอใจนายแล้ว..ช่วยฆ่าฉันให้ตายที" น้ำเสียงแหบพร่าปะปนกับคราบน้ำตาของความเสียใจ
"แก้แค้นกันไปมา คนที่เจ็บไม่ใช่นายสองคน แต่เป็นฉัน!" เธอนอนนิ่ง คำพูดที่ออกจากปากของหญิงสาวบ่งบอกได้ดีว่าเธอรู้สึกอย่างไรในตอนนี้
ร่างสูงค่อยๆหยุดการกระทำดั่งคนได้สติ เขาจับจ้องใบหน้าสวยหวานที่กำลังร้องไห้ ดวงตาคมเริ่มสับสนกับสิ่งที่ตัวเองกำลังทำ มือหนาเอื้อมไปช้าๆหวังจะเช็ดน้ำตาให้สาวน้อยของเขา แขนเล็กปัดมือนั้นออกอย่างแรงและลุกขึ้นยืน เธอรีบวิ่งตรงไปบริเวณหน้าผาที่เป็นจุดชมวิวของหาดแห่งนี้...
"ชานยอลลี่ เธอจะทำบ้าอะไร!" ร่างสูงเอ่ยถามเสียงดังพร้อมกับวิ่งตามไปติดๆ
"ถ้าฉันตาย เรื่องทุกอย่างจะจบไหมคริส.." น้ำเสียงสั่นเครือยังไม่หยุดร่ำไห้ เธอถอยหลังทีละก้าวและตะโกนห้ามไม่ให้เขาเข้ามาใกล้
"อย่าทำอะไรโง่ๆแบบนั้น ฉันไม่อยากเห็นผู้หญิงคนไหนตายต่อหน้าฉันอีกแล้ว!.." มือหนายกขึ้นห้ามปรามร่างเล็ก ใบหน้าคมตึงเครียดเมื่อเจอสถานการณ์ความใจเด็ดของเธอบีบบังคับ ปลายจมูกโด่งผ่อนลมหายใจ สมองพยายามครุ่นคิดในสิ่งที่จะสามารถเกลี้ยกล่อมให้หญิงสาวใจอ่อนลงได้
"ชานยอลลี่...กลับไปกับฉัน..ฉันขอร้อง" แขนยาวค่อยๆยื่นเข้าไปหาร่างเล็กเพื่อให้เธอจับเขาไว้
"เอามือของนายออกไป!"
"ทั้งนายและจื่อเทาจะไม่มีวันใช้ฉันเป็นเครื่องมือได้อีก" เท้าเล็กค่อยๆเดินถอยไปทีละก้าว เศษก้อนกรวดที่พื้นดินไถลลงหน้าผาสูงไปทีละก้อนเมื่อเธอเริ่มขยับปลายเท้า
ร่างสูงยกมือขึ้นจับขมับของตนเองด้วยความเคร่งเครียด เขายอมแล้ว ยอมทุกอย่างเพื่อไม่ให้หล่อนกระโดดหน้าผาฆ่าตัวตาย โดยที่เขาต้องเป็นฝ่ายยืนดูโดยที่ช่วยเหลืออะไรไม่ได้
"ชานยอลลี่ ฉันขอโทษ..ฉัน..จะไม่ทำร้ายเธออีก...ฉันสัญญา.." ดวงตาคมพยายามสื่อถึงความจริงใจของเขาที่มีต่อเธอ แม้ร่างบางจะไม่รับรู้แต่อย่างน้อยคริสก็ต้องการจะพูดมันออกไป
"ส่งมือมาให้ฉัน...ครอบครัวและคนที่เธอรักยังรอเธออยู่ เห็นแก่คนที่รักเธอ..ช่วยส่งมือมาให้ฉัน ฉันขอร้อง" แขนแกร่งเอื้อมไปช้าๆเพื่อจะจับข้อมือเล็กไว้
ในขณะที่ร่างเล็กกำลังตั้งใจฟัง คริสใช้ช่วงจังหวะที่เธอเผลอกระชากร่างบางเข้าไปในอ้อมกอด แขนแกร่งโอบกอดร่างเล็กแน่นและพูดจาปลอบประโลมให้เธอใจเย็นลง
"ไม่เป็นอะไรแล้ว ฉันขอโทษ ฉันจะไม่ทำร้ายเธออีก อย่าร้องไห้นะ ฉันไม่อยากเห็นน้ำตาเธอแล้ว" มือหนาลูบศรีษะคนตัวเล็กกว่า ร่างบางสะอื้นซุกหน้าบนอกแกร่ง ปลายจมูกโด่งหอมหน้าผากเธอแผ่วเบา การกระทำที่แสนอ่อนโยนของเขาทำให้ชานยอลลี่สงบลงไปโดยปริยาย
เมื่อผ่านไปสักพักสถานการณ์ก็เริ่มดีขึ้น ทั้งสองยินยอมกลับไปที่โกดังด้วยกัน ร่างสูงจูงร่างเล็กเดินตรงไปยังรถ Skyline GTR คันสวย หญิงสาวหย่อนกายลงบนเบาะข้างคนขับ แม้ดวงหน้าของเธอจะดูเศร้าหมองแต่ก็ดีขึ้นกว่าเมื่อครู่มากนัก
"มานั่งตรงนี้" มือหนาตบลงที่หน้าตักของตนเองด้วยใบหน้าจริงจัง
"หือ.." ดวงตาคมเลิ่กขึ้นเล็กน้อย
"ตรงนี้ นั่งบนตักฉัน ฉันไม่ไว้ใจหากเธอคิดอะไรบ้าๆอีก คันนี้ไม่มีระบบล็อคฝั่งข้างคนขับ"
"ไม่..ฉันจะนั่งตรงนี้" มือเล็กจับเข็มขัดนิรภัยรีบคาดที่เอว
"ชานยอลลี่ ทำไมชอบดื้อกับฉัน" มือหนาจับแขนเรียวดึงเข้ามาหาตัว ความแข็งแกร่งของเขารั้งเอวบางขึ้นมานั่งบนตักเขาได้สำเร็จ
"ไหนว่าจะไม่ทำร้าย" ใบหน้าหวานเหลือบมองคนด้านหลัง ความรู้สึกเขินอายเริ่มเกิดขึ้น แก้มเนียนใสปรากฎเลือดฝาดแดงระเรื่อโดยมิต้องอาศัยบลัชออน
"แล้วแบบนี้เรียกว่าทำร้ายตรงไหนครับคุณ" ใบหน้าคมยกยิ้มมุมปาก เขาสตาร์ทรถและออกตัวไปโดยมีหญิงสาวร่างบางนั่งอยู่บนตัก แขนแกร่งโอบเอวบางไว้ด้วยความห่วงใยไปตลอดทาง
แม้ระยะทางที่รถสกายไลน์เคลื่อนตัวไป ไม่ใช่ระยะทางที่ใกล้มากนัก แต่ด้วยการควบคุมรถอย่างมืออาชีพของคริสมังกรสายฟ้า ไม่นานทั้งสองก็กลับมาถึงโกดังอย่างปลอดภัย โอเซฮุนเพื่อนรักนั่งรอด้วยท่าทางอารมณ์ดีกับลูกสมุนสองสามคนบนโซฟาตัวใหญ่ เมื่อเขาเหลือบเห็นหญิงสาวที่เดินตามหลังเพื่อนร่างสูงมา ใบหน้าก็เปลี่ยนเป็นเรียบเฉย สาวน้อยร่างเล็กถูกเสียงเข้มสั่งให้ขึ้นไปรอบนห้องนอนจนกว่าเขาจะคุยธุระกับคนในแก็งค์เสร็จ
"เดี๋ยวฉันตามขึ้นไป ถ้าง่วงก็พักผ่อนไปก่อน" เขากำชับร่างบางที่เดินห่างออกไป
