บ้าน
รถบีเอ็มดับบลิวรุ่นใหม่ล่าสุดจอดช้าๆที่ลานหน้าตึกสูงขนาดใหญ่ วันนี้เป็นวันแรกที่นักธุรกิจหน้าใหม่ตัดสินใจมาลงทุนที่ประเทศเกาหลีใต้หลังจากที่เล็งธุรกิจประเภทอสังหาริมทรัพย์มานาน
คริสเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูลอู๋ผู้มั่งคั่ง เขาเป็นเจ้าของสาขาขนาดใหญ่ในประเทศจีนมากมาย และเริ่มที่จะลงทุนในประเทศเกาหลีใต้เป็นประเทศที่สอง ด้วยความใจเย็นเด็ดเดี่ยว กล้าได้กล้าเสียทำให้ธุรกิจของเขาเติบโตอย่างรวดเร็ว คอนโดมิเนียมและอสังหาริมทรัพย์สร้างรายได้เป็นกอบเป็นกำให้กับครอบครัว แต่การลงทุนในประเทศมหาอำนาจทางด้านวงการบันเทิงอย่างเกาหลีใต้ต้องการความฮือฮา ตระการตา ที่มากกว่านักธุรกิจธรรมดาๆคนหนึ่งจากประเทศจีน
เรื่องราวที่ดูเหมือนจะไร้สาระจากสายตาคนทั่วไปกลับสร้างชื่อเสียงให้กับเขาเพียงชั่วข้ามคืน “ชานยะ” คือนางแบบโป๊เปลือยที่มักมีอาชีพขายเรือนร่างซึ่งไม่แตกต่างจากนักแสดงในประเทศเกาหลีใต้ ติดตรงที่ว่างานของเธอคืองานใต้ดินที่ส่วนน้อยนักที่จะมีคนต้อนรับ การแข่งขันในวงการบันเทิงของเกาหลีใต้สูงมากเสียจนเธอไม่คิดว่า การได้เป็นศิลปินหรือไอดอลจะช่วยให้เธอมีชื่อเสียง สาวน้อยจึงตัดสินใจเดินทางสายนี้ ด้วยรูปร่างหน้าตาที่สวยสง่าโดดเด่น เธอจึงเป็นดาวนักแสดงเอวีอันดับ 1 ที่ค่าตัวแพงที่สุดในโลก คริสตัดสินใจจ้างทีมทนายร่างสัญญาซื้อขาย เขาใช้เงินจำนวนมหาศาลเพื่อซื้อเธอให้อยู่เคียงข้างเขา นั่นไม่ใช่การประดับบารมี หากแต่คือการสร้างชื่อเสียงให้กับตนเองทางด้านการบันเทิงและธุรกิจที่เขากำลังลงทุน ธุรกิจซึ่งเกี่ยวกับสถานบันเทิง ทั้งหมดคืองาน ข้อห้ามในสัญญาของเธอหลักๆที่ถูกเน้นย้ำคือ
1.ห้ามมีเพศสัมพันธ์กับใครไม่ว่าจะด้วยความเต็มใจหรือไม่ ยกเว้นกับนายจ้างแต่เพียงผู้เดียว
2.ห้ามเรียกร้องสิทธิความเป็นภรรยา เพราะจะไม่มีการจัดงานมงคลสมรสใดๆระหว่างนายจ้างและลูกจ้าง
3.นายจ้างมีสิทธิดำเนินการต่างๆด้วยความพึงพอใจทุกเรื่อง คำสั่งของนายจ้างถือเป็นเครื่องชี้ขาดและประกาศิต
4…..
5…..
