บ้าน
ผมนั่งกระหยิ่มยิ้มย่องกับตัวเอง ก่อนจะเหลือไปมองคริสที่เดินไม่รู้เรื่องรู้ราวแล้วยิ้มชั่วร้ายออกมา หึหึ ไม่รู้ซะแล้วว่าเล่นอยู่กับใคร นายกำลังเล่นอยู่กับ....
“จะมองหน้าอีกนานมั้ย ไม่รู้รึไงว่าเฟอร์เร็ทจ้องตากันแล้วไม่ท้องเหมือนปลากัด”
“ใคร...ใครอยากจะท้องกับนาย!!!” คริสเลิกคิ้วก่อนจะหันมามองหน้าผม
“นายไง ไม่งั้นจะยอมผสมพันธุ์กับฉันหรอ ปัญญาอ่อนจริง!!!”
“ไอ้ ไอ้ ฮึ่ย!!!” ผมเม้มปากแน่น เดินปึงปังไป ฮึ่ย!!! ทำเป็นพูดดี จะโดนขึ้นเขียงอยู่แล้วยังไม่รู้เรื่อง!!! หึ!!! ยิ้มต่อไปเถอะ เดี๋ยวพอถึงคลินิกแล้วจะยิ้มไม่ออก ชายปาร์คเตือนด้วยความหวังดี!!!
ผมพาคริสขึ้นรถเมล์ ตลอดเวลาที่นั่งมาเขาก็เอาแต่แผ่รังสีให้กับผู้ชายคนอื่นที่มายืนใกล้ผม แถมยังคอยปัดมือคนที่เผลอ เน้นนะครับ ว่าเผลอ เผลอมาจับที่จับเดียวกับผม มันมากจนผมแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี ผมไม่ได้เขินนะ แต่อาย ก็ลองนึกสภาพผู้ชายหน้าตาดีแต่ทรงผมเนี่ย หัวลูกนัทชัด ๆ แต่งตัวที่เอ่อ................เสื้อโคร่ง ๆ ลายกะโหลกกับโสร่งลายจุดมายืนล้อมหน้าล้อมหลัง ให้ตาย!!! จะมีคู่ทั้งที ขอปกติหน่อยไม่ได้รึไงเนี่ย!!!
เรานั่งรถเมล์กันได้สักพัก ในที่สุดเราก็มาถึงคลินิก ผมหันขวับไปมองคริสที่ตอนนี้ยังคงสภาพความเป็นคนเหมือนเดิม ก่อนจะคิดหนัก...
ขืนเป็นงี้จะทำหมันไงวะเนี่ย.......ทำไงดีๆ
“ไม่เข้าไปล่ะ จะผสมพันธุ์ไม่ใช่หรอ”
“รอ รอ รอ รอร้านเปิด เปิด ใช่ ร้านเปิด!!!”
“ไอ้ปัญญาอ่อน ลูกฉันที่กำลังจะเกิดมา รอไม่ได้หรอกนะ!!!” พูดจบคริสก็ลากผมเข้าไปในคลินิกทันที แล้วเข้าไปทั้งอย่างนี้ จะบอกเขาว่ามาทำอะไรเล่า!!!
“สวัสดีค่ะ วันนี้สัตว์เลี้ยงเป็นอะไรมาคะ”
“ไม่เป็น แต่จะมาผสมพันธุ์”
“มะ ไม่ครับ คือ คือ....”
Rrrr Rrrrrrrr จู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ผมรีบกดรับทันที
“ฮัลโหล ชานยอลจ๊ะ วันนี้หมอไม่ว่างนะจ๊ะ ขอโทษนะจ๊ะ เดี๋ยวหมอจะโทรไปบอกนัดอีกทีนะ ขอบคุณจ่ะ”
“เอ่อครับ” ผมกดวางสาย ก่อนจะตั้งท่าลากคริสออกจากคลินิก ขืนอยู่ละความแตกแน่!!!