มือหนาล้วงกระเป๋าเพื่อหยิบซองบุหรี่ขึ้นมาเคาะ ไฟสีแดงสว่างวาบเมื่อริมฝีปากดึงดูด ควันสีขาวพวยพุ่งลอยขึ้นสู่อากาศ เขาหย่อนกายลงนั่งข้างเพื่อนรักก่อนที่จะถูกไตร่ถาม
"อาทิตย์หน้าก็จะมีแข่งรถกับแก็งค์หงษ์ซิ่ว มึงคงรู้ดีว่าคิมจงอินมีชื่อเสียงเรื่องความสกปรกในการเอาชนะคู่แข่งขนาดไหน" เซฮุนเอ่ยด้วยความเป็นห่วงเพื่อน
"อือ กูรู้ดี" ใบหน้าคมพยักช้าๆเพื่อตอบรับ
"หนึ่งในแผนของมันอาจจะมีผู้หญิงเข้ามาเกี่ยวข้อง" ร่างเล็กแสร้งเหลือบมองไปยังห้องนอนชั้นสอง เขากังวลว่าชานยอลลี่และจื่อเทาจะรวมหัวกันเพื่อปั่นหัวคริส และล้วงเอาความลับของแก็งค์มังกรดำไป ยิ่งใกล้ชิดกับหัวหน้าแก็งค์ได้มากเท่าไร ก็ยิ่งรู้ถึงจุดอ่อนของเขามากขึ้นเท่านั้น
"ชานยอลลี่ไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้" น้ำเสียงเรียบเฉยเปรยขึ้นมา เพื่อนรักและลูกสมุนภายในแก็งค์ต่างมองใบหน้ากันและกัน
"กูอยากให้มึงคิดให้ดี มึงกำลังหลงผู้หญิงคนนี้" โอเซฮุนเริ่มออกปากเตือนสติเพื่อน
"กูไม่อยากให้มึงเสียใจเหมือนครั้งลี่ฟงอีก คริส มึงไว้ใจคนเร็วเกินไป" ใบหน้าคมขบคิดถึงสิ่งที่เพื่อนรักพูด
"ขอบใจในความหวังดีของมึง กูรู้ดีว่ากูกำลังทำอะไรอยู่" บุหรี่มวนยาวถูกดูดหนักขึ้นและปาลงที่พื้น
ปลายเท้าเหยียบบุหรี่เพื่อดับไฟให้มอดสนิท...
"ผู้หญิงคนนี้เป็นแค่หมากในเกมส์ของกูเท่านั้น ชานยอลลี่ไม่ได้พิเศษกว่าคนอื่นๆที่กูผ่านมา" ร่างสูงเดินออกไปจากวงสนทนาโดยไม่รับรู้เลยว่า มีร่างเล็กแอบฟ้งอยู่หน้าห้องนอน...แม้น้ำตาของเธอจะเหือดแห้งไปแล้ว แต่ความรู้สึกเสียใจยังคงอยู่ เธอเฝ้าเตือนตัวเองว่าทุกการกระทำที่คริสมีต่อเธอ เป็นเพียงสิ่งหลอกลวงที่เขามีต่อหมากในเกมส์ของเขาเท่านั้น
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กลางดึกสงัดของคืนนั้น ร่างสูงนอนเหยียดยาวบนโซฟาตัวใหญ่ ขาพาดบนโต๊ะกระจกใสด้านหน้า กระป๋องเบียร์ระเกะระกะอยู่ที่พื้นหลายกระป๋อง ก้นบุหรี่หลายมวนถูกทิ้งเกลื่อนกลาด ร่างสูงค่อยๆลุกช้าๆ เขาเดินโซซัดโซเซเพื่อไปหยิบของมึนเมาที่แช่ไว้ในตู้เย็น เสียงแก้วแตกทำให้ร่างบางที่นอนอยู่ชั้นบนตกใจตื่น เธอชะโงกหน้ามาดูร่างสูงที่กำลังรื้อของในตู้เย็นด้วยความหงุดหงิดใจ
"ซื้อมาตั้งเยอะ ทำไมเหลือกระป๋องเดียวแล้ววะ!" เขาสบถกับตัวเอง ร่างสูงลุกขึ้นยืนโงนเงนไปมาจนเซไปชนคนที่ด้านหลัง
"อ่ะ ยังไม่นอนเหรอ" คริสเอ่ยทักร่างเล็กที่ตรงเข้ามาดูเขา
"นอนแล้ว ตกใจตื่นเพราะนายทำเสียงดัง" คิ้วสวยขมวดมุ่นลงเล็กน้อย เธอก้มลงเก็บของที่พื้นที่คริสรื้อกระจัดกระจาย
"ขึ้นไปนอนปะ เดี๋ยวฉันเก็บเอง" ดวงตาคมปรือลงด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ เขาแย่งของในมือชานยอลลี่มาถือไว้
"ฉันจะช่วยเก็บ นายพยุงตัวเองไปนอนให้รอดก่อนไหม" มือบางหยิบจับของระเกะระกะที่พื้น ถุงพลาสติคใบเล็กถูกคลี่ออกเพื่อใส่เศษขยะมากมาย ทั้งก้นบุหรี่ กระป๋องเบียร์ที่ร่างสูงโยนทิ้งไว้
"ทำอย่างกับเป็นเมียฉัน" เขาหัวเราะเบาๆในลำคอ ใบหน้าคมยกยิ้มกวนในขณะที่จับจ้องใบหน้าหวานใส
"เมียบ้าเมียบออะไร ฉันทนเห็นไม่ได้ต่างหาก" ผักต้นเล็กต้นน้อยในตู้เย็นถูกฟาดเข้าไปที่ร่างสูงหลายครั้ง เธอเองก็เขินอายกับสิ่งที่ได้ยิน
คริสเดินหนีไปพร้อมเสียงหัวเราะ ขายาวก้าวเดินสำรวจรอบๆรถยนต์มัสแตงสีดำสนิท กระป๋องเบียร์ในมือถูกยกขึ้นดื่มรวดเดียวจนเหลือค่อนกระป๋อง...หลังจากร่างเล็กเก็บของเสร็จ เธอก็เดินตรงเข้ามา หล่อนพยายามรวบรวมความกล้าเพื่อตัดสินใจเอ่ยถามเขา
"เรา...จะกลับกันวันไหน" ดวงตากลมโตหลุบลงต่ำเพราะเกรงว่าจะสร้างความไม่พอใจให้คริสอีก
"รอให้เรื่องคราวที่แล้วซาลงก่อน...อยากกลับบ้านแล้วเหรอ"
"อือ.." ใบหน้าหวานพยักหน้าตอบรับ
หญิงสาวเอนหลังยืนพิงกับรถมัสแตงสีดำคันใหญ่ ลายมังกรทองผงาดดูน่าเกรงขาม มือเล็กลูบตามลายนูนต่ำบนรถ...
"ลายมังกรบนรถเหมือนลายบนตัวนาย อื้อ บนปืนสั้นนั่นด้วยนี่.." ดวงตากลมเหลือบมองใบหน้าคมที่อยู่ไม่ห่างนัก
"อยากสักบ้างไหมล่ะ มันเป็นลายสักประจำตัวฉัน ของรักทุกอย่างของฉันจะมีลายมังกร" ร่างสูงเดินเข้าไปประชิดร่างเล็ก ใบหน้าหวานของชานยอลลี่สูงแค่หน้าอกของเขาเท่านั้น..
