บ้าน
คริสยังคงนอนพลิกไปมาบนโซฟาเพื่อรอชานยอลไปซื้ออาหารมาให้เขา....เขานอนเล่นโทรศัพท์มือถือเพื่อเช็คข่าวสารและข้อมูลของตัวเองว่าแฟนคลับโพสต์อะไรเกี่ยวกับตัวเขาบ้าง...
เวลาผ่านไปราวๆ 1 ชั่วโมงปาร์คชานยอลผู้จัดการคนใหม่ของคริสก็ยังไม่มา......
"ช้าชะมัด!! ปาร์คชานยอล!!...นี่นายนั่งรถไปซื้อถึงเมืองอื่นเหรอไง"
.... คริสสบถออกมาด้วยความอารมณ์เสีย และจับที่ท้องของตนเองที่เริ่มร้องโครกครากด้วยความหิวแล้ว
ไม่นานนัก...ประตูห้องประชุมเปิดออกช้าๆพร้อมกับร่างสูงบางของชานยอลที่ถือ ถุงอาหารเข้ามาด้วย....เขาวางมันไว้ที่โต๊ะด้านหน้าโซฟาที่คริสนั่งอยู่....
คริสแกะมันออกดูด้วยความหิว....ตอนนี้เขายังไม่คิดจะไต่ถามชานยอลขอให้ได้ทานก่อน อิ่มแล้วค่อยว่ากันใหม่อีกที......อาหารตรงหน้าเขาเป็นราเมนที่ใส่เครื่องปรุงจากอาหารทะเล ทั้งกุ้ง หอย ปู ปลา ... คริสรีบผลักมันออกทันทีเมื่อได้กลิ่นของมัน กลิ่นที่ชวนคลื่นเหียนอาเจียน....ราเมนคืออาหารอย่างเดียวที่ชานยอลซื้อมา ให้เขา...ที่หายไปนานๆนี่คือได้ราเมนมาอย่างเดียว...............
ความโกรธและความโมโหของคริสก่อตัวขึ้นมาช้าๆจากความหิวและนิสัยส่วนตัวของ เขา...เขาคว้ากล่องราเมนเขวี้ยงไปที่พื้นอย่างแรง.....จนสิ่งของในถุงกระจัด กระจายออกมา ดวงตากลมโตของชานยอลเบิกกว้างด้วยความตกใจกับภาพตรงหน้าในตอนนี้....
"ปาร์คชานยอล!! นายเป็นผู้จัดการส่วนตัวภาษาบ้าอะไร ซื้ออาหารทะเลที่ฉันแพ้มาให้ฉันกิน!" .....
"นายนี่มันโง่จริงๆ นี่จะมาดูแลฉันหรือจะมาฆ่าฉันกันแน่!"
คริสต่อว่าชานยอลด้วยสีหน้าโกรธจัด.....ผู้จัดการส่วนตัวควรต้องรู้ดีไม่ใช่เหรอว่าควรดูแลเขายังไง....
"นะ นะ นายกินมันไม่ได้เหรอ นาย...แพ้อาหารทะเลหรอคริส"
..... ชานยอลเอ่ยถามคริสพร้อมกับดวงตากลมโตของเขาที่ยังคงเบิกกว้างอยู่ด้วยความตกใจ
"ปาร์คชานยอล นายจะมาเป็นผจก.ส่วนตัวฉัน นายควรทำการบ้านเกี่ยวกับตัวฉันมาบ้างนะ นี่นายรู้อะไรเกี่ยวกับฉันบ้าง?!"
คริสพยายามสงบอารมณ์ของตัวเอง...แต่ด้วยโทสะของเขาในตอนนี้ก็ยังไม่อาจที่จะ พูดดีๆกับชานยอลได้คำพูดของคริสยังคงป่วนประสาทของชานยอลต่อไป....
"ฉันควรจะทำยังไงกับผจก.คนนี้ดี...."
คริสถอนหายใจออกมาเบาๆพร้อมกับเดินเข้าไปประชิดตัวชานยอลและจ้องมองเขาด้วยสายตาเบื่อหน่ายพร้อมถอนหายใจและส่ายหน้าเบาๆ....
"นายมากับฉันเลยชานยอล!!"
พูดจบคริสก็เดินเข้าไปคว้าข้อมือบางของชานยอลลากออกไปตามทาง สายตาของพนง.ในบริเวณหน้าห้องประชุมต่างจับจ้องมาที่คริสและชานยอล เสียงโวยวายของคริสในห้องประชุมเรียกร้องความสนใจจากพนง.ในบริเวณนั้นให้มายืนมุงดูเขาทั้งสองห่างๆ....ต่างคนต่างซุบซิบกันถึงความโมโหร้ายของคริ ส ผจก.เด็กๆหน้าใสคนนี้จะเอาคุณคริสอยู่เหรอเธอ.....เสียงพูดเปรยออกมาของ พนง.หญิงคนนึงที่กระซิบกระซาบข้างๆเพื่อนสาว....
ชานยอลเดินตัวปลิวตามคริสมาเพราะแรงฉุดกระชากของเขา ข้อมือขาวของชานยอลตอนนี้มีรอยแดงๆขึ้นเป็นจ้ำเนื่องจากแรงที่ข้อนิ้วของคริ สบีบลากข้อมือเขาออกมาจากบริษัท....
"คริส! นายบอกฉันดีๆฉันก็เดินตามมานะ จะลากมาทำไม ฉันเจ็บ!"
.....ปาร์คชานยอลต่อว่าคริสเมื่อเขาเริ่มเจ็บข้อมือและเดินตามคริสไม่ทัน ขาเรียวยาวของคริสและร่างสูงโปร่งของเขาก้าวเดินออกมาด้วยความกระฉับ กระเฉง.....
"ไม่ต้องพูดมากละชานยอล นายขับรถพาฉันไปทานข้าวเดี๋ยวนี้!" .....
คริสกดรีโมทกุญแจเพื่อเปิดรถยนต์คันหรูของเขา รถสปอร์ตนำเข้าจากยุโรป ด้วยลักษณะรูปทรงของมันคงจะมีไม่กี่คนในเกาหลีใต้ที่ขับมันได้ นอกจากซุปเปอร์สตาร์หรือบุคคลที่มีฐานะร่ำรวยกว่าคนปกติ....หลังจากกดรีโมท เปิดรถคริสก็โยนกุญแจให้ชานยอลและเปิดไปนั่งด้านข้างคนขับ...
"ชานยอล นายจะขึ้นมาได้หรือยัง" ..... คริสเปิดประตูรถตะโกนเรียกชานยอลให้ขึ้นมานั่งตำแหน่งคนขับเนื่องจากชานยอลยังคงยืนอึ้งอยู่ข้างรถคันนั้น....
ชานยอลก้าวขึ้นมานั่งตรงตำแหน่งคนขับช้าๆด้วยท่าทางเก้ๆกังๆของเขา สีหน้าของเขามีท่าทีวิตกกับการจับรถราคาแพง
"ขับ....เหมือนรถธรรมดาใช่มั้ย....คริส..." ชานยอลหันไปเอ่ยถามคริสที่นั่งหน้านิ่งอยู่ข้างๆ
"ปาร์คชานยอล!! นี่มันรถ ไม่ใช่ยานอวกาศ! มันก็ขับเหมือนๆกันอ่ะแหละ!!"