“สรุปว่าจะเอาสัตว์เลี้ยงมาผสมพันธุ์หรอคะ”
“เปล่า จะมาผสมเอง”
“เปล่าครับ ไม่ใช่ครับ คือ คือ เขาพูดเล่นน่ะครับ เอ่อ เอ่อ ผม ผมไปก่อนดีกว่า เอ้อ ขอบคุณครับ สวัสดีครับ” ผมรีบลากคริสออกมาจากร้านอย่างรวดเร็ว
“เดี๋ยวสิ เดี๋ยว เฮ้ย ไอ้ปัญญาอ่อน ไหนว่ามามาผสมพันธุ์ไง”
“เข้าผิดร้านๆ ไปที่อื่นดีกว่าๆ ที่นี่ไม่โอเค เชื่อป๊ะป๋าสิมั๊ม”
“งั้นแล้วจะไปที่ไหน”
“เอ่อ......”
“ไม่ต้องคิด ตรงนี้เลยก็ได้”
“เฮ้ยไม่!!!”
“งั้นก็คิดเร็วๆ” คริสทำหน้าหงุดหงิดสุดๆ เอาไงดีวะ เอาไงดีวะ คิดสิ คิด ชายปาร์ค ผสมพันธุ์ ผสมพันธุ์ ผสมพันธุ์ เฮ่ย เดี๋ยวนะ!!!
“มั๊ม มั๊มอยากทำอะไรแบบเหมือนคนป่ะ”
“อะไร” คริสเท้าเอว ถามเสียงรำคาญ
“ก็แบบ มั๊มมัมอยู่ในร่างคนถูกป่ะ มั๊มก็ต้องทำไรอย่างคนดิ ก่อนคนเราจะผสมพันธุ์กันได้ ก็ต้อง.................”
“ต้องอะไร”
“ต้อง.....................เดทก่อนไง” คริสนิ่งไป ผมเลยรีบขยายความต่อ
“เกี้ยวพาราสีแบบคนเขาทำกัน” คริสทำหน้าคิดตาม ก่อนจะหรี่ตามองผม แล้วยิ้มอย่างมั่นอกมั่นใจ
“งั้นก็ไป ฉันน่ะถนัดเรื่องเกี้ยวตัวเมียอยู่แล้ว” ณ จุดๆนี้........
อึ้งครับ!!!
ถนัดเกี้ยวตัวเมีย ถนัดเกี้ยวตัวเมีย ฟังยังไงก็ไม่ชินอ้ะ!!
ผมเดินนำเขาไปขึ้นรถเมล์ ความจริงยังไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่าจะพาไปไหน แต่พอได้ยินคำพูดต่อมาของเขา ผมก็รู้แล้วว่าผมจะพาไปไหน!!!
“เกี้ยวเสร็จก็ผสมพันธุ์เลยนะ”
โอเค!!! งานนี้เราจะไปห้างกัน เพื่อความปลอดภัยของร่างกายผม!!
ขืนไปที่คนน้อยๆ มีหวังได้ถูกจับผสมพันธุ์มันตรงนั้นแน่ ไม่เอาด้วยหรอก ไปห้างดีกว่า คนเยอะ อย่างน้อยก็ปลอดภัยกว่า!!!!
เมื่อคิดได้ดังนั้นผมก็พาคริสมาที่ห้างห้างหนึ่ง โดยตรงดิ่งไปเข้าร้านอาหารร้านหนึ่งทันที ไม่อยากจะบอกว่าเรื่องเดทนี่ผมเชี่ยว ก็แค่กินข้าว ดูหนัง (ไม่ อันนี้ตัด มืดเดี๋ยวโดนผสมพันธุ์) แล้วก็ช็อปปิ้ง มันจะไปยากไร โด่ว ชายปาร์คทำได้อยู่ละ!!!
“อยากกินไรอะมั๊ม เดี๋ยวป๊ะป๋าสั่งให้” ผมถามมั๊มที่กำลังนั่งจ้องเมนูอยู่.................อ่านออกด้วยหรอ
มั๊มวางเมนูลง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผมอย่างไม่สบอารมณ์
“นี่! เป็นตัวเมีย ก็ต้องให้ตัวผู้เกี้ยว ไม่ใช่มาเกี้ยวตัวผู้แบบนี้ ปัญญาอ่อน!”