"ฉันสักได้เหรอ" หล่อนตื่นเต้นกับสิ่งที่ได้ยิน
"ได้สิ...แต่เธอต้องเป็นผู้หญิงของฉัน..ตลอดไป" มือหนาเกลี่ยแก้มใสเนียนเล่น รอยยิ้มอ่อนโยนปรากฎบนใบหน้าหล่อเหลา เธอชะงักงันเมื่อได้ยินคำพูดนั้น
"ตกลงไหม..หืม.." แขนแกร่งท้าวลงบนตัวรถทั้งสองข้างเพื่อคร่อมร่างเธอไว้ ใบหน้าคมค่อยๆโน้มเข้าหาเรื่อยๆ เขากำลังต้องการคำตอบ..ร่างบางดั่งถูกมนต์สะกด เธอยืนนิ่ง คริสเริ่มประกบปากจูบแผ่วเบา ริมฝีปากเล็กถูกดึงดูดจนบวมเจ่อ ลิ้นเรียวสอดเข้าโพรงปากและดูดลิ้นตอบซึ่งกันและกัน
เสื้อกล้ามนักบาสตัวใหญ่ของมังกรสายฟ้าที่อยู่บนร่างเล็กถูกขมวดปมที่ส่วนปลาย มือหนาสอดล้วงลูบคลึงเนินอกนุ่มมือ ใบหน้าคมซุกไซร้ซอกคอขาวและไล้เลียติ่งหูเล็ก หญิงสาวสะดุ้งไหวตามสัมผัสที่ชายหนุ่มมอบให้...
"ฉันยังไม่ตอบเลยว่าจะเป็นผู้หญิงของนายหรือเปล่า"... มือเล็กหยั่งหน้าอกแกร่งของเขาไว้
"เธอเงียบนั่นหมายถึงเธอตกลง..." เขาไม่รีรอที่จะฟังคำตอบอีกครั้ง
ร่างสูงโอบกอดร่างเล็กแน่น เขาอุ้มเธอลอยขึ้นจนแผ่นหลังเล็กชนกับตัวรถ มือหนาบีบเคล้นคลึงเนินอกอิ่ม ริมฝีปากหนาขบตามลำคอและไล้เลียเรื่อยมาจนถึงหน้าอกขาวอวบ เสื้อกล้ามตัวใหญ่ถูกถลกขึ้นโชว์ให้เห็นบราตัวจิ๋วที่ปิดยอดปทุมถันไว้ มือหนาล้วงเข้าไปจับพร้อมกับปลดตะขอบราออก เขาโน้มใบหน้าลงใช้ปลายลิ้นสะกิดยอดอก ร่างเล็กสั่นระริกเมื่อถูกเร่งเร้าอารมณ์ เสียงครางอื้ออึงดังขึ้นในลำคอ ใบหน้าหวานใสค่อยๆแดงซ่านด้วยแรงราคะ
ฝ่ามือเล็กขยุ้มผมสีทองสว่างไว้หลวมๆ เธอเสียวซ่านทุกครั้งที่คริสมังกรสายฟ้าเริ่มรุกเร้า มือใหญ่เลื่อนตำแหน่งจากหน้าอกเต่งตึง ไปเคล้นคลึงสะโพกผายและบีบเบาๆ แขนเรียวของหญิงสาวโอบรอบลำคอชายร่างสูงไว้ คริสลงมือถอดเสื้อของตนเองออกขณะที่ยังคงอุ้มร่างเล็ก หน้าอกอวบอิ่มถูไถแผ่นอกหนาช่วยสร้างอารมณ์ความต้องการของเขาได้อย่างดี...
แขนแกร่งอุ้มร่างเล็กวางบนฝากระโปรงรถมัสแตงสีดำสนิทด้วยความทะนุถนอม กางเกงยีนส์ขาสั้นตัวจิ๋วถูกปลดกระดุมออกทีละเม็ดด้วยฝีมือของคริส...
"ถอดให้ฉันบ้างสิ.." เสียงเข้มกระซิบแผ่วที่ปลายหู
มือเล็กถูกกุมมาวางตรงเป้ากางเกงของชายหนุ่ม ริมฝีปากดูดตอบกันอย่างเร่าร้อน ใบหน้าหวานร้อนผ่าวด้วยแรงตัณหาระคนอับอาย นิ้วเรียวเล็กช่วยปลดกระดุมกางเกงยีนส์ของร่างสูงจนเหลือเพียงบ็อกเซอร์สีขาว ร่างบางถูกดันให้เอนกายนอนราบ ใบหน้าคมซุกไซร้ลำคอขาวเนียน ไล่เรื่อยมาจนถึงเนินอกขาว มือหนาบีบเคล้นคลึงเนินอกอิ่มทั้งสองข้าง ลิ้นยาวเลียสลับดูดไปมาด้วยความกระสันต์ ปลายจมูกโด่งสูดดมกลิ่นหอมตามร่างกายขาวเนียน หน้าท้องเล็กหดเกร็งเมื่อหนวดสากลากสัมผัสแผ่วเบา...
"อ๊ะ..คริส..อ๊า.." เสียงหวานครางกระเส่าเมื่อใบหน้าคมซุกไซร้ส่วนอ่อนโยนของหญิงสาว
เธอแอ่นกายรับเรียวลิ้นที่ลากผ่าน ขาสวยหดเกร็งแต่ก็ถูกมือหนาจับแยกเรียวขาออกช้าๆ ริมฝีปากดูดดึงเม็ดทับทิมสีชมพูอ่อน ร่างบางสั่นระริกเมื่อถูกรุกเร้าจุดสำคัญ ร่องสวรรค์ถูกลิ้นยาวแหวกและควานหาความหวาน ปลายนิ้วแกร่งสอดแหย่ควงจนใบหน้าหญิงสาวเหยเกด้วยความเสียวซ่าน เธอร้องครวญครางเจียนจะขาดใจกับสัมผัสที่คริสมอบให้ มังกรสายฟ้าผู้เก่งฉกาจทั้งเรื่องรถและเรื่องรักกำลังปรนเปรอให้เธอลุ่มหลงเขาไม่แพ้กัน...
"ตกลงว่าเธอจะยอมเป็นผู้หญิงของฉันไหม หืม.." ร่างสูงกระซิบที่ข้างหูในขณะที่นิ้วยาวก็สอดชักเข้าออกที่ช่องทางด้านล่างจนเธอเสียวกระสันต์
"ว่ายังไง..ชานยอลลี่.." ปลายนิ้วแหย่ร่องลึกและควงวน เขาเคล้นคลึงเม็ดทับทิมสีอ่อนอย่างแผ่วเบา ร่างเล็กกระตุกตามจังหวะ แขนเรียวกอดร่างสูงแน่นพร้อมครวญครางจนจับใจความไม่ได้
"คริส...อ๊าา..อย่าค่ะ อย่าทำอย่างนั้น..."
"ตอบผมก่อนสิครับ..." เสียงกระเส่าในลำคอแสร้งหยอกถามร่างบาง ปลายจมูกโด่งซุกไซร้เนินอกขาว เขารู้ดีว่าตอนนี้หญิงสาวกำลังต้องการเขามากขนาดไหน
"อื้ออ..ฉันยอม..ยอมเป็นผู้หญิงของคุณ..ตลอดไป อ๊าา.." ร่างบางถูกรุกเร้าด้วยนิ้วมือหนักขึ้นเรื่อยๆ กางเกงบ็อกเซอร์ถูกถอดกองที่ปลายเท้า เขาถอนนิ้วออกจากร่องสวรรค์ช้าๆ คริสค่อยๆแทรกตัวเข้าไป ส่วยปลายถูกดันทีละนิดจนร่างบางกลืนกินแกนกายเขาทั้งหมด ขาเรียวถูกจับแยกออกกว้างและถูกกระแทกกระทั้นถี่ขึ้น
สะโพกบางแอ่นรับแรงโยกตามจังหวะ ช่องทางคับแน่นตึงจนเธอเริ่มจุกตรงหน้าท้อง เอวสอบชักส่วนปลายเข้าออกจนร่างบางต้องซู๊ดปาก ฝากระโปรงรถสีดำขลับสะท้อนเงาของชายหญิงที่กำลังเริงรักกันอย่างสุขสม เหงื่อเม็ดเล็กผุดพรายตามลายสักมังกรดำ ใบหน้าคมขบกรามแน่น ร่างเล็กตอบรักเขาดีเกินคาดกว่าครั้งไหนๆ เรียวขาสองข้างถูกจับลากลงมาจากฝากระโปรงช้าๆเมื่ออารมณ์กำลังพลุ่งพล่าน...
