บ้าน
ร่างสูงซุกไซร้เนินอกอวบอิ่ม มือหนายึดตรึงข้อมือบางไว้ให้นิ่งอยู่กับที่ ทั้งสองเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงนอนสปริงชั้นดีขนาดใหญ่ ใบหน้าหวานใสส่ายไปมาเพื่อหลบหลีกไรหนวดเขียวที่ถูไถซอกคอ ริมฝีปากเล็กถูกกอบกุมด้วยการดูดดึงของคริส ร่างบางบิดเร่าๆเมื่อถูกรุกเร้าอย่างไม่ทันตั้งตัว...
"อย่า...คริส...อย่..า.." น้ำเสียงเริ่มขาดห้วงด้วยอารมณ์ความรู้สึกภายในของหญิงสาว
ร่างสูงไม่คิดจะฟังคำขอร้องของหล่อน ตราบใดที่ท้องฟ้ายังมืดมิด นั่นหมายถึงของเล่นเดิมพันเกรดเอชิ้นนี้ยังไม่เป็นอิสระจากเขา ลิ้นร้อนชื้นเลื่อนสัมผัสไปแตะปลายติ่งหู เขาใช้ลิ้นเรียวชอนไชเข้าไปที่ซอกหูเล็กจนใบหน้าสวยใสเริ่มแดงซ่าน มือใหญ่รวบข้อมือบางไว้ทั้งสองข้างและเริ่มใช้มือข้างที่ว่างเคล้นคลึงเนินอกขาวเต่งตูม
"อืมม ยิ่งผลักไสฉันเธอก็ยิ่งเจ็บตัว เรามาร่วมมือมอบความสุขให้กันและกันดีกว่า..จริงไหมคนสวย" เสียงทุ้มกระซิบแผ่วข้างใบหู ลิ้นสากลากไล้ผ่านลำคอและดูดดุนจนเกิดรอยแดงไปทั่ว
มือหนาลูบผ่านเรือนร่างขาวโพลนดุจหิมะแรกฤดู ผิวเปล่งปลั่งนุ่มมือจนยากจะละสัมผัสและเมินเฉยได้ เอวคอดขนาดเล็กถูกมือใหญ่ลากผ่านไปจนถึงโคนขาเรียว ฝ่ามือเล็กทุบตีไหล่กว้างหลายครั้งเพื่อขัดขืน แต่เพียงไม่นานเรี่ยวแรงของเธอทั้งหมดก็มลายไป ร่างบางถูกความต้องการของธรรมชาติเข้าควบคุมจิตใจจนเธอเผลอไผลปล่อยไปตามอารมณ์ ความรู้สึก...
เมื่อร่างเล็กในอ้อมกอดเริ่มสงบ ร่างสูงหยั่งเชิงโดยการปล่อยข้อมือบางทีละข้างให้เป็นอิสระ ฝ่ามือเล็กเริ่มโอบกอดไหล่กว้างและจิกเกร็งเป็นจังหวะ คริสดูดเลียริมฝีปากบางนั้นด้วยความหื่นกระหายจนอารมณ์ความต้องการของเขาเริ่มพลุ่งพล่านถึงขีดสุด...
"ดีมาก...สาวน้อยของฉัน" ดวงตาคมสบสายตาหวานที่กำลังหวานปรือปรอยด้วยแรงราคะ เขายิ้มละมุนให้กับเธอและเริ่มบรรเลงเพลงรักที่เร่าร้อนอีกครั้ง
ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนตำแหน่งจากริมฝีปากอิ่มไปซุกไซร้เนินอกเต่งตึง มือใหญ่บีบคลึงเต้าสวยทั้งสองข้างสลับไปมา ลิ้นเรียวตักตวงความหวานและดูดดึงด้วยความหิวโหย น้ำลายหยาดใสเปรอะเปื้อนเนินอกขาวอวบขนาดเต็มมือ ยอดปทุมสีชมพูสดล่อตาล่อใจจนเขาไม่อยากจะถอนใบหน้าจากไปไหน ริมฝีปากหนากอบกุมยอดปทุมถันดูดเลียจนเนินเนื้อแข็งเป็นไต....