“ห๊ะ!?”
“เงียบไป ดูไปว่าจะกินอะไร แล้วบอกฉัน เดี๋ยวฉันเกี้ยวนายเอง” ผมอ้าปากพะงาบๆ ก่อนจะหลุดยิ้มออกมา ผู้ชายหัวนัท นุ่งโสร่ง บอกว่าจะเกี้ยวผม ฟังยังไงก็ฮามากกว่าจะเขิน
นะมั๊มมมมมมมมมมมม ไร้เดียงสาจริงๆเลยมั๊มเนี่ย ป๊ะป๋าละฮา
“ตัวเมีย”
“ห๊ะ เรียกฉันหรอ” ผมชี้หน้าตัวเอง เรียกตัวเมียเนี่ยนะ
“อยากกินอะไร” ผมจิ้มๆมันไปสักรูป เขาพยักหน้า ก่อนจะ....
ลุกขึ้นยืน แล้วเดินตรงไปที่ห้องครัวของร้าน!!!
“มั๊ม มั๊ม มั๊มจะไปไหน”
“ไปหาของกินให้ตัวเมียไง”
“ไม่ต้องไป!!! สั่งเขาก็พอ พี่ครับ สั่งอาหาร!!!”ผมรีบแหกปากเรียกเรียกพนักงาน ไม่งั้นละได้หน้าแตกกลางร้านแน่
“จะสั่งอะไรดีครับ”
“ตัวเมีย!!! บ้ารึเปล่า ไปสั่งคนอื่น เกี้ยวภาษาอะไรให้คนอื่นทำให้ ฉันเป็นตัวผู้ ฉันก็ต้องไปทำให้ตัวเมียกิน!!!”
“เอ่อ.....”พนักงานถึงกับเหวอไปเลย ผมรีบดึงคริสให้นั่งลงอย่างเดิมก่อนจะกระซิบข้างหู
“เกี้ยวแบบคนมันไม่ต้องทำ!! เรามาเกี้ยวอย่างคนนะมั๊ม!!”
“คนไม่ทำ?” ผมพยักหน้ารัว คริสขมวดคิ้ว ทำหน้าหงุดหงิดสุดๆ ก่อนจะกอดอกแล้วหันหน้ามาหาผม
“เป็นการเกี้ยวที่ห่วยแตก!!!” ผมรีบปิดปากเขาก่อนที่เขาจะพูดอะไรประหลาดออกไปอีก ก่อนจะหันไปยิ้มแหยๆให้แล้วสั่งอาหารส่งๆไปสักจานสองจาน ทันทีที่ได้รับออร์เดอร์เขาก็รีบออกไปทันที
“ตัวเมีย!!!” คริสเรียกผมเสียงดัง
“รู้มั้ยว่านายกำลังหยามเกียรติตัวผู้อย่างฉันนะ เฟอร์เร็ทตัวผู้จะแสดงความสามารถในการหาของที่ตัวเมียอยากได้มาให้นะ!!!”
“เราเกี้ยวแบบคนนะมั๊ม คนคนคนคนคนคนนนนนน!!!!”
“ห่าม!!!”
“ฮึ่ย!!” ผมรีบหยัดดอกกุหลายประดับโต๊ะใส่ปากเขาให้หยุดพูดสักที ขืนพูดมากกว่านี้ทั้งร้านได้เชิญออกเพราะหาว่าเราเป็นคนบ้าแน่ ขนาดพนักงานที่เดินมาเสิร์ฟยังมองเราสายตาแปลกๆเลย คิดผิดจริงๆที่พามั๊มมาห้างเนี่ย!!!
เราสองคนนั่งจัดการกับอาหารตัวเองไป แต่ดูเหมือนจะมีแต่ผมคนเดียวที่กิน เพราะมั๊มกำลังนั่งเขี่ยผัก หาเนื้อในจานก่อนจะ....