คริสยังคงส่ายหัวให้กับชานยอลและกุมขมับของตนเองพร้อมกับมองออกไปนอก หน้าต่างรถ ....ความหิวของเขาตอนนี้มันทวีคูณขึ้นเรื่อยๆและไหนจะอารมณ์ขี้โมโหส่วนตัว ของเขาอีก...
ปุ่มอะไรในรถราคาแพงนี่มันเยอะไปหมด ...ชานยอลยังคงกังวลในใจแต่เขาก็ขับมันออกมาได้ด้วยความปลอดภัย...ไม่นานนักชานยอลก็เลี้ยวรถยนต์คันหรูเข้าไปจอดในห้างสรรพสินค้าชื่อดัง ห้างสรรพสินค้าที่ค่อนข้างเงียบสงบเพราะมีแต่คนที่มีระดับเท่านั้นเข้ามาทานอาหารหรือซื้อของในห้างนี้ ....สิ่งของต่างๆในห้างล้วนแล้วแต่ราคาแพงกว่าในห้างสรรพสินค้าทั่วไปที่มีดาษดื่นในกรุงโซล....
"เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งลง" คริสพูดกับชานยอลพร้อมทั้งเอื้อมมือไปหยิบหมวกที่เบาะด้านหลัง และบอกให้ชานยอลหยิบแว่นกันแดดที่อยู่ในลิ้นชักฝั่งคนขับให้เขาก่อน....
คริสถอดเสื้อคลุมตัวนอกออกให้เหลือแต่เสื้อยืดธรรมดาแต่ยังไงก็ยังดูรู้ว่า เป็นเสื้อแบรนด์เนม เขาหยิบหมวกขึ้นมาใส่และเปลี่ยนแว่นตากันแดด ....ชานยอลนั่งมองคริสด้วยความสงสัย...โอ๊ะ...หรือนี่คือการปลอมตัวพรางตัว ของเหล่าศิลปิน ซุปเปอร์สตาร์ทั้งหลายมันน่าตื่นเต้นชะมัด....
ในห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่.....คริสเดินตรงเข้าไปที่ร้านอาหารหรูหราราคาแพง....บริกรทั้งหลายต่างโค้งศรีษะให้เขาและตรงรี่เข้ามาบริการ...ชานยอลเดินตามคริสมาไม่ห่างนัก...คริสเลือกนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่งที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัว เมื่อบริกรนำเมนูมาให้คริส คริสก็เริ่มสั่งอาหารของเขา...
"เอาเนื้อแกะราดซอสโรสแมรี่มาที่นึง...แล้วก็เครื่องดื่มประจำของฉันนะ"....
บริกรโค้งศรีษะน้อมรับ....เป็นเชิงรับรู้ถึงรายการอาหารของคริส
"นายจะทานอะไรปาร์คชานยอล"
คริสเอ่ยถามชานยอลที่ตอนนี้กำลังเปิดดูเมนูด้วยท่าทางสับสน ชื่อภาษาอังกฤษมากมายที่เขาอ่านไม่ออก...และไม่รู้ด้วยว่ามันคืออะไร หากแต่โชคดีที่เมนูนั้นมีภาพประกอบด้วย เขาจึงสามารถชี้ไปที่รูปได้ว่าจะทานแบบไหนยังไง ราคาของมันแพงชะมัด แพงพอๆกับค่าเทอมผมได้เลยมั้ง...ชานยอลยังคงนั่งเลือกรายการอาหารต่อไป
"ชานยอล.....นายไม่ต้องรีบก็ได้นะ แต่ฉันหิวมากและบริกรก็รอนายอยู่"
..... คริสพูดพลางมองหน้าชานยอลด้วยสายตาตำหนิและแกล้งมองออกไปดูวิวนอกหน้าต่างด้านนอก....
ชานยอลหัวเราะแหะแหะพร้อมทั้งเอานิ้วจิ้มไปที่รายการอาหาร 1 รายการส่วนเครื่องดื่มผมขอน้ำเปล่า.....น้ำเปล่า...ผมต้องใช้ศัพท์อะไรด้วย มั้ย......
"น้ำเปล่าทางร้านเราไม่มีครับคุณผู้ชาย....มีแต่น้ำแร่จากฝรั่งเศส หรือจะเอาน้ำแร่แถบเอเชียครับ" ...
บริกรหนุ่มเอ่ยถามกับชานยอล...ด้วยสีหน้างงๆ...คริสที่นั่งหน้านิ่งเมื่อซัก ครู่หลุดขำออกมา เพราะรู้ว่าชานยอลต้องงงกับสิ่งที่บริกรคนนี้กำลังพูด.....
"เอาน้ำแร่จากฝรั่งเศสมาน่ะแหละ นายไปได้ละ"
คริสพูดพร้อมกับโบกมือเป็นเชิงให้พนง.เดินไป โดยมีชานยอลนั่งหน้างงและอ้าปากค้างกับน้ำแร่ที่บริกรเอ่ยถามกับเขา.....
"ชานยอล นายเลิกทำหน้าแบบนั้นซะทีได้มั้ย ฉันขำ" หลังพูดจบคริสหัวเราะออกมาด้วยความตลก นี่แม่เขาไปหาผจก.ส่วนตัวที่ไหนมา แต่มันก็ดูคลายเครียดดีนะ เวลาเห็นสีหน้าแววตาตลกๆแบบนั้น...
"น้ำเปล่าบ้าอะไรต้องมีแยกประเภทด้วย ฉันไม่เคยกิน"
..... ชานยอลเอ่ยพูดด้วยสีหน้าเคืองๆ...เขาคงเป็นตัวตลกในสายตาคริสมากสินะ ..... ใช่สิ เขาไม่ใช่คนรวยมาจากที่ไหนและก็ไม่เคยเข้าร้านอาหารที่ราคาแพงแบบนี้ ด้วย....
หลังจากทั้งสองทานอาหารเสร็จได้ไม่นาน คริสใช้บัตรเครดิตในการรูดค่าอาหารซึ่งเป็นเงินไม่น้อยเลยทีเดียว...เขาเดินนำหน้าชานยอลออกไปและเดินตรงไปยังแผนกเสื้อผ้าแบรนด์เนมที่อยู่อีกชั้นหนึ่ง....
คริสเดินซื้อของเข้าออกร้านอยู่หลายร้านและของก็เต็มมือเต็มไม้ชานยอลไป หมด....ชานยอลรับหน้าที่ถือของให้คริสทั้งหมด ถุงกระดาษแบรนด์เนมเป็นสิบๆถุงที่ชานยอลถืออยู่เมื่อรวมกันหลายๆอย่างเข้า นิ้วมือของเขาก็เริ่มเปลี่ยนสีเป็นแดงม่วงหรือสีซีดจางเนื่องจากของในถุงที่ มีน้ำหนักมากขึ้น....
"คริส นี่นายจะย้ายบ้านเหรอ" .... ชานยอลเอ่ยถามหลังจากรับถุงใบล่าสุดมาถือ...