เขาพลิกร่างบางหันหลังให้ สะโพกกลมกลึงแอ่นรับแกนกายที่สอดเข้าไปหนักหน่วง ใบหน้าคมซุกไซร้แผ่นหลังบาง มือหนาเคล้นคลึงหน้าอกเต่งตึงเล่นทั้งสองข้าง นิ้วยาวบีบบี้ยอดปทุมถันเพื่อปลุกความต้องการของหญิงสาว ร่างเล็กถูกรั้งเข้าหาตัวหลายครั้งตามจังหวะที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆตามอารมณ์ ทั้งสองหอบเหนื่อยและครางกระเส่าระงมไปทั่วทั้งโกดัง
"อาา..ฉันหลงเธอจริงๆชานยอลลี่...สาวสวยของฉัน.." เสียงแหบพร่าในลำคอกำลังบ่งบอกอารมณ์ที่กำลังปะทุขึ้นเรื่อยๆ
ร่างเล็กถูกกระแทกกระทั้นไม่ยั้ง ใบหน้าหวานใสเริ่มหอบเหนื่อย เธอใกล้ถึงฝั่งฝันแล้วหลังจากถูกร่างสูงกระตุ้นเข้ามาหนักหน่วง ทั้งสองกอดรัดกันแน่น ปลายเล็บสวยจิกลายสักมังกรจนขึ้นรอยแดง ใบหน้าหวานใสสะบัดไปมา ไม่นานทั้งคริสและชานยอลลี่ก็กระตุกเกร็ง เป็นสัญญาณของร่างกายว่าทั้งสองเดินทางถึงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เรียบร้อยแล้ว
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ห้องนอนเล็กที่อบอุ่นมีร่างของชายหญิงนอนกอดก่ายกันบนเตียงขนาด 3 ฟุต ฝนตกพรำๆก่อเกิดเสียงหยดน้ำกระทบหลังคา มือหนาเกลี่ยปอยผมที่ปิดดวงหน้าสดใสของคนข้างๆ...ดวงตากลมปิดสนิทด้วยความอ่อนล้า คริสนอนมองหน้าหญิงสาวข้างกาย ใบหน้าคมอมยิ้มบางๆเมื่อนึกถึงความดื้อรั้นของหล่อน เขารู้สึกเศร้าเมื่อเห็นน้ำตาของเธอยามเธอร้องไห้สะอื้น ร่างสูงสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายชานยอลลี่อีก แต่หากเธอและจื่อเทาคิดคดทรยศหักหลังเขาและทำลายแก็งค์มังกรดำ เขาก็จะต้องทำตามคำมั่นที่ให้ไว้กับโอเซฮุนเช่นกัน...
...รุ่งเช้าของวัน...พระอาทิตย์สาดส่องเข้ามาตามหน้าต่างบานเล็ก ร่างบางลุกขึ้นและบิดขี้เกียจด้วยความเมื่อยล้า เธอก้าวลงไปชั้นล่างเพื่อมองหาร่างสูงที่คุ้นตา รถมัสแตงสีดำถูกรื้อค้นเพื่อซ่อมบำรุงเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งขันในอาทิตย์หน้า คริสนอนอยู่ใต้ท้องรถ เขาเช็คเครื่องยนต์และดูสายเร่งเครื่องรวมถึงระบบความปลอดภัยทั้งหลายที่ต้องได้รับการตรวจตรา...
"คริส...คริส...นายอยู่ไหน" เสียงหวานร้องเรียกเมื่อเดินหาเขาทั่วโกดังแล้วไม่พบ
"อยู่นี่ ฉันอยู่ใต้นี้" เสียงเข้มตะโกนออกมาจากท้องรถ ใบหน้าคมเลอะน้ำมันเครื่องเล็กน้อย แม้ว่าใบหน้าหล่อเหลาจะมีสิ่งสกปรกเปรอะเปื้อนอยู่ก็ไม่ได้ทำให้หน้าตาเขาดูด้อยลงเลยสักนิด
ร่างเล็กสะดุ้งเมื่อตำแหน่งที่เขาโผล่มาอยู่ที่ปลายเท้าหล่อนพอดิบพอดี มือบางรีบปิดกระโปรงสั้น ชุดแซคน่ารักถูกสวมใส่โดยที่คริสเลือกให้เธอเมื่อวานนี้หลังกลับจากร้านอาหาร...
"เธอช่วยหยิบไขควงตรงนั้นให้หน่อย..." เขาชี้มือไปทางด้านหน้ารถและขอความช่วยเหลือ
หญิงสาวยื่นไขควงให้กับมือแกร่ง เขารับไปพร้อมรอยยิ้มละมุน...
"ขอบคุณครับ" กล่าวตอบพร้อมรอยยิ้มที่สามารถกระตุกหัวใจของผู้พบเห็นให้อ่อนไหวยวบยาบได้
"หน้านายเลอะ" มือบางเช็ดคราบเขม่าน้ำมันเครื่องที่ติดใบหน้าออกให้กับร่างสูง
"มือสวยๆเธอเปื้อนหมดแล้ว เดี๋ยวค่อยอาบน้ำทีเดียว อย่ามาโดนตัวฉันหน่า" ร่างสูงมีท่าทีโวยวายและออกปากไล่ให้ร่างเล็กออกห่างเขา
"ช่วยเปิดกระโปรงให้ฉันด้วยสิ" เขาทำท่าทางให้เธอช่วยเปิดกระโปรงด้านหน้า..เพื่อตรวจสอบสภาพรถ
"คนลามก!จะเปิดกระโปรงอะไรแต่เช้า!" เสียงหวานดุร่างสูงด้วยความโมโห มือบางปิดกระโปรงชุดแซคลงมาและกำแน่น
"ฉันหมายถึงกระโปรงรถเว้ย! กระโปรงเธอฉันเปิดเองได้" ร่างสูงสบถเสียงดัง ทั้งสองเริ่มโต้เถียงกันอีกครั้ง..หลังจากที่เงียบสงบมาหลายชั่วโมง
แม้จะมีปากเสียงกันแต่ก็ไม่จริงจังมากนัก ทั้งสองเริ่มเปิดใจยอมรับซึ่งกันและกันทีละน้อย ในความเจ็บปวดหัวใจของชานยอลลี่มีสัมผัสที่อ่อนโยนและหอมละมุนของคริสมาช่วยเยียวยา ความเย็นชาของมังกรสายฟ้าจะถูกหลอมละลายด้วยหัวใจอันอบอุ่นของร่างเล็กได้หรือไม่ โปรดติดตาม....
END EP6 *******************************************************************************************************************************
รบกวนติดแทค #Blackdragon_ky เราจะตามอ่านทุกแทค ขอบคุณมากนะทุกคนที่ติดตาม....
เธอร่ำไห้หนักมากขึ้น สะอื้นจนตัวโยนเมื่อคำว่า"ร่าน"ดังก้องอยู่ในหู ใบหน้าคมยังคงซุกไซร้ซอกคอขาวเนียนในขณะที่น้ำตาของหญิงสาวไหลลงมาเปรอะเปื้อนแก้มใส...