“อะตัวเมีย กินซะ นายต้องกินเนื้อเยอะๆเพื่อลูกน้อยของเรา”
“ไม่มีมดลูก!!!”
“กิน!!!” มั๊มยัดเนื้อใส่ปากผม ก่อนจะถลึงตาใส่ สั่งให้เคี้ยวให้หมด ผมเคี้ยวอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะใช้นิ้วโป้งเช็ดคราบซอสที่เลอะปาก แล้วดูดนิ้วเลียซอสเข้าไป
“ถ้าเลอะมานี่ เดี๋ยวฉันจัดการเอง”
“ยัง...”คำพูดทุกอย่างถูกกลืนหายไปด้วยลิ้นร้อนที่แลบเลียคราบซอสที่ปากของผม!!!!
“มั๊ม ทำไรเนี่ย!!!”
“ก็เฟอร์เร็ททำแบบนี้” ผมอ้าปากค้าง จ้องหน้ามั๊มอยู่อย่างนั้น ไอ้ ไอ้ บ้านี่!!! อยู่กันสองคนค่อยทำ!!! มาทำอะไรในห้างแบบนี้ คนมองกันเต็มร้านเลย!!!
ผมรีบกินข้าวเร็วๆ อยากออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ส่วนคริสนอกจากจะไม่รีบแล้วยังส่งสายตาอมหิตให้คนอื่นที่มองผมด้วย จนผมทรงลูกนัทของเขาไหวไปมาทุกครั้งที่เคลื่อนไหว โอ่ย อยากจะบ้าตาย ขืนทำอะไรบ้าๆอีกทีนะ ผมจะออกจากร้านเลย คอยดู!!!
“มองไร!!! ไม่เคยเห็นคนเกี้ยวพาราสีกันรึไง ห๊ะ!!!” ย๊า ไอ้บ้านี่!!! ผมรีบลากคริสไปจ่ายตังค์ที่เค้าเตอร์ก่อนจะวิ่งออกจากร้านไป โอ่ยยยยย ป๊ะป๋าอยากบ้า ป๊ะป๋าอยากตาย มั๊มทำอะไรเนี่ย!!!!
“ออกมาไมเนี่ย”
“มั๊มอ้ะ!!! มั๊มไปพูดกับคนอื่นแบบนั้นได้ไง!!”
“ทำไม! ก็เฟอร์เร็ททำแบบนี้ ถ้ามีตัวผู้มองตัวเมียของเรา เราก็ขู่มัน ดีแค่ไหนแล้วที่ฉันไม่ลุกไปกัดตัวผู้จรจัดพวกนั้น!!!”
“มั๊มอ้ะ!!! ป๊ะป๋าล่ะอยากจะบ้าตาย!!!”
“มีลูกให้ก่อนค่อยตาย” ผมหันไปค้อนขวับ ก่อนจะกระทืบเท้าเดินปึงปังนำหน้าไป แต่เดินไปได้สักพัก จู่ๆมั๊มก็ดึงเข้ามากอด ก่อนจะ...
ถูตัวกับตัวผมกลางห้าง!!!
“นายกำลังปล่อยกลิ่นให้ตัวผู้ตัวอื่นได้กลิ่นรู้มั้ย ไอ้ปัญญาอ่อน!!!” ผมดิ้นไปมาในอ้อมกอดของเขา ก่อนจะแหกปากลั่น
“มั๊มปล่อยป๊ะป๋านะ!!!”
“ไม่!!! กลิ่นนายหอมมากจนเรียกตัวผู้ตัวอื่นมา ฉันต้องกลบกลิ่น!!” ฮือออออออ สภาพตอนนี้อย่างกับคนโรคจิตเลย!!!
ผู้ชายหัวลูกนัทนุ่งโสร่งกำลังถูตัวอยู่กับเด็กผู้ชายผู้น่าสงสารคนหนึ่งกลางห้าง!!!