"ฉันจะถือไม่ไหวแล้ว นายมาลองถือมั่งมั้ย" .... ชานยอลบ่นกระปอดกระแปดออกมาเมื่อเขารู้สึกเจ็บที่ข้อนิ้วและเริ่มจะรู้สึกชาขึ้นเรื่อยๆ
"เออ พอละๆ กลับบ้าน" .......คริสเดินก้าวเท้าอย่างฉับไวพร้อมพาร่างสูงโปร่งของตนเองเดินลิ่วไป ข้างหน้าโดยมีชานยอลเดินตามอยู่ห่างๆพร้อมหิ้วถุงพะรุงพะรังอยู่คนเดียว...
เมื่อเก็บสัมภาระในรถเสร็จคริสก็ไปนั่งตรงตำแหน่งคนขับแทนเพราะชานยอลยังไม่ รู้ทางบ้านเขา เขาไม่อยากลำบากที่จะต้องมานั่งบอกทางชานยอลอีก....ใช้เวลาเดินทางไม่นานนัก รถสปอร์ตคันหรูก็เข้ามาจอดในบริเวณบ้านหลังใหญ่ที่ตกแต่งหรูหรา ดูจากรสนิยมของคนในบ้านแล้วน่าจะมีแต่สิ่งของเครื่องใช้ราคาแพง....หน้าบ้าน มีน้ำพุพ่นกระจายสายน้ำอยู่อย่างไม่ขาดสาย....เนื้อที่บริเวณบ้านเขาเรียก ว่าเป็นไร่น่าจะได้...นี่บ้านคนหรือทุ่งหญ้าสะวันนา...ทำไมต้องสร้างอะไรให้ ใหญ่โตได้ขนาดนี้.....
ชานยอลมองไปบริเวณรอบๆบ้านพร้อมกับยังอึ้งในสถานที่ที่เขากำลังก้าวเดินเข้ามา......
"นายเป็นผจก.ฉันเพราะฉะนั้นก็ต้องรู้จักบ้านฉัน อีกไม่นานนายคงได้มานอนที่นี่บ้าง"....คริสพูดพร้อมเดินนำชานยอลเดินเข้ามาในบ้านเรื่อยๆ...
"นอนที่นี่ !! ทำไมฉันต้องนอนที่นี่" ชานยอลเอ่ยถามคริสด้วยความตกใจ มีเหตุผลอะไรที่ผจก.ส่วนตัวต้องมานอนที่บ้านของคริส
"เวลาฉันมีงานดึกหรือเช้ามากๆนายจะมารับฉันตอนตี 1 ตี 2 ไหวเหรอ แล้วเวลาที่ฉันถ่ายละครหรือถ่ายแบบเสร็จ แรงจะขับรถฉันก็ไม่มีแล้ว ผจก.ส่วนตัวเขามีไว้ทำอะไรบ้าง นี่นายไม่รู้เลยเหรอไง"
คริสพูดกับชานยอลพร้อมเดินนำเขาเข้ามาใบบริเวณห้องนอนชั้น 2 ของตนเองและห้องรับรองของแขกที่มาเข้าพัก ซึ่งอยู่ไม่ห่างกันนักห้องรับรองที่ส่วนมากไว้ต้อนรับผจก.ส่วนตัวของเขาเวลา ที่มานอนพักผ่อนที่นี่...
คริสเดินไปหยิบสมุดจดรายงานมา 1 เล่มและโทรศัพท์มือถือ 1 เครื่องยื่นให้กับชานยอลและบอกว่านี่คือตารางทั้งหมดของเขาในเดือนนี้ ส่วนโทรศัพท์ก็คือโทรศัพท์ที่นัดเรื่องงานต่างๆของเขาและจะมีคนโทรเข้ามา เรื่องงานที่เบอร์นี้ นี่คือสิ่งที่ผจก.คนเก่าฝากไว้ให้กับผจก.คนใหม่...
"นายเอาไปศึกษาซะ แล้วข้อมูลส่วนตัวฉันว่าฉันชอบอะไรไม่ชอบอะไรก็ไปเสิร์ชหาดูทางเนท แฟนคลับฉันอัพข้อมูลไว้หมดแล้ว"
ชานยอลเปิดมันอ่านไปพลางๆและสะดุดเข้าไปกับตารางวันพรุ่งนี้...ถ่ายทำ MV ตอนตี 1
"คริส!นายมีถ่ายทำ MV ตอนตี 1 ของวันนี้นี่ ที่เมืองอื่นด้วย!"
.... ชานยอลพูดออกมาด้วยความตกอกตกใจ นี่ยังไม่มีใครสอนงานเขาเลย เขาต้องใช้สมุดเล่มนี้นำทางเขาทั้งหมดใช่มั้ย....
"อื้อ ใช่ไง แล้ววันนี้นายก็ต้องนอนบ้านฉันแล้วล่ะชานยอล"
"วันนี้ !! บ้าเหรอ ฉันไม่มีเสื้อผ้าเลย ฉันยังไม่ได้เอามา" ....
"อ่อ เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วง ฉันรู้ก็เลยซื้อมันมาให้นายบ้างละสำหรับพรุ่งนี้ ....ถือว่าเป็นของขวัญให้ผจก.คนใหม่ละกัน"
คริสยิ้มออกมาบางๆและยื่นถุงเสื้อผ้าแบรนด์เนมให้กับชานยอล...บ้าจริง เขาก็มีมุมดีๆเหมือนกันนี่ ไม่ใช่ว่าจะมีแต่มุมที่โหดร้าย ร้ายกาจอย่างเดียว.........
"นายกลับไปที่ห้องได้ละปะชานยอล .....แล้วโทรศัพท์นั่นน่ะ ถ้ามีคนชื่อมินะโทรมาไม่ต้องรับนะ เธอเป็นนางแบบใหม่ที่กำลังตอแยฉันอยู่"
ชานยอลพยักหน้ารับพร้อมเดินถือถุงกระดาษของตนเองเข้าไปและสำรวจห้องพักที่ ค่อนข้างหรูหราดูดี แม้จะเป็นแค่ห้องพักของผจก.ส่วนตัวมันก็ยังดูดีกว่าห้องนอนที่เขาพักพิืงอ ยู่ทุกวัน....
ชานยอลได้รู้มาว่าบ้านหลังนี้ของคริสเป็นบ้านส่วนตัวของเขา ประธานวูไม่ได้มาพักที่นี่ด้วย คริสค่อนข้างรักสันโดษและไม่ค่อยอยู่ใกล้กับแม่ของตัวเองเท่าไรนัก บ้านพักของคริสหลังนี้มักมีปาร์ตี้กับเพื่อนฝูงบ่อยๆเขามักใช้มันเป็นที่พักผ่อนหย่อนใจและที่ตั้งบ้านของคริสหลังนี้ก็อยู่ไม่ไกลจากศูนย์กลางเมือง คริสจึงเลือกบ้านหลังนี้เป็นที่พักหลังจากเขาทำงานเสร็จเพราะเดินทางไปมาสะดวก..........