"อื้ออ อ๊ะ.." เสียงครวญครางของหญิงสาวดังออกมาจากลำคอ
"เธอสวยมาก...สวยไปทั้งตัว...." เสียงกระเส่าของชายหนุ่มพร่ำพูดเมื่อความต้องการร่างเล็กเริ่มทวีคูณ แกนกายด้านล่างคับแน่นจนแทบจะระเบิด..อวัยวะถูกถูไถไปมาบริเวณโคนขาเรียว
ฝ่ามือเล็กกุมผมสีทองของคริสมังกรสายฟ้าไว้หลวมๆ ชายหนุ่มกำลังสนุกกับเนินอกของสาวแรกรุ่น หลายครั้งที่เธอเผลอไผลแอ่นอกรับเรียวลิ้นนั้นอย่างลืมอาย ช่องทางเล็กด้านล่างตอดเต้นตุบๆและผลิตน้ำหยาดใสตามอารมณ์ความต้องการของธรรมชาติ...ใบหน้าคมคายค่อยๆผละจากหน้าอกอิ่มจูบไล้ตามเรือนร่างผุดผ่อง หน้าท้องเนียนถูกลิ้นสากลากผ่านและหยุดลงตรงสะดือหลุมเล็ก ปลายลิ้นถูกแหย่เข้าออกช้าๆที่หลุมสะดือและเลื่อนตำแหน่งลงช่วงล่างอย่างต่อเนื่อง...
ฝีมือการเล้าโลมของหัวหน้าแก็งค์มังกรเก่งกาจไม่แพ้การแข่งรถ กามารมณ์ได้สั่งสอนประสบการณ์ให้เขารู้จักกับผู้หญิงแทบทุกซอกทุกมุม เพียงแต่เขาเลือกที่จะปฎิบัติและเลือกที่จะปรนเปรอให้กับหญิงสาวบางคนเท่านั้น...
ปลายจมูกโด่งซุกไซร้ตามเรียวขาสวยและเปลี่ยนตำแหน่งไปส่วนหวงแหนของสาวน้อยแรกรุ่น ร่างบางกระตุกเล็กน้อยและหุบหน้าขาไว้ตามปฎิกิริยาความเขินอาย ใบหน้าคมยกยิ้มและใช้ฝ่ามือใหญ่แยกเรียวขาบางออก ความบริสุทธิ์ของหญิงสาวถูกเปิดเผยต่อสายตาชายหนุ่มหล่อเหลาราวเทพบุตร เธออับอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี..ใบหน้าหวานใสแดงซ่านสะบัดไปมาเมื่อรู้ตัวว่ากำลังถูกสายตาคมจ้องมองของสงวนแบบไม่ลดละ...
"เธอสวยมากจริงๆ ชานยอลลี่...สาวน้อยของฉัน" ดวงตาคมปรือลงด้วยแรงตัณหา
เขาโน้มใบหน้าลงเพื่อสัมผัสรสหวานของน้ำชุ่มฉ่ำ ลิ้นสากแลบเลียช้าๆ ปลายลิ้นดูดดุนและสะกิดเม็ดทับทิมเล็กสีชมพูอ่อน ร่องรักตอดขมิบรับเรียวลิ้นนั้น สะโพกกลมลอยตามทุกครั้งที่ร่างสูงสัมผัส เขาใช้ปลายลิ้นแหย่ควงไปในหลืบสวรรค์ มือเล็กขยุ้มผมสีทองและเริ่มร้องครางไม่เป็นภาษา
"ค...คริส...อ๊ะ..อาา..คริสคะ"
ริมฝีปากหนาดูดดึงเนินเนื้ออวบเต็มมือ ลิ้นยาวไล้เลียซ้ำไปมาช้าๆอย่างละเมียดละไม มือหนาเลื่อนไปจับใบหน้าสวยใสของหญิงสาวและสอดนิ้วเข้าไปที่โพรงปากของชานยอลลี่ เธอดูดเลียตามซอกนิ้วนั้นเพื่อปลดปล่อยอารมณ์ คริสใช้นิ้วยาวที่ชุ่มน้ำลายของสาวน้อยแรกแย้มสอดเข้าไปที่ร่องรักสีชมพู ชักปลายนิ้วเข้าออกช้าๆเพื่อให้ร่างเล็กคุ้นชินและทนทานต่อความเจ็บปวด จากนิ้วกลางเพียงหนึ่งนิ้วกลับเพิ่มเป็นสองนิ้วจนร่างบางบิดเร่า ริมฝีปากขบเข้าหากันด้วยความเสียวซ่านระคนแสบหน่วงภายใน
"อีกเดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว..." เสียงเข้มเอ่ยปลอบร่างเล็ก
"..." ใบหน้าสวยพยักขึ้นลงเพื่อตอบรับคำปลอบโยน
น้ำหล่อลื่นตามธรรมชาติช่วยให้ช่องทางสวรรค์คล่องตัวมากขึ้น ร่างสูงผุดลุกและดันเรียวขางามให้อ้าออก แกนกายถูกสอดเข้าไปช้าๆทีละนิดจนหมดสิ้น ร่างเล็กปวดหนึบเนื่องจากความคับแน่นภายใน ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซร้ซอกคอนวลเนียน มือหนาเคล้นคลึงเนินอกเต่งตูมให้หญิงสาวผ่อนคลายความตึงเครียด สะโพกของร่างสูงขยับเข้าออกเนิบนาบอย่างรู้จังหวะดีว่าเขาต้องจัดการอย่างไร ลิ้นร้อนชื้นแตะยอดปทุมถันและดูดเลียอย่างเมามันส์...
ช่วงล่างของหญิงสาวกลืนกินส่วนแข็งขืนเข้าไปจนหมด ไม่นานความเจ็บปวดก็เบาบางคงเหลือไว้แต่ความเสียวกระสันต์ ร่างเล็กแอ่นรับแรงกระแทกกระทั้นที่ค่อยๆเพิ่มขึ้นทีละนิด สะโพกกลมมนเริ่มร่อนไปมาช้าๆ มือหนาจับก้อนเนื้อกลมกลึงเคล้นคลึงบดขยี้เข้าออก คริสอุ้มร่างบางที่นอนราบอยู่บนเตียงนอนนุ่มขึ้นมาบนตัวเขา ร่างสูงเป็นฝ่ายนอนราบลงโดยให้สาวน้อยน่ารักเป็นฝ่ายคุมเกมส์ ดวงตาคมจับจ้องร่างเล็กบนตัว อวัยวะท่อนล่างขยับเข้าหากัน มือใหญ่จับโคนขาสองข้างของหล่อนขยับเข้าออกเพื่อบดเบียด ผมยาวสลวยประบ่าสะบัดไปมาบนร่างผุดผ่อง คริสเอื้อมมือไปเกลี่ยปอยผมพวกนั้นออกให้พ้นทางเพื่อมองภาพงดงามนั้น อกเต่งตึงกระเพื่อมขึ้นลงช้าๆตามจังหวะรักที่เร่าร้อน ภาพตรงหน้าช่างเป็นภาพที่ตรึงสายตาและสร้างความสุขให้กับหัวหน้าแก็งค์มังกรดำจนยากจะลืมเลือน
มือหนาสองข้างบีบเคล้นอกสวยของหล่อนเล่นด้วยแรงรัก ร่างเล็กทิ้งน้ำหนักขึ้นลงด้วยฝีมือการสั่งสอนลีลาพิศวาสของคริส...ใบหน้าคมขบกรามแน่นด้วยความเสียวซ่าน เขาเริ่มหลงใหลความบริสุทธิ์ของชานยอลลี่ กลิ่นสาปสาวกำลังทำให้ร่างสูงหลงระเริงจนยากจะถอนตัว
"อืมม อ่าา ฉันชอบเธอทั้งตัว ชานยอลลี่ แฮ่กๆ...อืออ..อย่า..อย่า..ทำให้ฉันหลงเธอ คนสวย..." เสียงทุ้มครางเล็ดลอดออกมาเบาๆจากลำคอ เขาพยายามหักห้ามใจกับร่างสาวน้อยแรกแย้ม เซ็กส์ที่ดุเด็ดเผ็ดร้อนและหอมหวานกำลังมัวเมามังกรสายฟ้าจนไม่อยากจะปลดปล่อยเธอให้เป็นอิสระ
"อ๊ะ..อื้ออ...ฉัน..จะไม่ไหวแล้ว.." เสียงหวานครางกระเส่า มือเล็กจิกเกร็งแผงอกเแกร่งที่ประดับประดาด้วยตราสัญลักษณ์ของแก็งค์มังกรดำ