ฮืออออออออออออออออออออ
จะกลับบ้านนนนนนนนนนนนนน!!!!
“กลับบ้าน!!!” ผมแหกปากลั่น ก่อนจะลากมั๊มออกจากห้าง
“อ้าวจะกลับไปผสมพันธุ์แล้วหรอ” ผมแยกเขี้ยวใส่ ก่อนจะลากอีกคนกลับบ้าน
คอยดูนะ!!! พรุ่งนี้จะลากไปทำหมันให้ได้เลยคอยดู
จับตอนให้สิ้นซาก!!!
-----------------------------------------------
Rrrrrrrr Rrrrrrrr
จู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เมื่อเราสองคนมาถึงหน้าบ้าน
“ครับแม่”
“ชานลูก แม่ พ่อแล้วก็พี่ มาซื้อของที่ซุปเปอร์นะ อีกสักพักจะกลับ ดูบ้านด้วยนะลูก”
“ครับแม่ จะดูแลให้อย่างดีเลย อ๊ะ บายครับแม่” ผมรีบกดวางสาย ก่อนจะหันไปถลึงตาใส่ไอ้มั๊มที่กำลังนัวเนียอยู่กับสะโพกและซอกคอของผม จะทำมันทุกที่เลยใช่มั้ยเนี่ย!!!
ผมรีบเดินหนีเข้าห้อง แต่ดูเหมือนมันจะยิ่งเชิญชวนเขา มั๊มเดินเข้ามาในห้อง ก่อนจะโถมตัวลงมาคร่อมผมให้นอนราบไปกับเตียง จมูกโด่งเกลี่ยไปตามแก้มของผม ในขณะที่ลิ้นร้อนก็แลบเลียผิวเนื้อช้าๆ
“มั๊ม ไม่เอา”
“ฉันชอบเวลากลิ่นฉันอยู่บนตัวนายจัง”
“อื้อ! มั๊ม!”ผมร้องเสียงหลง เมื่อมือหนาสอดเข้ามาใต้เสื้อผ้า ผมรีบถดตัวหนี ยันเขาออกห่างทันที
“ผสมพันธุ์ ฉันอยากผสมพันธุ์”
“ไม่เอา!!! ก็ผสมไปเมื่อสอง...”คำพูดทั้งหมดถูกกลืนหายด้วยกลีบปากที่ประกบปากจูบอย่างรุนแรง ลิ้นร้อนสอดเข้าไปในโพรงปากของผม ก่อนจะใช้ปากดูดเม้มเรียวลิ้นของผมให้ออกมาด้านนอก ลิ้นสีแดงสดของเขาเกี่ยวกระหวัดลิ้นของผมอย่างโหยหาย ปากหนาดูดเม้มมันราวกับเป็นอาหารโปรดของเขา
“มะ มั๊ม อ๊ะ!” มือที่ว่องไวอย่างเฟอร์เร็ทของเขาลูบไล้ต่ำลงไปเรื่อยๆ ก่อนจะลูบไปตามขอบกางเกงแล้วรูดซิปลง อีกนิดเดียวเท่านั้นมือใหญ่นั่นก็จะสัมผัสกับส่วนนั้น...
เขาค่อยๆเลื่อนมือเข้าใกล้มันช้าๆ จนเกือบจะถึงแล้ว.....อีกนิดเขาก็จะ..
“ชานยอล ลูก!! มาช่วยแม่ขนของหน่อย”เสียงแม่ตะโกนมาจากชั้นล่าง ผมรีบกระเด้งขึ้นทันที
“ค ครับแม่!!!!!” ผมรีบวิ่งหนีลงไปข้างล่างด้วยความเร็วสูงชนิดปรอทยังอาย ส่วนคริสก็นั่งหน้าบูดอารมณ์เสียในห้องต่อไป...
หึหึ
คิดจะได้ปาร์คชานยอลรอบสอง รอไปอีกชาติหนึ่งเถอะ!!!