ช่วงหัวค่ำของวันทั้งคริสและชานยอลเข้านอนไวกว่าปกติเพราะจะมีงานช่วงตี 1 ของวันนี้...ประมาณ 3 ทุ่มกว่าที่หน้าบ้านหลังใหญ่ของคริสมีเสียงกริ่งดังเข้ามาทำลายความเงียบสงบ ของบ้าน....ในเวลาแบบนี้จะไม่มีแม่บ้านในตอนกลางคืน แม่บ้านจะเข้ามาทำความสะอาดในเวลากลางวันเท่านั้นเพราะฉะนั้นตอนนี้จึงไม่มี ใครทำหน้าที่เปิดประตูต้อนรับคนตรงหน้าบ้านที่กำลังกดกริ่งเรียกในตอน นี้....นอกจากชานยอล....
ชานยอลเปิดประตูออกช้าๆและพบว่ามีหญิงสาวคนนึงในสภาพเมามายเดินเซถลาล้มมาหาชานยอล....
"นายเป็นใครรรร! นายเป็นแฟนใหม่พี่คริสเหรอ!!" ..... หญิงสาวหน้าตาดีชี้หน้าชานยอลและยังคงยืนเซไปมาอยู่ตรงหน้าประตู....
"อะ เอ่อ ผะ ผมม"
..... ชานยอลอึกอักและกำลังงงกับหญิงสาวตรงหน้า...เมื่อเพ่งพินิจไปที่ใบหน้าของ เธอดีๆนี่คือนางเอกใหม่ของวงการที่เพิ่งเข้ามาแจ้งเกิดได้ไม่นาน เธอชื่ออะไรนะ....เอ่ออ.....แคทเทอรีน...นางเอกลูกครึ่งนี่นา..
"คุณ คุณ ชื่อแคทเทอรีนใช่มั้ย" .... ชานยอลดีใจเมื่อนึกหน้าเธอออก...
"ใช่ ทำไมมม นี่พี่คริสอยู่ไหน พี่คริสสส ดาร์ลิ้งอยู่ไหนคะะะ"
เธอเดินตรงไปยังชั้น 2 ด้วยสภาพเมามายและตามหาคริส.......ชานยอลรีบเดินตามขึ้นไปโดยเกรงว่ามีเรื่องมีราวอะไรเกิดขึ้นหรือไม่ เธอตรงไปเคาะห้องนอนของคริสอย่างแรงหลายครั้ง จนคริสลุกมาเปิดด้วยท่าทางโกรธจัด....
"บ้าจริง! นี่เธอมาได้ยังไง" คริสต่อว่าหญิงสาวหน้าตาดีคนนั้น แต่ชานยอลหาได้สนใจไม่....
ตอนนี้สายตาของชานยอลกำลังมองไปที่ร่างกายของคริส เขานอนถอดเสื้อและใส่กางเกงนอนขายาวตัวบาง ใบหน้างัวเงียของคริสบ่งบอกว่าเขาเพิ่งตื่นมาได้ไม่กี่วินาทีนี้ มือใหญ่หนาของเขายกขึ้นเสยผมช้าๆ ผมเพิ่งรู้ว่าเขามีรอยสักที่แขนซ้าย เท่ห์ชะมัด .........ซุปเปอร์สตาร์หน้าตาตอนเพิ่งตื่นนี่ก็ดูดีไม่หยอกเหมือนกัน นะ....ชานยอลลืมผู้หญิงขี้เมาตรงหน้าไปชั่วขณะ...และตอนนี้เธอก็โผเข้ากอดที่ร่างสูงโปร่งของคริสแล้ว....
คริสจับตัวของเธอไว้และผลักออกมาเบาๆ....ใบหน้าของคริสบ่งบอกถึงความเหนื่อยหน่ายกับผู้หญิงคนนี้....
"พี่คริส....ทำไมพี่ไม่โทรหาฉัน ไม่ไปหาฉันอีกเลย หลังจากคราวนั้น" .... หญิงสาวยังคงพร่ำเพ้อและต่อว่าคริสด้วยอาการขาดสติ...
"ก็เธอมันสำส่อน นอนกับฉันแล้วยังไปนอนกับพระเอกหน้าใหม่ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ไปได้แล้วปะ"
คริสพูดพลางโบกมือไล่ให้เธอไปไกลๆ......
"ไม่นะ!! ฉันไม่ไป นี่แฟนใหม่พี่สินะ เดี๋ยวนี้พี่เปลี่ยนไปชอบเด็กหนุ่มหน้าใสแทนแล้วเหรอ" .... หญิงสาวลูกครึ่งยังคงชี้หน้าชานยอลและพูดด้วยความเมามาย...
ใบหน้าของคริสบ่งบอกถึงความรำคาญสุดขีด เขาคว้าตัวชานยอลเข้ามากอดและยืนข้างๆเขา.......
"เออ...นี่แฟนใหม่ฉัน ปาร์คชานยอล เป็นทั้งแฟนทั้งผจก.ส่วนตัวคนใหม่.... รู้จักกันไว้สิแคทเทอรีน"
พูดจบคริสก็หอมลงมาที่แก้มใสเนียนของชานยอลฟอดใหญ่พร้อมกับยิ้มออกมา....ชาน ยอลได้แต่ยืนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า มันไวมากจนเขาตั้งตัวไม่ทัน....นี่มันอะไรกัน เขาถูกคริสหอมแก้มเหรอเนี่ย....
"กรี๊ดดดดด พี่คริส ไอ้คนเลว ไอ้คนบ้า!"
พูดจบเธอก็ผลักเข้ามาที่อกหนาของคริสและเดินลงบันไดไปพร้อมกับปิดประตูหน้า บ้านดังปังด้วยความโกรธและความโมโหที่คริสไม่มีท่าทีสนใจรวมถึงยังหอมแฟน ใหม่โชว์ต่อหน้าเธออีก....
คริสค่อยๆชะโงกหน้าดูหลังจากเธอไปแล้วและคลายอ้อมกอดจากชานยอล.....ชานยอลยังคงยืนนิ่งเป็นรูปปั้น ดวงตาของเขาที่กลมโตอยู่แล้วกลับโตมากขึ้นกว่าเดิมด้วยความช็อคและตกใจกับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่....
"ชานยอล....ปาร์คชานยอล นายกลับห้องไปได้แล้วปะ ขอบใจที่มาช่วยฉันทันนะ"
...... คริสพูดโดยลืมที่จะมองไปที่หน้าของชานยอล ตอนนี้เค้าง่วงมากและต้องการพักผ่อนต่อเพราะมีงานตอนดึก คริสเดินเข้าห้องนอนของตนเองและปิดประตู....ทิ้งให้ชานยอลยืนนิ่งอยู่หน้า ห้องเหมือนคนที่ไร้ซึ่งสติและจิตวิญญาณ.....แก้มใสของชานยอล...ที่ไม่เคยมี ใครได้สัมผัสมันมาก่อนกลับกลายเป็นต้องถูกปากเรียวบางได้รูปของคริส เจ้าของใบหน้าคมคายและตำแหน่งซุปเปอร์สตาร์พ่วงท้ายขโมยจูบไปอย่างไม่รู้ ตัว.......ชานยอล...ปาร์คชานยอล....สตินายตอนนี้จะกลับมาตอนไหนนะ....