หัวข้อในสัญญามีมากมายเสียจนคนอ่านเรียกมันว่า”สัญญาทาส” หากแต่จำนวนเงินมหาศาลนั้นคือสิ่งล่อตาล่อใจให้ชานยะตอบตกลง ในเมื่อมันคือธุรกิจและสัญญาว่างจ้างมีอายุ 10 ปี หลังจากจบงานนี้เธอคิดเธอยังสามารถทำมาหากินอย่างอื่นได้
ในห้องประชุมขนาดใหญ่ ร่างสูงนั่งอ่านสัญญานั้นด้วยใจจดจ่อ เม็ดเงินมหาศาลที่เสียไปต้องสร้างรายได้กลับคืนมาให้เขาด้วยจำนวนที่มากกว่านั้น มือหนาหยิบแฟ้มเอกสารโยนลงบนโต๊ะเมื่อเหลือบมองนาฬิกา
“เกินเวลานัดมา 10 นาที เวลาของฉันเป็นเงินเป็นทองเกินกว่าที่จะมานั่งรอผู้หญิงแค่คนเดียว” น้ำเสียงเรียบเฉยเอ่ยกับเลขาที่ยืนกดโทรศัพท์ตัวสั่นเทา หล่อนเกรงกลัวว่าจะถูกตำหนิ คริสเป็นคนอารมณ์ไม่คงเส้นคงวาและเป็นคนที่มีอำนาจมากมาย จนใครๆกลัวที่จะเข้าหา
“เธอกำลังมาค่ะ” ใบหน้างุดมองพื้นพรมด้านล่าง หล่อนเอ่ยตอบเบาๆ
ไม่นานประตูหน้าห้องก็ถูกเปิดออก ร่างบางสวยสง่าเดินตรงเข้ามาพร้อมรอยยิ้ม ศีรษะโค้งขึ้นลงอย่างนอบน้อม ดวงตากลมโตจดจ้องชายหนุ่มร่างสูงที่หล่อเหลาเสียจนแทบจะเป็นไอดอลของประเทศนี้ได้ เธอหย่อนกายลงบนเก้าอี้ที่อยู่ตรงข้ามกัน เสื้อโค้ทคอลึกเผยให้เห็นร่องอกขนาดใหญ่ที่เบียดชิดกัน สายตาคมเหลือบมองพร้อมคว้าบุหรี่ขึ้นมาสูบ
“ออกไปได้แล้ว” ฝ่ามือสะบัดไล่เลขาสาวที่ยืนไม่รู้ร้อนรู้หนาวให้รีบออกไปจากห้อง เพื่อที่เขาจะเริ่มดำเนินธุรกิจกับชานยะเสียที
เมื่อประตูขนาดใหญ่ปิดลง ร่างสูงยกเท้าทั้งสองข้างขึ้นมาพาดบนโต๊ะ นิ้วเรียวลูบริมฝีปากตนเองช้าๆก่อนที่จะเอ่ยทักทายหล่อนจนคนที่ได้ยินชาไปทั้งร่าง
“ถอดเสื้อผ้าออก”
“คะ?”
“หึ นี่ฉันซื้อคนหูหนวกมาเหรอไง ฉันบอกให้ถอดเสื้อผ้า”
ร่างบางไม่ขยับเขยื้อนสักนิด ฝ่ามือเล็กกุมชายเสื้อโค้ทแน่น
“คุณยังไม่ได้จ่ายตามสัญญาที่ตกลงกันไว้ ฉันขอเป็นเงินสด” ริมฝีปากบางเอื้อนเอ่ยขึ้นด้วยความมั่นใจ
“ผ่านผู้ชายมากี่คนแล้ว” เสียงเข้มเปรยขึ้นขณะที่หยิบเงินจากกระเป๋าเอกสารขนาดใหญ่ขึ้นมาวางบนโต๊ะ
“ไม่เคยนับค่ะ” หล่อนเอื้อมหยิบเงินเป็นตั้งเก็บลงกระเป๋าที่เตรียมมา
“ถึง 100 คนไหม”
“เรื่องพวกนี้มีระบุในสัญญาไหมคะ ว่าฉันต้องเปิดเผยเรื่องราวในอดีตให้คุณรับรู้” ดวงตากลมโตที่ดูใสซื่อจดจ้องใบหน้าหล่อเหลานั้น
“ผมว่าข้อนี้ระบุไว้อย่างชัดเจน –คำสั่งของนายจ้างถือเป็นเครื่องชี้ขาดและประกาศิต-“ เขาโยนสัญญาลงตรงหน้าเธอ ร่างสูงหยัดกายลุกขึ้นเดินตรงมานั่งบนพนักท้าวแขนข้างๆหล่อน
“ใบตรวจร่างกายของคุณเป็นปกติ ไม่มีโรคร้ายแรงปะปน จมูกทำศัลยกรรมพลาสติค หน้าอกธรรมชาติ อวัยวะช่วงล่างไม่ผ่านการรีแพร์ อืมดี ผมชอบ” ฝ่ามือหนาลูบแก้มใสของหญิงสาวเบาๆ