แรงกระแทกถี่รัวขึ้นเมื่อทั้งสองใกล้จะแตะสวรรค์ชั้นฟ้า ร่างสูงผุดลุกนั่งและกอดร่างเล็กไว้แน่น หน้าอกกลมกลึงถูไถแผงอกแกร่งไปมา เหงื่อเม็ดเล็กผุดพรายทั้งร่างของเขาทั้งสอง ร่างบางหอบถี่เมื่อถูกปลายจมูกโด่งซุกลงตรงซอกคอขาว ช่องทางรักตอดขมิบเต้นตุบๆเมื่อร่างเล็กถึงจุดสุดยอด น้ำรักสีขาวขุ่นถูกฉีดเข้าไปในร่องหลืบจนไหลย้อนเปรอะเปื้อนขาเรียว เสียงหอบหายใจของร่างสูงดังเบาๆเมื่อเขาซุกปลายจมูกบริเวณไหล่เล็ก...กิจกรรมเริงสวาทที่น่าจดจำจบลงโดยที่ทั้งสองล้มตัวลงนอนกอดก่ายกันด้วยความอ่อนเพลีย ผ้าห่มสีขาวผืนใหญ่ถูกมือหนาดึงมาคลุมร่างบางไว้ ดวงตากลมหลับสนิทโดยมีร่างคนตัวใหญ่กว่าโอบกอดตลอดทั้งคืน....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ความอ่อนเพลียและอ่อนล้าทำให้ทั้งสองหลับใหลโดยไม่ล่วงรู้เวลา เข็มนาฬิกาที่หัวเตียงชี้เวลาตีห้าครึ่ง เสียงตะโกนโหวกเหวกโวยวายที่ด้านนอกดังรบกวนเข้ามาถึงในห้องนอนใหญ่ ร่างสูงผุดลุกอย่างตื่นตัวพร้อมคว้าปืนสั้นคู่ใจขึ้นมาเล็งไปที่ประตู...เสียงเคาะของคนคุ้นเคยดังกระหน่ำปลุกให้คริสต้องเอื้อมหยิบชุดคลุมมาสวมใส่และรีบก้าวไปตามเสียงเรียก..
"ไอ้คริส ตื่น มึง! ตื่นน เปิดประตูสิวะ!" น้ำเสียงร้อนรนของโอเซฮุนกำลังบ่งบอกถึงเรื่องคอขาดบาดตาย
"มีอะไร.." เขายังคงอ่อนเพลีย ฝ่ามือลูบใบหน้าตนเพื่อให้คลายความง่วง
"พ่อมึงไง! แห่กันมาทั้งโรงพัก! สายรายงานว่ากำลังตรงมาที่ถ้ำมังกร ถ้ามึงไม่รีบขนย้ายรถของแก็งค์เรา มีหวังพวกมันยึดเข้าคลังแน่!" หนุ่มน้อยตัวเล็กกว่ามีสีหน้าตื่นเต้นตกใจ
ร่างสูงเดินกลับเข้ามาในห้องนอน เขาเปิดตู้เสื้อผ้าและกวาดของใช้สำคัญลงกระเป๋า เสื้อยืดสีขาวถูกสวมทับด้วยแจ็คเก็ตหนังสีดำ ไม่นานการแต่งกายแบบรีบร้อนก็เสร็จสิ้น ร่างสูงนั่งลงบนเตียงและเขย่าแขนบางของคนตัวเล็กที่กำลังหลับใหลอย่างสบายอารมณ์
"ชานยอลลี่ ยอลลี่...ตื่นได้แล้ว เราต้องไปกันแล้ว" น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนขึ้นจนผิดสังเกต
"หื้อ...ทำไม" ดวงตากลมปรือขึ้นช้าๆ ใบหน้าหวานยังคงซุกลงกับหมอนนิ่ม
"อย่าเพิ่งนอน ลุก ตำรวจกำลังมา เร็วเข้า!" ร่างเล็กถูกกระชากขึ้นจากที่นอน แม้ถ้อยคำจะดุดัน แต่การกระทำก็ไม่ได้รุนแรงอย่างเคย
ร่างเล็กผุดนั่งด้วยความสะลึมสะลือ เสื้อยืดตัวใหญ่ถูกโยนลงบนเตียงให้เธอสวมใส่ หล่อนสวมเสื้อผ้าขณะที่กำลังนั่งหลับตาด้วยความอ่อนเพลียสุดกำลัง...แขนเรียวถูกจูงขึ้นรถมัสแตงสีดำ กระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็กถูกโยนไว้เบาะหลังรถ คริสออกคำสั่งให้ลูกน้องทั้งหมดเคลื่อนย้ายรถไปที่โกดังเก็บของนอกตัวเมือง..เครื่องยนต์รถแต่งซิ่งกว่า 20 คันถูกสตาร์ทและออกตัวตามๆกันไปโดยมีนายใหญ่ขับเคลื่อนมัสแตงสีดำลายมังกรขลิบทองเป็นผู้นำทาง...