END EP2 --------------
Writer talk :: ฝากติชมและเม้นท์ให้กำลังใจกันด้วยนะ ขอบคุณค่ะะะ >< ติดแทคในทวิตเตอร์ได้เลยหากอยากสกรีม #ความลับของซุปตาร์ #Secretofsuperstar
เวลาผ่านไปราวๆ 1 ชั่วโมงปาร์คชานยอลผู้จัดการคนใหม่ของคริสก็ยังไม่มา......
"ช้าชะมัด!! ปาร์คชานยอล!!...นี่นายนั่งรถไปซื้อถึงเมืองอื่นเหรอไง"
.... คริสสบถออกมาด้วยความอารมณ์เสีย และจับที่ท้องของตนเองที่เริ่มร้องโครกครากด้วยความหิวแล้ว
ไม่นานนัก...ประตูห้องประชุมเปิดออกช้าๆพร้อมกับร่างสูงบางของชานยอลที่ถือ ถุงอาหารเข้ามาด้วย....เขาวางมันไว้ที่โต๊ะด้านหน้าโซฟาที่คริสนั่งอยู่....
คริสแกะมันออกดูด้วยความหิว....ตอนนี้เขายังไม่คิดจะไต่ถามชานยอลขอให้ได้ทานก่อน อิ่มแล้วค่อยว่ากันใหม่อีกที......อาหารตรงหน้าเขาเป็นราเมนที่ใส่เครื่องปรุงจากอาหารทะเล ทั้งกุ้ง หอย ปู ปลา ... คริสรีบผลักมันออกทันทีเมื่อได้กลิ่นของมัน กลิ่นที่ชวนคลื่นเหียนอาเจียน....ราเมนคืออาหารอย่างเดียวที่ชานยอลซื้อมา ให้เขา...ที่หายไปนานๆนี่คือได้ราเมนมาอย่างเดียว...............
ความโกรธและความโมโหของคริสก่อตัวขึ้นมาช้าๆจากความหิวและนิสัยส่วนตัวของ เขา...เขาคว้ากล่องราเมนเขวี้ยงไปที่พื้นอย่างแรง.....จนสิ่งของในถุงกระจัด กระจายออกมา ดวงตากลมโตของชานยอลเบิกกว้างด้วยความตกใจกับภาพตรงหน้าในตอนนี้....
"ปาร์คชานยอล!! นายเป็นผู้จัดการส่วนตัวภาษาบ้าอะไร ซื้ออาหารทะเลที่ฉันแพ้มาให้ฉันกิน!" .....
"นายนี่มันโง่จริงๆ นี่จะมาดูแลฉันหรือจะมาฆ่าฉันกันแน่!"
คริสต่อว่าชานยอลด้วยสีหน้าโกรธจัด.....ผู้จัดการส่วนตัวควรต้องรู้ดีไม่ใช่เหรอว่าควรดูแลเขายังไง....
"นะ นะ นายกินมันไม่ได้เหรอ นาย...แพ้อาหารทะเลหรอคริส"
..... ชานยอลเอ่ยถามคริสพร้อมกับดวงตากลมโตของเขาที่ยังคงเบิกกว้างอยู่ด้วยความตกใจ
"ปาร์คชานยอล นายจะมาเป็นผจก.ส่วนตัวฉัน นายควรทำการบ้านเกี่ยวกับตัวฉันมาบ้างนะ นี่นายรู้อะไรเกี่ยวกับฉันบ้าง?!"
คริสพยายามสงบอารมณ์ของตัวเอง...แต่ด้วยโทสะของเขาในตอนนี้ก็ยังไม่อาจที่จะ พูดดีๆกับชานยอลได้คำพูดของคริสยังคงป่วนประสาทของชานยอลต่อไป....
"ฉันควรจะทำยังไงกับผจก.คนนี้ดี...."
คริสถอนหายใจออกมาเบาๆพร้อมกับเดินเข้าไปประชิดตัวชานยอลและจ้องมองเขาด้วยสายตาเบื่อหน่ายพร้อมถอนหายใจและส่ายหน้าเบาๆ....
"นายมากับฉันเลยชานยอล!!"
พูดจบคริสก็เดินเข้าไปคว้าข้อมือบางของชานยอลลากออกไปตามทาง สายตาของพนง.ในบริเวณหน้าห้องประชุมต่างจับจ้องมาที่คริสและชานยอล เสียงโวยวายของคริสในห้องประชุมเรียกร้องความสนใจจากพนง.ในบริเวณนั้นให้มายืนมุงดูเขาทั้งสองห่างๆ....ต่างคนต่างซุบซิบกันถึงความโมโหร้ายของคริ ส ผจก.เด็กๆหน้าใสคนนี้จะเอาคุณคริสอยู่เหรอเธอ.....เสียงพูดเปรยออกมาของ พนง.หญิงคนนึงที่กระซิบกระซาบข้างๆเพื่อนสาว....
ชานยอลเดินตัวปลิวตามคริสมาเพราะแรงฉุดกระชากของเขา ข้อมือขาวของชานยอลตอนนี้มีรอยแดงๆขึ้นเป็นจ้ำเนื่องจากแรงที่ข้อนิ้วของคริ สบีบลากข้อมือเขาออกมาจากบริษัท....
"คริส! นายบอกฉันดีๆฉันก็เดินตามมานะ จะลากมาทำไม ฉันเจ็บ!"
.....ปาร์คชานยอลต่อว่าคริสเมื่อเขาเริ่มเจ็บข้อมือและเดินตามคริสไม่ทัน ขาเรียวยาวของคริสและร่างสูงโปร่งของเขาก้าวเดินออกมาด้วยความกระฉับ กระเฉง.....
"ไม่ต้องพูดมากละชานยอล นายขับรถพาฉันไปทานข้าวเดี๋ยวนี้!" .....
คริสกดรีโมทกุญแจเพื่อเปิดรถยนต์คันหรูของเขา รถสปอร์ตนำเข้าจากยุโรป ด้วยลักษณะรูปทรงของมันคงจะมีไม่กี่คนในเกาหลีใต้ที่ขับมันได้ นอกจากซุปเปอร์สตาร์หรือบุคคลที่มีฐานะร่ำรวยกว่าคนปกติ....หลังจากกดรีโมท เปิดรถคริสก็โยนกุญแจให้ชานยอลและเปิดไปนั่งด้านข้างคนขับ...
"ชานยอล นายจะขึ้นมาได้หรือยัง" ..... คริสเปิดประตูรถตะโกนเรียกชานยอลให้ขึ้นมานั่งตำแหน่งคนขับเนื่องจากชานยอลยังคงยืนอึ้งอยู่ข้างรถคันนั้น....
ชานยอลก้าวขึ้นมานั่งตรงตำแหน่งคนขับช้าๆด้วยท่าทางเก้ๆกังๆของเขา สีหน้าของเขามีท่าทีวิตกกับการจับรถราคาแพง
"ขับ....เหมือนรถธรรมดาใช่มั้ย....คริส..." ชานยอลหันไปเอ่ยถามคริสที่นั่งหน้านิ่งอยู่ข้างๆ
"ปาร์คชานยอล!! นี่มันรถ ไม่ใช่ยานอวกาศ! มันก็ขับเหมือนๆกันอ่ะแหละ!!"