"ถ้าพอใจนายแล้ว..ช่วยฆ่าฉันให้ตายที" น้ำเสียงแหบพร่าปะปนกับคราบน้ำตาของความเสียใจ
"แก้แค้นกันไปมา คนที่เจ็บไม่ใช่นายสองคน แต่เป็นฉัน!" เธอนอนนิ่ง คำพูดที่ออกจากปากของหญิงสาวบ่งบอกได้ดีว่าเธอรู้สึกอย่างไรในตอนนี้
ร่างสูงค่อยๆหยุดการกระทำดั่งคนได้สติ เขาจับจ้องใบหน้าสวยหวานที่กำลังร้องไห้ ดวงตาคมเริ่มสับสนกับสิ่งที่ตัวเองกำลังทำ มือหนาเอื้อมไปช้าๆหวังจะเช็ดน้ำตาให้สาวน้อยของเขา แขนเล็กปัดมือนั้นออกอย่างแรงและลุกขึ้นยืน เธอรีบวิ่งตรงไปบริเวณหน้าผาที่เป็นจุดชมวิวของหาดแห่งนี้...
"ชานยอลลี่ เธอจะทำบ้าอะไร!" ร่างสูงเอ่ยถามเสียงดังพร้อมกับวิ่งตามไปติดๆ
"ถ้าฉันตาย เรื่องทุกอย่างจะจบไหมคริส.." น้ำเสียงสั่นเครือยังไม่หยุดร่ำไห้ เธอถอยหลังทีละก้าวและตะโกนห้ามไม่ให้เขาเข้ามาใกล้
"อย่าทำอะไรโง่ๆแบบนั้น ฉันไม่อยากเห็นผู้หญิงคนไหนตายต่อหน้าฉันอีกแล้ว!.." มือหนายกขึ้นห้ามปรามร่างเล็ก ใบหน้าคมตึงเครียดเมื่อเจอสถานการณ์ความใจเด็ดของเธอบีบบังคับ ปลายจมูกโด่งผ่อนลมหายใจ สมองพยายามครุ่นคิดในสิ่งที่จะสามารถเกลี้ยกล่อมให้หญิงสาวใจอ่อนลงได้
"ชานยอลลี่...กลับไปกับฉัน..ฉันขอร้อง" แขนยาวค่อยๆยื่นเข้าไปหาร่างเล็กเพื่อให้เธอจับเขาไว้
"เอามือของนายออกไป!"
"ทั้งนายและจื่อเทาจะไม่มีวันใช้ฉันเป็นเครื่องมือได้อีก" เท้าเล็กค่อยๆเดินถอยไปทีละก้าว เศษก้อนกรวดที่พื้นดินไถลลงหน้าผาสูงไปทีละก้อนเมื่อเธอเริ่มขยับปลายเท้า
ร่างสูงยกมือขึ้นจับขมับของตนเองด้วยความเคร่งเครียด เขายอมแล้ว ยอมทุกอย่างเพื่อไม่ให้หล่อนกระโดดหน้าผาฆ่าตัวตาย โดยที่เขาต้องเป็นฝ่ายยืนดูโดยที่ช่วยเหลืออะไรไม่ได้
"ชานยอลลี่ ฉันขอโทษ..ฉัน..จะไม่ทำร้ายเธออีก...ฉันสัญญา.." ดวงตาคมพยายามสื่อถึงความจริงใจของเขาที่มีต่อเธอ แม้ร่างบางจะไม่รับรู้แต่อย่างน้อยคริสก็ต้องการจะพูดมันออกไป
"ส่งมือมาให้ฉัน...ครอบครัวและคนที่เธอรักยังรอเธออยู่ เห็นแก่คนที่รักเธอ..ช่วยส่งมือมาให้ฉัน ฉันขอร้อง" แขนแกร่งเอื้อมไปช้าๆเพื่อจะจับข้อมือเล็กไว้
ในขณะที่ร่างเล็กกำลังตั้งใจฟัง คริสใช้ช่วงจังหวะที่เธอเผลอกระชากร่างบางเข้าไปในอ้อมกอด แขนแกร่งโอบกอดร่างเล็กแน่นและพูดจาปลอบประโลมให้เธอใจเย็นลง
"ไม่เป็นอะไรแล้ว ฉันขอโทษ ฉันจะไม่ทำร้ายเธออีก อย่าร้องไห้นะ ฉันไม่อยากเห็นน้ำตาเธอแล้ว" มือหนาลูบศรีษะคนตัวเล็กกว่า ร่างบางสะอื้นซุกหน้าบนอกแกร่ง ปลายจมูกโด่งหอมหน้าผากเธอแผ่วเบา การกระทำที่แสนอ่อนโยนของเขาทำให้ชานยอลลี่สงบลงไปโดยปริยาย
เมื่อผ่านไปสักพักสถานการณ์ก็เริ่มดีขึ้น ทั้งสองยินยอมกลับไปที่โกดังด้วยกัน ร่างสูงจูงร่างเล็กเดินตรงไปยังรถ Skyline GTR คันสวย หญิงสาวหย่อนกายลงบนเบาะข้างคนขับ แม้ดวงหน้าของเธอจะดูเศร้าหมองแต่ก็ดีขึ้นกว่าเมื่อครู่มากนัก
"มานั่งตรงนี้" มือหนาตบลงที่หน้าตักของตนเองด้วยใบหน้าจริงจัง
"หือ.." ดวงตาคมเลิ่กขึ้นเล็กน้อย
"ตรงนี้ นั่งบนตักฉัน ฉันไม่ไว้ใจหากเธอคิดอะไรบ้าๆอีก คันนี้ไม่มีระบบล็อคฝั่งข้างคนขับ"
"ไม่..ฉันจะนั่งตรงนี้" มือเล็กจับเข็มขัดนิรภัยรีบคาดที่เอว
"ชานยอลลี่ ทำไมชอบดื้อกับฉัน" มือหนาจับแขนเรียวดึงเข้ามาหาตัว ความแข็งแกร่งของเขารั้งเอวบางขึ้นมานั่งบนตักเขาได้สำเร็จ
"ไหนว่าจะไม่ทำร้าย" ใบหน้าหวานเหลือบมองคนด้านหลัง ความรู้สึกเขินอายเริ่มเกิดขึ้น แก้มเนียนใสปรากฎเลือดฝาดแดงระเรื่อโดยมิต้องอาศัยบลัชออน
"แล้วแบบนี้เรียกว่าทำร้ายตรงไหนครับคุณ" ใบหน้าคมยกยิ้มมุมปาก เขาสตาร์ทรถและออกตัวไปโดยมีหญิงสาวร่างบางนั่งอยู่บนตัก แขนแกร่งโอบเอวบางไว้ด้วยความห่วงใยไปตลอดทาง
แม้ระยะทางที่รถสกายไลน์เคลื่อนตัวไป ไม่ใช่ระยะทางที่ใกล้มากนัก แต่ด้วยการควบคุมรถอย่างมืออาชีพของคริสมังกรสายฟ้า ไม่นานทั้งสองก็กลับมาถึงโกดังอย่างปลอดภัย โอเซฮุนเพื่อนรักนั่งรอด้วยท่าทางอารมณ์ดีกับลูกสมุนสองสามคนบนโซฟาตัวใหญ่ เมื่อเขาเหลือบเห็นหญิงสาวที่เดินตามหลังเพื่อนร่างสูงมา ใบหน้าก็เปลี่ยนเป็นเรียบเฉย สาวน้อยร่างเล็กถูกเสียงเข้มสั่งให้ขึ้นไปรอบนห้องนอนจนกว่าเขาจะคุยธุระกับคนในแก็งค์เสร็จ
"เดี๋ยวฉันตามขึ้นไป ถ้าง่วงก็พักผ่อนไปก่อน" เขากำชับร่างบางที่เดินห่างออกไป