“รังเกียจกับการใช้ปากไหม แล้วเวลาแสดงคุณมีอารมณ์จริงๆหรือเปล่า” นิ้วเรียวยาวของชายหนุ่มลูบไล้กลีบปากอิ่มของหญิงสาวเบาๆ
“ฉันคิดว่าเรื่องพวกนี้ไม่จำเป็นต้องตอบนะคะ เราทำธุรกิจร่วมกัน คุณได้ชื่อเสียง ฉันได้เงิน”
“แต่ผมคือนายจ้าง” แขนแกร่งกระชากร่างเล็กให้ลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้
เชือกรัดเอวของเสื้อโค้ทยาวถูกกระตุกออก เขารั้งเอวบางเข้ามาในอ้อมกอด ปลายจมูกโด่งสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆจากซอกคอหญิงสาว
“ถอดเสื้อผ้ารวมทั้งบราของคุณด้วย” หล่อนทำตามอย่างว่าง่ายเมื่อเก็บเงินจำนวนมหาศาลลงกระเป๋าเรียบร้อยแล้ว
ร่างขาวโพลนเปลือยท่อนบน เธอโชว์เรือนร่างให้กับคริส นักธุรกิจหนุ่มที่ขึ้นชื่อว่าเป็นนายจ้างได้เชยชม ดวงตาคมไล่สำรวจผิวขาวเนียนนั้น เขาไม่แปลกใจเลยว่าทำไมชานยะจึงก้าวขึ้นมาเป็นนักแสดงเอวีอันดับหนึ่งที่ค่าตัวแพงที่สุดในโลก ร่างกายของเธอดูหมดจดไร้ที่ติ เนินอกอวบอิ่มสีชมพูระเรื่อดึงดูดสายตาให้ชายหนุ่มจดจ้องอย่างไม่ลดละ
“ถอดชั้นในลูกไม้นั่น” เขาออกคำสั่งกับหล่อนด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
“ฉันมีรอบเดือนค่ะ”
“ในวันที่เซ็นสัญญาร่วมธุรกิจ เธอปล่อยให้ตัวเองมีรอบเดือนได้ยังไง”
“คุณหมอมีคำสั่งให้ฉันเลิกใช้ยาที่มีผลต่อรอบเดือน วันนี้คุณตรวจสินค้าแค่นี้ก่อนแล้วกันนะคะ อีก 5 วันค่อยมาประเมินสินค้าช่วงล่าง” ฝ่ามือเล็กคว้าเสื้อโค้ทขึ้นมาสวมใส่ ริมฝีปากเล็กแย้มยิ้มน้อยๆ
“ผมเป็นนักธุรกิจที่กล้าได้กล้าเสียซะด้วยสิคุณชานยะ” แขนแกร่งกระชากร่างบางเข้าหาตัว เขากวาดเอกสารที่กองบนโต๊ะหล่นลงพื้น ร่างเล็กถูกจับพาดบนโต๊ะไม้ขนาดใหญ่
ริมฝีปากหนาดึงดูดปากอิ่มเล็กสีแดงระเรื่อจนบวมเจ่อ เขาเคล้นคลึงเนินอกของเธอเพื่อต้องการสำรวจว่าผ่านการทำศัลยกรรมพลาสติคมาด้วยหรือไม่ ใบหน้าคมเลื่อนลงซุกไซร้ระหว่างก้อนเนื้อกลม ลิ้นยาวไล้เลียสลับดูดดุนไปมา ฝ่ามือเลื่อนลงด้านล่างเพื่อเคล้นคลึงเนินเนื้อ หล่อนรีบจับแขนเขาไว้เมื่อเกรงว่าจะถูกจับได้
“คุณไม่ได้มีรอบเดือน แค่วันแรกก็จับโกหกได้ซะแล้ว”
ใบหน้าสวยหวานซีดเซียวเมื่อถูกจับผิด นักธุรกิจหนุ่มคนนี้ฉลาดกว่าที่เธอคิดไว้มากนัก
“ถ้าผมโง่ ผมคงไม่มาถึงจุดนี้ อ่อ จำไว้อีกอย่าง ผมไม่ได้พิศวาสคุณ ทั้งหมดคือธุรกิจและคุณก็คือสินค้าที่ผมคิดจะลงทุน” ร่างสูงผละออกมาจากหล่อน
“ฉันคือนายจ้างและเธอคือลูกจ้างตามสัญญาทาสนี้ ผมรู้สึกยินดีสำหรับการร่วมงานกันวันแรก ชานยะ...” เขาตบแก้มใสเบาๆก่อนที่จะเดินจากไป โดยทิ้งหญิงสาวไว้เพียงลำพังในห้องประชุมของบริษัทตระกูลอู๋..
เรื่องราวของนักธุรกิจหนุ่มกับนักแสดงเอวีที่เป็นสินค้าในการร่วมธุรกิจจะดำเนินไปในทิศทางไหน โปรดติดตาม...