คริสยังคงส่ายหัวให้กับชานยอลและกุมขมับของตนเองพร้อมกับมองออกไปนอก หน้าต่างรถ ....ความหิวของเขาตอนนี้มันทวีคูณขึ้นเรื่อยๆและไหนจะอารมณ์ขี้โมโหส่วนตัว ของเขาอีก...
ปุ่มอะไรในรถราคาแพงนี่มันเยอะไปหมด ...ชานยอลยังคงกังวลในใจแต่เขาก็ขับมันออกมาได้ด้วยความปลอดภัย...ไม่นานนักชานยอลก็เลี้ยวรถยนต์คันหรูเข้าไปจอดในห้างสรรพสินค้าชื่อดัง ห้างสรรพสินค้าที่ค่อนข้างเงียบสงบเพราะมีแต่คนที่มีระดับเท่านั้นเข้ามาทานอาหารหรือซื้อของในห้างนี้ ....สิ่งของต่างๆในห้างล้วนแล้วแต่ราคาแพงกว่าในห้างสรรพสินค้าทั่วไปที่มีดาษดื่นในกรุงโซล....
"เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งลง" คริสพูดกับชานยอลพร้อมทั้งเอื้อมมือไปหยิบหมวกที่เบาะด้านหลัง และบอกให้ชานยอลหยิบแว่นกันแดดที่อยู่ในลิ้นชักฝั่งคนขับให้เขาก่อน....
คริสถอดเสื้อคลุมตัวนอกออกให้เหลือแต่เสื้อยืดธรรมดาแต่ยังไงก็ยังดูรู้ว่า เป็นเสื้อแบรนด์เนม เขาหยิบหมวกขึ้นมาใส่และเปลี่ยนแว่นตากันแดด ....ชานยอลนั่งมองคริสด้วยความสงสัย...โอ๊ะ...หรือนี่คือการปลอมตัวพรางตัว ของเหล่าศิลปิน ซุปเปอร์สตาร์ทั้งหลายมันน่าตื่นเต้นชะมัด....
ในห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่.....คริสเดินตรงเข้าไปที่ร้านอาหารหรูหราราคาแพง....บริกรทั้งหลายต่างโค้งศรีษะให้เขาและตรงรี่เข้ามาบริการ...ชานยอลเดินตามคริสมาไม่ห่างนัก...คริสเลือกนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่งที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัว เมื่อบริกรนำเมนูมาให้คริส คริสก็เริ่มสั่งอาหารของเขา...
"เอาเนื้อแกะราดซอสโรสแมรี่มาที่นึง...แล้วก็เครื่องดื่มประจำของฉันนะ"....
บริกรโค้งศรีษะน้อมรับ....เป็นเชิงรับรู้ถึงรายการอาหารของคริส
"นายจะทานอะไรปาร์คชานยอล"
คริสเอ่ยถามชานยอลที่ตอนนี้กำลังเปิดดูเมนูด้วยท่าทางสับสน ชื่อภาษาอังกฤษมากมายที่เขาอ่านไม่ออก...และไม่รู้ด้วยว่ามันคืออะไร หากแต่โชคดีที่เมนูนั้นมีภาพประกอบด้วย เขาจึงสามารถชี้ไปที่รูปได้ว่าจะทานแบบไหนยังไง ราคาของมันแพงชะมัด แพงพอๆกับค่าเทอมผมได้เลยมั้ง...ชานยอลยังคงนั่งเลือกรายการอาหารต่อไป
"ชานยอล.....นายไม่ต้องรีบก็ได้นะ แต่ฉันหิวมากและบริกรก็รอนายอยู่"
..... คริสพูดพลางมองหน้าชานยอลด้วยสายตาตำหนิและแกล้งมองออกไปดูวิวนอกหน้าต่างด้านนอก....
ชานยอลหัวเราะแหะแหะพร้อมทั้งเอานิ้วจิ้มไปที่รายการอาหาร 1 รายการส่วนเครื่องดื่มผมขอน้ำเปล่า.....น้ำเปล่า...ผมต้องใช้ศัพท์อะไรด้วย มั้ย......
"น้ำเปล่าทางร้านเราไม่มีครับคุณผู้ชาย....มีแต่น้ำแร่จากฝรั่งเศส หรือจะเอาน้ำแร่แถบเอเชียครับ" ...
บริกรหนุ่มเอ่ยถามกับชานยอล...ด้วยสีหน้างงๆ...คริสที่นั่งหน้านิ่งเมื่อซัก ครู่หลุดขำออกมา เพราะรู้ว่าชานยอลต้องงงกับสิ่งที่บริกรคนนี้กำลังพูด.....
"เอาน้ำแร่จากฝรั่งเศสมาน่ะแหละ นายไปได้ละ"
คริสพูดพร้อมกับโบกมือเป็นเชิงให้พนง.เดินไป โดยมีชานยอลนั่งหน้างงและอ้าปากค้างกับน้ำแร่ที่บริกรเอ่ยถามกับเขา.....
"ชานยอล นายเลิกทำหน้าแบบนั้นซะทีได้มั้ย ฉันขำ" หลังพูดจบคริสหัวเราะออกมาด้วยความตลก นี่แม่เขาไปหาผจก.ส่วนตัวที่ไหนมา แต่มันก็ดูคลายเครียดดีนะ เวลาเห็นสีหน้าแววตาตลกๆแบบนั้น...
"น้ำเปล่าบ้าอะไรต้องมีแยกประเภทด้วย ฉันไม่เคยกิน"
..... ชานยอลเอ่ยพูดด้วยสีหน้าเคืองๆ...เขาคงเป็นตัวตลกในสายตาคริสมากสินะ ..... ใช่สิ เขาไม่ใช่คนรวยมาจากที่ไหนและก็ไม่เคยเข้าร้านอาหารที่ราคาแพงแบบนี้ ด้วย....
หลังจากทั้งสองทานอาหารเสร็จได้ไม่นาน คริสใช้บัตรเครดิตในการรูดค่าอาหารซึ่งเป็นเงินไม่น้อยเลยทีเดียว...เขาเดินนำหน้าชานยอลออกไปและเดินตรงไปยังแผนกเสื้อผ้าแบรนด์เนมที่อยู่อีกชั้นหนึ่ง....
คริสเดินซื้อของเข้าออกร้านอยู่หลายร้านและของก็เต็มมือเต็มไม้ชานยอลไป หมด....ชานยอลรับหน้าที่ถือของให้คริสทั้งหมด ถุงกระดาษแบรนด์เนมเป็นสิบๆถุงที่ชานยอลถืออยู่เมื่อรวมกันหลายๆอย่างเข้า นิ้วมือของเขาก็เริ่มเปลี่ยนสีเป็นแดงม่วงหรือสีซีดจางเนื่องจากของในถุงที่ มีน้ำหนักมากขึ้น....
"คริส นี่นายจะย้ายบ้านเหรอ" .... ชานยอลเอ่ยถามหลังจากรับถุงใบล่าสุดมาถือ...