มือหนาล้วงกระเป๋าเพื่อหยิบซองบุหรี่ขึ้นมาเคาะ ไฟสีแดงสว่างวาบเมื่อริมฝีปากดึงดูด ควันสีขาวพวยพุ่งลอยขึ้นสู่อากาศ เขาหย่อนกายลงนั่งข้างเพื่อนรักก่อนที่จะถูกไตร่ถาม
"อาทิตย์หน้าก็จะมีแข่งรถกับแก็งค์หงษ์ซิ่ว มึงคงรู้ดีว่าคิมจงอินมีชื่อเสียงเรื่องความสกปรกในการเอาชนะคู่แข่งขนาดไหน" เซฮุนเอ่ยด้วยความเป็นห่วงเพื่อน
"อือ กูรู้ดี" ใบหน้าคมพยักช้าๆเพื่อตอบรับ
"หนึ่งในแผนของมันอาจจะมีผู้หญิงเข้ามาเกี่ยวข้อง" ร่างเล็กแสร้งเหลือบมองไปยังห้องนอนชั้นสอง เขากังวลว่าชานยอลลี่และจื่อเทาจะรวมหัวกันเพื่อปั่นหัวคริส และล้วงเอาความลับของแก็งค์มังกรดำไป ยิ่งใกล้ชิดกับหัวหน้าแก็งค์ได้มากเท่าไร ก็ยิ่งรู้ถึงจุดอ่อนของเขามากขึ้นเท่านั้น
"ชานยอลลี่ไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้" น้ำเสียงเรียบเฉยเปรยขึ้นมา เพื่อนรักและลูกสมุนภายในแก็งค์ต่างมองใบหน้ากันและกัน
"กูอยากให้มึงคิดให้ดี มึงกำลังหลงผู้หญิงคนนี้" โอเซฮุนเริ่มออกปากเตือนสติเพื่อน
"กูไม่อยากให้มึงเสียใจเหมือนครั้งลี่ฟงอีก คริส มึงไว้ใจคนเร็วเกินไป" ใบหน้าคมขบคิดถึงสิ่งที่เพื่อนรักพูด
"ขอบใจในความหวังดีของมึง กูรู้ดีว่ากูกำลังทำอะไรอยู่" บุหรี่มวนยาวถูกดูดหนักขึ้นและปาลงที่พื้น
ปลายเท้าเหยียบบุหรี่เพื่อดับไฟให้มอดสนิท...
"ผู้หญิงคนนี้เป็นแค่หมากในเกมส์ของกูเท่านั้น ชานยอลลี่ไม่ได้พิเศษกว่าคนอื่นๆที่กูผ่านมา" ร่างสูงเดินออกไปจากวงสนทนาโดยไม่รับรู้เลยว่า มีร่างเล็กแอบฟ้งอยู่หน้าห้องนอน...แม้น้ำตาของเธอจะเหือดแห้งไปแล้ว แต่ความรู้สึกเสียใจยังคงอยู่ เธอเฝ้าเตือนตัวเองว่าทุกการกระทำที่คริสมีต่อเธอ เป็นเพียงสิ่งหลอกลวงที่เขามีต่อหมากในเกมส์ของเขาเท่านั้น
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กลางดึกสงัดของคืนนั้น ร่างสูงนอนเหยียดยาวบนโซฟาตัวใหญ่ ขาพาดบนโต๊ะกระจกใสด้านหน้า กระป๋องเบียร์ระเกะระกะอยู่ที่พื้นหลายกระป๋อง ก้นบุหรี่หลายมวนถูกทิ้งเกลื่อนกลาด ร่างสูงค่อยๆลุกช้าๆ เขาเดินโซซัดโซเซเพื่อไปหยิบของมึนเมาที่แช่ไว้ในตู้เย็น เสียงแก้วแตกทำให้ร่างบางที่นอนอยู่ชั้นบนตกใจตื่น เธอชะโงกหน้ามาดูร่างสูงที่กำลังรื้อของในตู้เย็นด้วยความหงุดหงิดใจ
"ซื้อมาตั้งเยอะ ทำไมเหลือกระป๋องเดียวแล้ววะ!" เขาสบถกับตัวเอง ร่างสูงลุกขึ้นยืนโงนเงนไปมาจนเซไปชนคนที่ด้านหลัง
"อ่ะ ยังไม่นอนเหรอ" คริสเอ่ยทักร่างเล็กที่ตรงเข้ามาดูเขา
"นอนแล้ว ตกใจตื่นเพราะนายทำเสียงดัง" คิ้วสวยขมวดมุ่นลงเล็กน้อย เธอก้มลงเก็บของที่พื้นที่คริสรื้อกระจัดกระจาย
"ขึ้นไปนอนปะ เดี๋ยวฉันเก็บเอง" ดวงตาคมปรือลงด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ เขาแย่งของในมือชานยอลลี่มาถือไว้
"ฉันจะช่วยเก็บ นายพยุงตัวเองไปนอนให้รอดก่อนไหม" มือบางหยิบจับของระเกะระกะที่พื้น ถุงพลาสติคใบเล็กถูกคลี่ออกเพื่อใส่เศษขยะมากมาย ทั้งก้นบุหรี่ กระป๋องเบียร์ที่ร่างสูงโยนทิ้งไว้
"ทำอย่างกับเป็นเมียฉัน" เขาหัวเราะเบาๆในลำคอ ใบหน้าคมยกยิ้มกวนในขณะที่จับจ้องใบหน้าหวานใส
"เมียบ้าเมียบออะไร ฉันทนเห็นไม่ได้ต่างหาก" ผักต้นเล็กต้นน้อยในตู้เย็นถูกฟาดเข้าไปที่ร่างสูงหลายครั้ง เธอเองก็เขินอายกับสิ่งที่ได้ยิน
คริสเดินหนีไปพร้อมเสียงหัวเราะ ขายาวก้าวเดินสำรวจรอบๆรถยนต์มัสแตงสีดำสนิท กระป๋องเบียร์ในมือถูกยกขึ้นดื่มรวดเดียวจนเหลือค่อนกระป๋อง...หลังจากร่างเล็กเก็บของเสร็จ เธอก็เดินตรงเข้ามา หล่อนพยายามรวบรวมความกล้าเพื่อตัดสินใจเอ่ยถามเขา
"เรา...จะกลับกันวันไหน" ดวงตากลมโตหลุบลงต่ำเพราะเกรงว่าจะสร้างความไม่พอใจให้คริสอีก
"รอให้เรื่องคราวที่แล้วซาลงก่อน...อยากกลับบ้านแล้วเหรอ"
"อือ.." ใบหน้าหวานพยักหน้าตอบรับ
หญิงสาวเอนหลังยืนพิงกับรถมัสแตงสีดำคันใหญ่ ลายมังกรทองผงาดดูน่าเกรงขาม มือเล็กลูบตามลายนูนต่ำบนรถ...
"ลายมังกรบนรถเหมือนลายบนตัวนาย อื้อ บนปืนสั้นนั่นด้วยนี่.." ดวงตากลมเหลือบมองใบหน้าคมที่อยู่ไม่ห่างนัก
"อยากสักบ้างไหมล่ะ มันเป็นลายสักประจำตัวฉัน ของรักทุกอย่างของฉันจะมีลายมังกร" ร่างสูงเดินเข้าไปประชิดร่างเล็ก ใบหน้าหวานของชานยอลลี่สูงแค่หน้าอกของเขาเท่านั้น..