ความเร็วของรถที่ถูกออกแบบในสนามแข่งวิ่งหายลับไปกับตาบนถนนทางยาว ต่อให้รถตำรวจขับตามในระยะกระชั้นชิดก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจับกุมพวกเขา เครื่องเสียงในรถถูกเปิดขึ้นเพื่อปลุกให้ร่างเล็กตื่นจากภวังค์...
ใบหน้าหวานใสขมวดมุ่นเมื่อรำคาญหู ดวงตากลมเหลือบมองร่างสูงด้วยความหงุดหงิดใจ พระอาทิตย์เริ่มทอแสงในยามรุ่งอรุณ หล่อนกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับสายตายามทอดมองไปนอกกระจกรถ...สติและสมองถูกปลุกด้วยแสงสว่างรอบๆตัว เช้านี้เธอได้รับอิสรภาพดังเดิมแล้ว...
"นายจะพาฉันไปไหน...นี่มันทางที่จะออกนอกเมืองนี่!" ใบหน้าหวานแสดงสีหน้าตื่นเต้นตกใจ
"อื้ม รู้จักถนนหนทางดี เก่งจริงๆ" ฝ่ามือหนาปรบเข้าหากันเบาๆในขณะที่เขาวางแขนบนพวงมาลัย ใบหน้าคมยกยิ้มกวน นิ้วโป้งถูกชูมาตรงหน้าหญิงสาว...
"ฉันไม่ตลกด้วยนะ พาฉันกลับบ้านเดี๋ยวนี้! นายกำลังจะไปไหน!" ฝ่ามือเล็กตีเข้าที่แขนแกร่งหลายครั้งจนร่างสูงต้องเบี่ยงตัวหลบ เขายกมือขึ้นปัดป้องตัวเองและเริ่มรู้สึกหงุดหงิดใจ
"เฮ้ๆ ฉันขับรถหนีตำรวจอยู่ มันอันตรายรู้บ้างไหม!"
"หนีตำรวจ หนีทำไม เกิดอะไรขึ้น" ดวงตากลมโตเหลือบมองใบหน้าคม เธอรู้สึกหวาดหวั่นใจที่ต้องอยู่ร่วมในเหตุการณ์ตื่นเต้นหลายต่อหลายครั้ง
"ก็เธอเป็นคนแจ้งความเรื่องที่ฉันข่มขืนเธอไม่ใช่เหรอ.." น้ำเสียงเรียบเฉยแต่แววตาแฝงไว้ด้วยความกวนประสาท สายตาคมจ้องมองถนนด้านหน้านิ่งและเริ่มขับซิกแซกปาดซ้ายขวาเมื่อถนนด้านหน้าเริ่มมีรถราเพิ่มขึ้น
"เปล่า ฉันไม่ได้แจ้ง..." หล่อนพยักหน้าส่ายไปมารัวเร็ว
"งั้นสรุปว่าเธอเต็มใจเป็นของฉัน...ใช่ไหม ..." รอยยิ้มร้ายวาดขึ้นที่มุมปาก ร่างสูงเหลือบมองคนด้านข้างที่นั่งนิ่ง
"พูดบ้าอะไรของนาย! หยาบคายที่สุด" ดวงตากลมแสร้งมองออกไปนอกกระจกด้านข้างเพื่อปกปิดความเขินอาย
"เราจะหลบไปโกดังนอกเมืองก่อน หลังจากสายของฉันรายงานว่าปลอดภัยแล้ว ฉันจะไปส่งเธอที่บ้าน"
"ไม่ต้อง ปล่อยฉันลงแถวนี้ ฉันจะกลับบ้านเอง" เธอออกความคิดเห็น แม้จะไม่ได้รังเกียจคริสอย่างเคยแต่เธอก็ยังไม่ไว้ใจที่จะอยู่ใกล้ชิดเขา
"ชานยอลลี่ ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอนะ นั่งไปนิ่งๆ คำสั่งฉันถือเป็นประกาศิต!" ใบหน้าคมชักสีหน้าให้ดุดัน ร่างเล็กมักชอบทำให้เขาอ่อนใจและเสียการควบคุม
"นี่ แล้วทำไมฉันต้องเชื่อนาย!"