"ฉันจะถือไม่ไหวแล้ว นายมาลองถือมั่งมั้ย" .... ชานยอลบ่นกระปอดกระแปดออกมาเมื่อเขารู้สึกเจ็บที่ข้อนิ้วและเริ่มจะรู้สึกชาขึ้นเรื่อยๆ
"เออ พอละๆ กลับบ้าน" .......คริสเดินก้าวเท้าอย่างฉับไวพร้อมพาร่างสูงโปร่งของตนเองเดินลิ่วไป ข้างหน้าโดยมีชานยอลเดินตามอยู่ห่างๆพร้อมหิ้วถุงพะรุงพะรังอยู่คนเดียว...
เมื่อเก็บสัมภาระในรถเสร็จคริสก็ไปนั่งตรงตำแหน่งคนขับแทนเพราะชานยอลยังไม่ รู้ทางบ้านเขา เขาไม่อยากลำบากที่จะต้องมานั่งบอกทางชานยอลอีก....ใช้เวลาเดินทางไม่นานนัก รถสปอร์ตคันหรูก็เข้ามาจอดในบริเวณบ้านหลังใหญ่ที่ตกแต่งหรูหรา ดูจากรสนิยมของคนในบ้านแล้วน่าจะมีแต่สิ่งของเครื่องใช้ราคาแพง....หน้าบ้าน มีน้ำพุพ่นกระจายสายน้ำอยู่อย่างไม่ขาดสาย....เนื้อที่บริเวณบ้านเขาเรียก ว่าเป็นไร่น่าจะได้...นี่บ้านคนหรือทุ่งหญ้าสะวันนา...ทำไมต้องสร้างอะไรให้ ใหญ่โตได้ขนาดนี้.....
ชานยอลมองไปบริเวณรอบๆบ้านพร้อมกับยังอึ้งในสถานที่ที่เขากำลังก้าวเดินเข้ามา......
"นายเป็นผจก.ฉันเพราะฉะนั้นก็ต้องรู้จักบ้านฉัน อีกไม่นานนายคงได้มานอนที่นี่บ้าง"....คริสพูดพร้อมเดินนำชานยอลเดินเข้ามาในบ้านเรื่อยๆ...
"นอนที่นี่ !! ทำไมฉันต้องนอนที่นี่" ชานยอลเอ่ยถามคริสด้วยความตกใจ มีเหตุผลอะไรที่ผจก.ส่วนตัวต้องมานอนที่บ้านของคริส
"เวลาฉันมีงานดึกหรือเช้ามากๆนายจะมารับฉันตอนตี 1 ตี 2 ไหวเหรอ แล้วเวลาที่ฉันถ่ายละครหรือถ่ายแบบเสร็จ แรงจะขับรถฉันก็ไม่มีแล้ว ผจก.ส่วนตัวเขามีไว้ทำอะไรบ้าง นี่นายไม่รู้เลยเหรอไง"
คริสพูดกับชานยอลพร้อมเดินนำเขาเข้ามาใบบริเวณห้องนอนชั้น 2 ของตนเองและห้องรับรองของแขกที่มาเข้าพัก ซึ่งอยู่ไม่ห่างกันนักห้องรับรองที่ส่วนมากไว้ต้อนรับผจก.ส่วนตัวของเขาเวลา ที่มานอนพักผ่อนที่นี่...
คริสเดินไปหยิบสมุดจดรายงานมา 1 เล่มและโทรศัพท์มือถือ 1 เครื่องยื่นให้กับชานยอลและบอกว่านี่คือตารางทั้งหมดของเขาในเดือนนี้ ส่วนโทรศัพท์ก็คือโทรศัพท์ที่นัดเรื่องงานต่างๆของเขาและจะมีคนโทรเข้ามา เรื่องงานที่เบอร์นี้ นี่คือสิ่งที่ผจก.คนเก่าฝากไว้ให้กับผจก.คนใหม่...
"นายเอาไปศึกษาซะ แล้วข้อมูลส่วนตัวฉันว่าฉันชอบอะไรไม่ชอบอะไรก็ไปเสิร์ชหาดูทางเนท แฟนคลับฉันอัพข้อมูลไว้หมดแล้ว"
ชานยอลเปิดมันอ่านไปพลางๆและสะดุดเข้าไปกับตารางวันพรุ่งนี้...ถ่ายทำ MV ตอนตี 1
"คริส!นายมีถ่ายทำ MV ตอนตี 1 ของวันนี้นี่ ที่เมืองอื่นด้วย!"
.... ชานยอลพูดออกมาด้วยความตกอกตกใจ นี่ยังไม่มีใครสอนงานเขาเลย เขาต้องใช้สมุดเล่มนี้นำทางเขาทั้งหมดใช่มั้ย....
"อื้อ ใช่ไง แล้ววันนี้นายก็ต้องนอนบ้านฉันแล้วล่ะชานยอล"
"วันนี้ !! บ้าเหรอ ฉันไม่มีเสื้อผ้าเลย ฉันยังไม่ได้เอามา" ....
"อ่อ เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วง ฉันรู้ก็เลยซื้อมันมาให้นายบ้างละสำหรับพรุ่งนี้ ....ถือว่าเป็นของขวัญให้ผจก.คนใหม่ละกัน"
คริสยิ้มออกมาบางๆและยื่นถุงเสื้อผ้าแบรนด์เนมให้กับชานยอล...บ้าจริง เขาก็มีมุมดีๆเหมือนกันนี่ ไม่ใช่ว่าจะมีแต่มุมที่โหดร้าย ร้ายกาจอย่างเดียว.........
"นายกลับไปที่ห้องได้ละปะชานยอล .....แล้วโทรศัพท์นั่นน่ะ ถ้ามีคนชื่อมินะโทรมาไม่ต้องรับนะ เธอเป็นนางแบบใหม่ที่กำลังตอแยฉันอยู่"
ชานยอลพยักหน้ารับพร้อมเดินถือถุงกระดาษของตนเองเข้าไปและสำรวจห้องพักที่ ค่อนข้างหรูหราดูดี แม้จะเป็นแค่ห้องพักของผจก.ส่วนตัวมันก็ยังดูดีกว่าห้องนอนที่เขาพักพิืงอ ยู่ทุกวัน....
ชานยอลได้รู้มาว่าบ้านหลังนี้ของคริสเป็นบ้านส่วนตัวของเขา ประธานวูไม่ได้มาพักที่นี่ด้วย คริสค่อนข้างรักสันโดษและไม่ค่อยอยู่ใกล้กับแม่ของตัวเองเท่าไรนัก บ้านพักของคริสหลังนี้มักมีปาร์ตี้กับเพื่อนฝูงบ่อยๆเขามักใช้มันเป็นที่พักผ่อนหย่อนใจและที่ตั้งบ้านของคริสหลังนี้ก็อยู่ไม่ไกลจากศูนย์กลางเมือง คริสจึงเลือกบ้านหลังนี้เป็นที่พักหลังจากเขาทำงานเสร็จเพราะเดินทางไปมาสะดวก..........
ช่วงหัวค่ำของวันทั้งคริสและชานยอลเข้านอนไวกว่าปกติเพราะจะมีงานช่วงตี 1 ของวันนี้...ประมาณ 3 ทุ่มกว่าที่หน้าบ้านหลังใหญ่ของคริสมีเสียงกริ่งดังเข้ามาทำลายความเงียบสงบ ของบ้าน....ในเวลาแบบนี้จะไม่มีแม่บ้านในตอนกลางคืน แม่บ้านจะเข้ามาทำความสะอาดในเวลากลางวันเท่านั้นเพราะฉะนั้นตอนนี้จึงไม่มี ใครทำหน้าที่เปิดประตูต้อนรับคนตรงหน้าบ้านที่กำลังกดกริ่งเรียกในตอน นี้....นอกจากชานยอล....