----------------------------------------------------------
ชานยอลวิ่งหนีดุ๊กๆออกไปแล้ว แล้วผมจะผสมพันธุ์กับใครล่ะ ฮึ่ย!!! น่าโมโหนัก ทำไมจะต้องมาไปตอนที่กำลังจะผสมกันด้วย ถ้าเป็นตัวผู้ตัวอื่น ป่านนี้ไปกระชากกลับมาทำต่อแล้ว แต่ผมไม่ทำ!!! นี่ดีแค่ไหนแล้วที่เขาได้ผมเป็นคู่ แล้วนี่พอได้แล้วยังจะไม่รู้ค่าอีก ช่างเป็นตัวเมียที่ปัญญาอ่อนจริงๆ!!!
Rrrrrrr Rrrrrrrr
เสียงอะไรก็ไม่รู้ร้องอยู่ข้างๆผม ผมรีบหยิบมันขึ้นมา ก่อนจะนั่งงงเป็นไก่ตาแตก
“ทำไงวะเนี่ย”
Rrrrrrrrrrrr Rrrrrrrrrrrrr
ผมรีบกดๆไอ้ปุ่มเขียวๆสักอย่างไป ก่อนจะเอามันมาจ่อหูอย่างที่ชานยอลชอบทำ
“ฮัลโหล ชานยอลจ๊ะ นี่หมอมิรินเองนะ พรุ่งนี้หมอว่างนะจ๊ะ เอาเฟอร์เร็ทมาทำหมันได้เลย วันนี้ขอโทษจริงๆที่หมอไม่ว่างนะ”
ปึง!!!
ผมกระแทกหน้าจอไอ้เครื่องบ้านั่น ก่อนจะโยนมันบนเตียง เมื่อกี้ว่าไงนะ....
เฟอร์เร็ททำหมันงั้นหรอ!!!
อัปยศที่สุด!!!
พ่อผมเคยบอกว่าทำหมันมันคือสิ่งที่สร้างความอัปยศอดสูแก่วงศ์ตระกูล มันจะทำให้เราไม่มีลูก และเสียสิ่งสำคัญของเพศผู้ไป แต่ไอ้ตัวเมียนั่นคิดจะทำมันกับผมงั้นหรอ!!!
“นายตายแน่ ปาร์คชานยอล!!!”
----------------------------------------------
“อ่าว ชาน ขนเสร็จแล้ว มากินขนมมาลูกมา”ผมรีบวิ่งไปนั่งข้างๆพี่สาวทันที ก่อนจะฉวยขนมของโปรดเข้าปาก
“ซื้อมาตั้งเยอะ วันนี้มีฉลองไรป่ะเนี่ย”
“ก็วันนี้.....”
ปัง!!!!
จู่ๆเสียงประตูก็ดังขึ้นที่ชั้นสอง!!!
ตึง ตึง ตึง!!!
เสียงคนวิ่งลงบันใดดังมากจนน้ำในแก้วสั่น!!!
ผมรีบหันขวับไปมองนาฬิกาทันที...
6โมง!!!
เอาแล้วไง!!!
“พ่อแม่พี่ ผมว่าเราไปข้างนอกกันเหอะนะ ลุกสิ เร็ว เร็วสิ ลุกๆ”
“นั่นมันเสียงอะไร // ใคร // นั่งลงชานยอล!!!” พ่อ แม่ พี่พูดขึ้นพร้อมกัน ผมอ้าปากพะงาบๆ ไม่รู้จะทำยังไง แต่ยังไม่ทันจะพูดอะไร จู่ๆเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นกลางวงของเรา!!!
“ปาร์คชานยอล!!!!” คริสปรากฏตัวยื่นอยู่กลางบ้านท้าสายตาครอบครัวของผม!!!
“น่ะ น่ะ นายเป็นใคร!!!”พ่อชี้หน้าถามด้วยความตกใจสุดขีด ก่อนจะเกือบเป็นลมเมื่อได้ยินประโยคต่อมา....
“เป็นตัวผู้ของชานยอล!!!”