"ก็เพราะตอนนี้เธอคือ...ผู้หญิงของฉัน!" ร่างสูงหลุดปากพูดออกมาเสียงดัง ทุกคนที่อยู่ใต้อาณัติเขาไม่มีสิทธิโต้เถียงและออกความคิดเห็นอะไรหากเขาไม่ได้เอ่ยถาม ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับเขาคนเดียวเท่านั้น
ร่างเล็กนั่งนิ่งเงียบ สมองคิดไตร่ตรองถึงสิ่งที่ร่างสูงพูด..."ผู้หญิงของฉัน" ความหมายของคำๆนี้ คริสต้องการจะสื่ออะไร...
บรรยากาศในรถอึมครึมแม้จะมีเสียงเพลงเร้าใจบรรเลงไปตลอดทาง รถมัสแตงสีดำขับเคลื่อนไปตามเส้นทาง ทิวทัศน์ข้างทางคือต้นไม้น้อยใหญ่เขียวขจี สถานที่ตั้งของโกดังถ้ำมังกรอยู่ไม่ห่างไกลจากทะเลสาปนัก ตู้รถคอนเทรนเนอร์ขนาดใหญ่คือสถานที่พักพิง ภายในถูกตกแต่งด้วยสีสเปรย์ที่พ่นลวดลายสวยงาม รถแต่งทั้งเก่าและใหม่หลายคันจอดเรียงราย บางคันอยู่ในระหว่างการโมดิฟายเพื่อเปลี่ยนแปลงเป็นรถที่พร้อมสำหรับการดริฟท์บนท้องถนน ภายนอกโกดังมีลูกน้องหลายคนที่คอยเป็นยามสลับสับเปลี่ยนดูแลรถเหล่านั้น มูลค่าของพวกมันหากเปรียบเป็นเงินก็มีค่ามหาศาลพอที่จะซื้อเกาะสักเกาะในจีนได้ กระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็กถูกยกออกจากหลังรถ ร่างสูงเดินเคียงข้างมากับร่างเล็ก เสื้อแจ็คเก็ตหนังสีดำถูกถอดพาดไว้บนบ่ากว้าง บุหรี่มวนยาวเกิดประกายไฟสว่างวาบยามที่ร่างสูงดูดดึง เขาใช้นิ้วยาวดีดก้นบุหรี่ทิ้งและเดินตรงไปนั่งบนโซฟาตัวใหญ่
"สวัสดีครับเฮีย ไม่ได้แวะมาที่นี่เสียนาน มีอะไรเรียกพวกผมได้ตลอดนะครับ" หนุ่มชาวจีนท่าทางผอมแห้งโค้งศรีษะทำความเคารพพร้อมกับสมุนอีกสามสี่คน
"จัดห้องแล้วใช่ไหม" เสียงเข้มเปรยออกมาเบาๆ
"เรียบร้อยแล้วครับ แต่ผมไม่ทราบว่าเฮียมีแขกมาด้วย" ดวงตาเล็กเหลือบมองหญิงสาวสวยที่ยังคงยืนนิ่งและไม่ยอมนั่งลงข้างคริส
"อือ ออกไปได้ละ" ฝ่ามือหนาสะบัดไล่เด็กทั้งหมดที่อยู่ในโกดัง ทุกคนต่างกุลีกุจอเมื่อได้ยินคำสั่ง แค่เพียงไม่กี่วินาที บริเวณนั้นก็เงียบสงบ
"พาฉันมาที่นี่ ไม่กลัวว่าฉันจะเป็นสายให้จื่อเทาอย่างที่เพื่อนนายเตือนไว้เหรอ" ใบหน้าหวานเชิดรั้นขึ้น เธอรู้แล้วว่าที่นี่คือแหล่งเก็บรถแข่งชั้นดีที่มีมูลค่ามหาศาล