"ฉันสักได้เหรอ" หล่อนตื่นเต้นกับสิ่งที่ได้ยิน
"ได้สิ...แต่เธอต้องเป็นผู้หญิงของฉัน..ตลอดไป" มือหนาเกลี่ยแก้มใสเนียนเล่น รอยยิ้มอ่อนโยนปรากฎบนใบหน้าหล่อเหลา เธอชะงักงันเมื่อได้ยินคำพูดนั้น
"ตกลงไหม..หืม.." แขนแกร่งท้าวลงบนตัวรถทั้งสองข้างเพื่อคร่อมร่างเธอไว้ ใบหน้าคมค่อยๆโน้มเข้าหาเรื่อยๆ เขากำลังต้องการคำตอบ..ร่างบางดั่งถูกมนต์สะกด เธอยืนนิ่ง คริสเริ่มประกบปากจูบแผ่วเบา ริมฝีปากเล็กถูกดึงดูดจนบวมเจ่อ ลิ้นเรียวสอดเข้าโพรงปากและดูดลิ้นตอบซึ่งกันและกัน
เสื้อกล้ามนักบาสตัวใหญ่ของมังกรสายฟ้าที่อยู่บนร่างเล็กถูกขมวดปมที่ส่วนปลาย มือหนาสอดล้วงลูบคลึงเนินอกนุ่มมือ ใบหน้าคมซุกไซร้ซอกคอขาวและไล้เลียติ่งหูเล็ก หญิงสาวสะดุ้งไหวตามสัมผัสที่ชายหนุ่มมอบให้...
"ฉันยังไม่ตอบเลยว่าจะเป็นผู้หญิงของนายหรือเปล่า"... มือเล็กหยั่งหน้าอกแกร่งของเขาไว้
"เธอเงียบนั่นหมายถึงเธอตกลง..." เขาไม่รีรอที่จะฟังคำตอบอีกครั้ง
ร่างสูงโอบกอดร่างเล็กแน่น เขาอุ้มเธอลอยขึ้นจนแผ่นหลังเล็กชนกับตัวรถ มือหนาบีบเคล้นคลึงเนินอกอิ่ม ริมฝีปากหนาขบตามลำคอและไล้เลียเรื่อยมาจนถึงหน้าอกขาวอวบ เสื้อกล้ามตัวใหญ่ถูกถลกขึ้นโชว์ให้เห็นบราตัวจิ๋วที่ปิดยอดปทุมถันไว้ มือหนาล้วงเข้าไปจับพร้อมกับปลดตะขอบราออก เขาโน้มใบหน้าลงใช้ปลายลิ้นสะกิดยอดอก ร่างเล็กสั่นระริกเมื่อถูกเร่งเร้าอารมณ์ เสียงครางอื้ออึงดังขึ้นในลำคอ ใบหน้าหวานใสค่อยๆแดงซ่านด้วยแรงราคะ
ฝ่ามือเล็กขยุ้มผมสีทองสว่างไว้หลวมๆ เธอเสียวซ่านทุกครั้งที่คริสมังกรสายฟ้าเริ่มรุกเร้า มือใหญ่เลื่อนตำแหน่งจากหน้าอกเต่งตึง ไปเคล้นคลึงสะโพกผายและบีบเบาๆ แขนเรียวของหญิงสาวโอบรอบลำคอชายร่างสูงไว้ คริสลงมือถอดเสื้อของตนเองออกขณะที่ยังคงอุ้มร่างเล็ก หน้าอกอวบอิ่มถูไถแผ่นอกหนาช่วยสร้างอารมณ์ความต้องการของเขาได้อย่างดี...
แขนแกร่งอุ้มร่างเล็กวางบนฝากระโปรงรถมัสแตงสีดำสนิทด้วยความทะนุถนอม กางเกงยีนส์ขาสั้นตัวจิ๋วถูกปลดกระดุมออกทีละเม็ดด้วยฝีมือของคริส...
"ถอดให้ฉันบ้างสิ.." เสียงเข้มกระซิบแผ่วที่ปลายหู
มือเล็กถูกกุมมาวางตรงเป้ากางเกงของชายหนุ่ม ริมฝีปากดูดตอบกันอย่างเร่าร้อน ใบหน้าหวานร้อนผ่าวด้วยแรงตัณหาระคนอับอาย นิ้วเรียวเล็กช่วยปลดกระดุมกางเกงยีนส์ของร่างสูงจนเหลือเพียงบ็อกเซอร์สีขาว ร่างบางถูกดันให้เอนกายนอนราบ ใบหน้าคมซุกไซร้ลำคอขาวเนียน ไล่เรื่อยมาจนถึงเนินอกขาว มือหนาบีบเคล้นคลึงเนินอกอิ่มทั้งสองข้าง ลิ้นยาวเลียสลับดูดไปมาด้วยความกระสันต์ ปลายจมูกโด่งสูดดมกลิ่นหอมตามร่างกายขาวเนียน หน้าท้องเล็กหดเกร็งเมื่อหนวดสากลากสัมผัสแผ่วเบา...
"อ๊ะ..คริส..อ๊า.." เสียงหวานครางกระเส่าเมื่อใบหน้าคมซุกไซร้ส่วนอ่อนโยนของหญิงสาว
เธอแอ่นกายรับเรียวลิ้นที่ลากผ่าน ขาสวยหดเกร็งแต่ก็ถูกมือหนาจับแยกเรียวขาออกช้าๆ ริมฝีปากดูดดึงเม็ดทับทิมสีชมพูอ่อน ร่างบางสั่นระริกเมื่อถูกรุกเร้าจุดสำคัญ ร่องสวรรค์ถูกลิ้นยาวแหวกและควานหาความหวาน ปลายนิ้วแกร่งสอดแหย่ควงจนใบหน้าหญิงสาวเหยเกด้วยความเสียวซ่าน เธอร้องครวญครางเจียนจะขาดใจกับสัมผัสที่คริสมอบให้ มังกรสายฟ้าผู้เก่งฉกาจทั้งเรื่องรถและเรื่องรักกำลังปรนเปรอให้เธอลุ่มหลงเขาไม่แพ้กัน...
"ตกลงว่าเธอจะยอมเป็นผู้หญิงของฉันไหม หืม.." ร่างสูงกระซิบที่ข้างหูในขณะที่นิ้วยาวก็สอดชักเข้าออกที่ช่องทางด้านล่างจนเธอเสียวกระสันต์
"ว่ายังไง..ชานยอลลี่.." ปลายนิ้วแหย่ร่องลึกและควงวน เขาเคล้นคลึงเม็ดทับทิมสีอ่อนอย่างแผ่วเบา ร่างเล็กกระตุกตามจังหวะ แขนเรียวกอดร่างสูงแน่นพร้อมครวญครางจนจับใจความไม่ได้
"คริส...อ๊าา..อย่าค่ะ อย่าทำอย่างนั้น..."