ชานยอลเปิดประตูออกช้าๆและพบว่ามีหญิงสาวคนนึงในสภาพเมามายเดินเซถลาล้มมาหาชานยอล....
"นายเป็นใครรรร! นายเป็นแฟนใหม่พี่คริสเหรอ!!" ..... หญิงสาวหน้าตาดีชี้หน้าชานยอลและยังคงยืนเซไปมาอยู่ตรงหน้าประตู....
"อะ เอ่อ ผะ ผมม"
..... ชานยอลอึกอักและกำลังงงกับหญิงสาวตรงหน้า...เมื่อเพ่งพินิจไปที่ใบหน้าของ เธอดีๆนี่คือนางเอกใหม่ของวงการที่เพิ่งเข้ามาแจ้งเกิดได้ไม่นาน เธอชื่ออะไรนะ....เอ่ออ.....แคทเทอรีน...นางเอกลูกครึ่งนี่นา..
"คุณ คุณ ชื่อแคทเทอรีนใช่มั้ย" .... ชานยอลดีใจเมื่อนึกหน้าเธอออก...
"ใช่ ทำไมมม นี่พี่คริสอยู่ไหน พี่คริสสส ดาร์ลิ้งอยู่ไหนคะะะ"
เธอเดินตรงไปยังชั้น 2 ด้วยสภาพเมามายและตามหาคริส.......ชานยอลรีบเดินตามขึ้นไปโดยเกรงว่ามีเรื่องมีราวอะไรเกิดขึ้นหรือไม่ เธอตรงไปเคาะห้องนอนของคริสอย่างแรงหลายครั้ง จนคริสลุกมาเปิดด้วยท่าทางโกรธจัด....
"บ้าจริง! นี่เธอมาได้ยังไง" คริสต่อว่าหญิงสาวหน้าตาดีคนนั้น แต่ชานยอลหาได้สนใจไม่....
ตอนนี้สายตาของชานยอลกำลังมองไปที่ร่างกายของคริส เขานอนถอดเสื้อและใส่กางเกงนอนขายาวตัวบาง ใบหน้างัวเงียของคริสบ่งบอกว่าเขาเพิ่งตื่นมาได้ไม่กี่วินาทีนี้ มือใหญ่หนาของเขายกขึ้นเสยผมช้าๆ ผมเพิ่งรู้ว่าเขามีรอยสักที่แขนซ้าย เท่ห์ชะมัด .........ซุปเปอร์สตาร์หน้าตาตอนเพิ่งตื่นนี่ก็ดูดีไม่หยอกเหมือนกัน นะ....ชานยอลลืมผู้หญิงขี้เมาตรงหน้าไปชั่วขณะ...และตอนนี้เธอก็โผเข้ากอดที่ร่างสูงโปร่งของคริสแล้ว....
คริสจับตัวของเธอไว้และผลักออกมาเบาๆ....ใบหน้าของคริสบ่งบอกถึงความเหนื่อยหน่ายกับผู้หญิงคนนี้....
"พี่คริส....ทำไมพี่ไม่โทรหาฉัน ไม่ไปหาฉันอีกเลย หลังจากคราวนั้น" .... หญิงสาวยังคงพร่ำเพ้อและต่อว่าคริสด้วยอาการขาดสติ...
"ก็เธอมันสำส่อน นอนกับฉันแล้วยังไปนอนกับพระเอกหน้าใหม่ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ไปได้แล้วปะ"
คริสพูดพลางโบกมือไล่ให้เธอไปไกลๆ......
"ไม่นะ!! ฉันไม่ไป นี่แฟนใหม่พี่สินะ เดี๋ยวนี้พี่เปลี่ยนไปชอบเด็กหนุ่มหน้าใสแทนแล้วเหรอ" .... หญิงสาวลูกครึ่งยังคงชี้หน้าชานยอลและพูดด้วยความเมามาย...
ใบหน้าของคริสบ่งบอกถึงความรำคาญสุดขีด เขาคว้าตัวชานยอลเข้ามากอดและยืนข้างๆเขา.......
"เออ...นี่แฟนใหม่ฉัน ปาร์คชานยอล เป็นทั้งแฟนทั้งผจก.ส่วนตัวคนใหม่.... รู้จักกันไว้สิแคทเทอรีน"
พูดจบคริสก็หอมลงมาที่แก้มใสเนียนของชานยอลฟอดใหญ่พร้อมกับยิ้มออกมา....ชาน ยอลได้แต่ยืนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า มันไวมากจนเขาตั้งตัวไม่ทัน....นี่มันอะไรกัน เขาถูกคริสหอมแก้มเหรอเนี่ย....
"กรี๊ดดดดด พี่คริส ไอ้คนเลว ไอ้คนบ้า!"
พูดจบเธอก็ผลักเข้ามาที่อกหนาของคริสและเดินลงบันไดไปพร้อมกับปิดประตูหน้า บ้านดังปังด้วยความโกรธและความโมโหที่คริสไม่มีท่าทีสนใจรวมถึงยังหอมแฟน ใหม่โชว์ต่อหน้าเธออีก....
คริสค่อยๆชะโงกหน้าดูหลังจากเธอไปแล้วและคลายอ้อมกอดจากชานยอล.....ชานยอลยังคงยืนนิ่งเป็นรูปปั้น ดวงตาของเขาที่กลมโตอยู่แล้วกลับโตมากขึ้นกว่าเดิมด้วยความช็อคและตกใจกับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่....
"ชานยอล....ปาร์คชานยอล นายกลับห้องไปได้แล้วปะ ขอบใจที่มาช่วยฉันทันนะ"
...... คริสพูดโดยลืมที่จะมองไปที่หน้าของชานยอล ตอนนี้เค้าง่วงมากและต้องการพักผ่อนต่อเพราะมีงานตอนดึก คริสเดินเข้าห้องนอนของตนเองและปิดประตู....ทิ้งให้ชานยอลยืนนิ่งอยู่หน้า ห้องเหมือนคนที่ไร้ซึ่งสติและจิตวิญญาณ.....แก้มใสของชานยอล...ที่ไม่เคยมี ใครได้สัมผัสมันมาก่อนกลับกลายเป็นต้องถูกปากเรียวบางได้รูปของคริส เจ้าของใบหน้าคมคายและตำแหน่งซุปเปอร์สตาร์พ่วงท้ายขโมยจูบไปอย่างไม่รู้ ตัว.......ชานยอล...ปาร์คชานยอล....สตินายตอนนี้จะกลับมาตอนไหนนะ....
END EP2 --------------
Writer talk :: ฝากติชมและเม้นท์ให้กำลังใจกันด้วยนะ ขอบคุณค่ะะะ >< ติดแทคในทวิตเตอร์ได้เลยหากอยากสกรีม #ความลับของซุปตาร์ #Secretofsuperstar