"ถ้าเธอเป็นสายให้มัน........ฉันจะยิงเธอทิ้งด้วยมือของฉันเอง" ร่างสูงคว้ากระบอกปืนกล็อกขึ้นมา ปากกระบอกแสร้งเล็งร่างเล็กที่ยืนอยู่ไม่ห่างเขานัก
"ปัง!...เธอตาย ไปพร้อมกับคนรักเก่าของเธอ" ดวงตาคมนิ่งงัน ความเด็ดเดี่ยวของคริสคือสิ่งที่กล่าวขานกันในหมู่นักเลงแข่งรถ เขาสามารถฆ่าคนๆหนึ่งให้ตายได้อย่างเลือดเย็น
"เธอไปพักผ่อนได้แล้วไป.." ร่างสูงเอนกายลงกับพนักพิง
"ห้องนอนอยู่ชั้นบน ตรงนั้น" เขาชี้มือขณะที่เริ่มปิดเปลือกตาลงช้าๆด้วยความอ่อนล้า
ร่างเล็กเดินผ่านหัวหน้าแก็งค์มังกรดำที่กำลังหลับตาสนิท เธอเหลือบมองประตูหน้าโกดังเพื่อสังเกตดูว่า หากเธอจะออกไปสำรวจด้านนอก ประตูเหล็กบานใหญ่ได้ถูกล็อคกุญแจไว้ด้วยหรือไม่
"อย่าคิดจะหนี เพราะมันเป็นการกระทำที่โง่มาก...." เสียงทุ้มเอ่ยเสมือนล่วงรู้ความคิดของชานยอลลี่ เธอสะดุ้งเล็กน้อย ดวงตากลมเหลือบมองและเบะปากใส่ร่างสูงที่นอนหลับตาอยู่ในตำแหน่งเดิมก่อนที่จะรีบวิ่งหนีขึ้นไปชั้นบน...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง ร่างเล็กนอนคุดคู้บนเตียงนอนขนาด 3 ฟุตครึ่ง เสียงท้องร้องโครกครากออกมาเบาๆด้วยความหิว ฝ่ามือเลื่อนมากุมหน้าท้องเมื่อนึกถึงอาหารกลิ่นหอมเย้ายวน ร่างบางผุดนั่งและเดินสำรวจภายในห้องนอน ในนี้ไม่มีแม้กระทั่งบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเพื่อประทังชีวิต
เธอก้าวเดินเบาๆลงมาชั้นล่าง ร่างสูงยังคงนอนเหยียดกายหลับสนิทอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ ขายาวไขว้เข้าหากัน ลมหายใจเข้าออกถูกปล่อยแผ่วเบาอย่างคนที่กำลังจมดิ่งสู่ภวังค์ ร่างเล็กเดินย่องเข้าไปใกล้เขาให้เบาที่สุด ปลายจมูกโด่งเป็นสันรับกับดวงตาคม ใบหน้าของคริสมังกรสายฟ้าเรียกได้ว่าหล่อเหลามากเมื่อเทียบกับคนจีนทั่วไป ชานยอลลี่เผลอมองใบหน้าที่งดงามดั่งหยกมังกรชั้นดี เธอลอบมองเขานอนนิ่งสักพัก ร่างเล็กหันหลังเพื่อจะเดินกลับ ฝ่ามือนิ่มบังเอิญปัดโดนหนังสือเล่มโตหล่นลงที่พื้นด้วยความซุ่มซ่าม...