"ตอบผมก่อนสิครับ..." เสียงกระเส่าในลำคอแสร้งหยอกถามร่างบาง ปลายจมูกโด่งซุกไซร้เนินอกขาว เขารู้ดีว่าตอนนี้หญิงสาวกำลังต้องการเขามากขนาดไหน
"อื้ออ..ฉันยอม..ยอมเป็นผู้หญิงของคุณ..ตลอดไป อ๊าา.." ร่างบางถูกรุกเร้าด้วยนิ้วมือหนักขึ้นเรื่อยๆ กางเกงบ็อกเซอร์ถูกถอดกองที่ปลายเท้า เขาถอนนิ้วออกจากร่องสวรรค์ช้าๆ คริสค่อยๆแทรกตัวเข้าไป ส่วยปลายถูกดันทีละนิดจนร่างบางกลืนกินแกนกายเขาทั้งหมด ขาเรียวถูกจับแยกออกกว้างและถูกกระแทกกระทั้นถี่ขึ้น
สะโพกบางแอ่นรับแรงโยกตามจังหวะ ช่องทางคับแน่นตึงจนเธอเริ่มจุกตรงหน้าท้อง เอวสอบชักส่วนปลายเข้าออกจนร่างบางต้องซู๊ดปาก ฝากระโปรงรถสีดำขลับสะท้อนเงาของชายหญิงที่กำลังเริงรักกันอย่างสุขสม เหงื่อเม็ดเล็กผุดพรายตามลายสักมังกรดำ ใบหน้าคมขบกรามแน่น ร่างเล็กตอบรักเขาดีเกินคาดกว่าครั้งไหนๆ เรียวขาสองข้างถูกจับลากลงมาจากฝากระโปรงช้าๆเมื่ออารมณ์กำลังพลุ่งพล่าน...
เขาพลิกร่างบางหันหลังให้ สะโพกกลมกลึงแอ่นรับแกนกายที่สอดเข้าไปหนักหน่วง ใบหน้าคมซุกไซร้แผ่นหลังบาง มือหนาเคล้นคลึงหน้าอกเต่งตึงเล่นทั้งสองข้าง นิ้วยาวบีบบี้ยอดปทุมถันเพื่อปลุกความต้องการของหญิงสาว ร่างเล็กถูกรั้งเข้าหาตัวหลายครั้งตามจังหวะที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆตามอารมณ์ ทั้งสองหอบเหนื่อยและครางกระเส่าระงมไปทั่วทั้งโกดัง
"อาา..ฉันหลงเธอจริงๆชานยอลลี่...สาวสวยของฉัน.." เสียงแหบพร่าในลำคอกำลังบ่งบอกอารมณ์ที่กำลังปะทุขึ้นเรื่อยๆ
ร่างเล็กถูกกระแทกกระทั้นไม่ยั้ง ใบหน้าหวานใสเริ่มหอบเหนื่อย เธอใกล้ถึงฝั่งฝันแล้วหลังจากถูกร่างสูงกระตุ้นเข้ามาหนักหน่วง ทั้งสองกอดรัดกันแน่น ปลายเล็บสวยจิกลายสักมังกรจนขึ้นรอยแดง ใบหน้าหวานใสสะบัดไปมา ไม่นานทั้งคริสและชานยอลลี่ก็กระตุกเกร็ง เป็นสัญญาณของร่างกายว่าทั้งสองเดินทางถึงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เรียบร้อยแล้ว
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ห้องนอนเล็กที่อบอุ่นมีร่างของชายหญิงนอนกอดก่ายกันบนเตียงขนาด 3 ฟุต ฝนตกพรำๆก่อเกิดเสียงหยดน้ำกระทบหลังคา มือหนาเกลี่ยปอยผมที่ปิดดวงหน้าสดใสของคนข้างๆ...ดวงตากลมปิดสนิทด้วยความอ่อนล้า คริสนอนมองหน้าหญิงสาวข้างกาย ใบหน้าคมอมยิ้มบางๆเมื่อนึกถึงความดื้อรั้นของหล่อน เขารู้สึกเศร้าเมื่อเห็นน้ำตาของเธอยามเธอร้องไห้สะอื้น ร่างสูงสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายชานยอลลี่อีก แต่หากเธอและจื่อเทาคิดคดทรยศหักหลังเขาและทำลายแก็งค์มังกรดำ เขาก็จะต้องทำตามคำมั่นที่ให้ไว้กับโอเซฮุนเช่นกัน...
...รุ่งเช้าของวัน...พระอาทิตย์สาดส่องเข้ามาตามหน้าต่างบานเล็ก ร่างบางลุกขึ้นและบิดขี้เกียจด้วยความเมื่อยล้า เธอก้าวลงไปชั้นล่างเพื่อมองหาร่างสูงที่คุ้นตา รถมัสแตงสีดำถูกรื้อค้นเพื่อซ่อมบำรุงเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งขันในอาทิตย์หน้า คริสนอนอยู่ใต้ท้องรถ เขาเช็คเครื่องยนต์และดูสายเร่งเครื่องรวมถึงระบบความปลอดภัยทั้งหลายที่ต้องได้รับการตรวจตรา...
"คริส...คริส...นายอยู่ไหน" เสียงหวานร้องเรียกเมื่อเดินหาเขาทั่วโกดังแล้วไม่พบ
"อยู่นี่ ฉันอยู่ใต้นี้" เสียงเข้มตะโกนออกมาจากท้องรถ ใบหน้าคมเลอะน้ำมันเครื่องเล็กน้อย แม้ว่าใบหน้าหล่อเหลาจะมีสิ่งสกปรกเปรอะเปื้อนอยู่ก็ไม่ได้ทำให้หน้าตาเขาดูด้อยลงเลยสักนิด
ร่างเล็กสะดุ้งเมื่อตำแหน่งที่เขาโผล่มาอยู่ที่ปลายเท้าหล่อนพอดิบพอดี มือบางรีบปิดกระโปรงสั้น ชุดแซคน่ารักถูกสวมใส่โดยที่คริสเลือกให้เธอเมื่อวานนี้หลังกลับจากร้านอาหาร...
"เธอช่วยหยิบไขควงตรงนั้นให้หน่อย..." เขาชี้มือไปทางด้านหน้ารถและขอความช่วยเหลือ
หญิงสาวยื่นไขควงให้กับมือแกร่ง เขารับไปพร้อมรอยยิ้มละมุน...
"ขอบคุณครับ" กล่าวตอบพร้อมรอยยิ้มที่สามารถกระตุกหัวใจของผู้พบเห็นให้อ่อนไหวยวบยาบได้
"หน้านายเลอะ" มือบางเช็ดคราบเขม่าน้ำมันเครื่องที่ติดใบหน้าออกให้กับร่างสูง
"มือสวยๆเธอเปื้อนหมดแล้ว เดี๋ยวค่อยอาบน้ำทีเดียว อย่ามาโดนตัวฉันหน่า" ร่างสูงมีท่าทีโวยวายและออกปากไล่ให้ร่างเล็กออกห่างเขา
"ช่วยเปิดกระโปรงให้ฉันด้วยสิ" เขาทำท่าทางให้เธอช่วยเปิดกระโปรงด้านหน้า..เพื่อตรวจสอบสภาพรถ
"คนลามก!จะเปิดกระโปรงอะไรแต่เช้า!" เสียงหวานดุร่างสูงด้วยความโมโห มือบางปิดกระโปรงชุดแซคลงมาและกำแน่น
"ฉันหมายถึงกระโปรงรถเว้ย! กระโปรงเธอฉันเปิดเองได้" ร่างสูงสบถเสียงดัง ทั้งสองเริ่มโต้เถียงกันอีกครั้ง..หลังจากที่เงียบสงบมาหลายชั่วโมง
แม้จะมีปากเสียงกันแต่ก็ไม่จริงจังมากนัก ทั้งสองเริ่มเปิดใจยอมรับซึ่งกันและกันทีละน้อย ในความเจ็บปวดหัวใจของชานยอลลี่มีสัมผัสที่อ่อนโยนและหอมละมุนของคริสมาช่วยเยียวยา ความเย็นชาของมังกรสายฟ้าจะถูกหลอมละลายด้วยหัวใจอันอบอุ่นของร่างเล็กได้หรือไม่ โปรดติดตาม....
END EP6 *******************************************************************************************************************************
รบกวนติดแทค #Blackdragon_ky เราจะตามอ่านทุกแทค ขอบคุณมากนะทุกคนที่ติดตาม....