ร่างสูงลืมตาขึ้นด้วยความว่องไว เขาคว้าปืนกระบอกสีดำสนิทยกขึ้นเล็ง ร่างบางสะดุ้งเมื่อเป็นต้นเหตุให้หัวหน้าแก็งค์มังกรต้องตกใจตื่น แขนแกร่งกระชากร่างเล็กดึงเข้ามาหาด้วยความโมโห
"เวลาที่ฉันพักผ่อนห้ามเข้ามารบกวน!" น้ำเสียงดุดันตวาดใส่ชานยอลลี่ด้วยอารมณ์ขุ่นเคือง
"ฉันไม่ได้ตั้งใจ ก็คนมันหิว ตั้งแต่เช้ายังไม่ได้ทานอะไรเลย แล้วทำไมต้องตะคอกฉันด้วยเนี่ย!" ร่างเล็กดิ้นรน เธอเองก็ขวัญเสียเช่นกันเมื่อถูกปลายกระบอกปืนเล็งเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัว
"เวลาฉันหลับ ก็หลับได้ไม่เต็มตานักหรอก...หิวใช่ไหม เดี๋ยวจะพาไปหาอะไรทาน" ร่างสูงสงบลง ที่เขาเป็นห่วงก็คือความปลอดภัยของร่างบาง หากเข้ามายุ่มย่ามช่วงที่เขาหลับอาจจะเกิดอันตราย
คริสมังกรสายฟ้าไม่ใช่คนธรรมดาที่จะนอนหลับพักผ่อนได้อย่างคนทั่วไป เขาต้องตื่นตัวตลอดเวลา ทั้งต้องหลบหลีกและระวังภัยจากแก็งค์แข่งรถอันธพาลที่เป็นศัตรู ทั้งตำรวจปักกิ่งที่ไล่ล่าแก็งค์มังกรดำ ทุกย่างก้าวของเขาต้องระแวดระวังเรื่องความปลอดภัย...
"ชอบทะเลไหม ฉันจะพาไปนั่งรถเล่นแถวนั้นหลังทานข้าวเย็น" น้ำเสียงเรียบเอ่ยถามขึ้นเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ
"ถ้าไม่ชอบ ก็ไม่ต้องไปใช่ไหมคะ ท่านคริสมังกรสายฟ้า" เสียงหวานแสร้งประชดประชัน เธอไม่พอใจเรื่องที่ถูกตวาดเมื่อครู่
ร่างสูงหลุดหัวเราะในลำคอ ใบหน้าหวานใสลอยหน้าลอยตาใส่เขา ในบางเวลาก็ดูน่ารักกวนประสาทดี
"ถ้าไม่ชอบ ก็ต้องไป เพราะมันคือคำสั่งของฉัน คำสั่งของฉันคือ..."
"คำประกาศิตที่ใครก็จะขัดขืนไม่ได้" ร่างเล็กพูดแทรกและปรับน้ำเสียงล้อเลียนเพื่อกลั่นแกล้งชายหนุ่มตรงหน้า
ฝ่ามือหนาบีบจมูกรั้นส่ายไปมา รอยยิ้มละมุนกระตุกหัวใจของหญิงสาวให้วูบไหว เธอไม่เคยเห็นรอยยิ้มแบบนี้จากใบหน้าคมตั้งแต่พบหน้ากันครั้งแรก มุมอ่อนโยนที่เธอได้สัมผัสทำให้เกิดความรู้สึกแปลกประหลาดขึ้นลึกๆ แม้จะยังไม่ใช่ความรัก แต่เธอก็ปฎิเสธไม่ได้ว่าแอบมีความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นในจิตใจ...
"อย่ามาทำตัวน่ารัก...ฉันไม่ชิน" ร่างสูงยกยิ้มบางขณะลุกขึ้นเดินไปหยิบแจ็คเก็ตหนังส่งให้เธอ...
---------------------------------------------------------------------------------
เรื่องราวของคริสหัวหน้าแก็งค์มังกรดำและชานยอลลี่อดีตคนรักของศัตรูจะดำเนินไปในทิศทางไหน โปรดติดตาม...
End EP4 รบกวนติดแทค #Blackdragon_ky เราจะตามอ่าน ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอดนะ ฟีดแบคเป็นไงกันบ้าง คึคึ
