บ้าน
เวลาผ่านไปกว่า 1 ชั่วโมงที่ร่างสูงต้องทนทุกข์ทรมาน เขานั่งสั่นไปทั้งตัวภายในอ่างน้ำอุ่น แขนแกร่งโอบกอดร่างตนเองไว้เมื่อเริ่มหนาวสั่นทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ ใบหน้าหล่อคมแปรเปลี่ยนเป็นขาวซีดราวกับกระดาษ ลู่ฮานนี่เดินกระวนกระวายภายในห้องพักสุดหรู ฝ่ามือบีบเข้าหากันแน่น เธอกำลังใช้สมองอย่างหนักที่จะช่วยเหลือคริสมังกรสายฟ้า ร่างเล็กเดินตรงไปหน้าห้องน้ำเพื่อแนบหูฟังเสียงที่เงียบไป
"คุณคริสคะ คุณโอเคไหม" มือเล็กเคาะเบาๆที่หน้าห้อง เสียงหวานเอ่ยถามด้วยความกังวล
ทุกอย่างนิ่งสนิท เงียบงัน มีแค่เสียงน้ำไหลจากก็อก สายน้ำเอ่อล้นจากขอบอ่างไหลลงท่อระบายอยู่นานร่วมชั่วโมง คิ้วเรียวขมวดมุ่น เธอกำลังกลัวว่าเขาจะเป็นอันตรายมากไปกว่านี้...
"...คุณอย่าเงียบไปสิ ฉันใจไม่ดี" หล่อนแนบหูฟังอีกครั้งด้วยใจจดจ่อ
ร่างบางตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปอย่างเร่งรีบก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป ชายหนุ่มฟุบหน้าลงกับขอบอ่าง ใบหน้าคมซีดเซียว เขาไม่มีแรงแม้กระทั่งจะเอ่ยขอความช่วยเหลือใครทั้งนั้น ฝ่ามือหนาเหี่ยวย่้นจากการแช่น้ำเป็นเวลานาน ลู่ฮานนี่วิ่งตรงเข้าไปเขย่าร่างเขาด้วยความเป็นห่วง ฝ่ามือเล็กลูบใบหน้าหล่อเหลาเพื่อให้เขาได้สติ เธอตบแก้มสากเบาๆพร้อมร้องเรียกเสียงสั่น
"คุณคริส...ตื่นสิตื่น" เธอกำลังตกใจกับสถานการณ์ที่น่าคับขันนี้ ร่างสูงปรือตาช้าๆเมื่อถูกเขย่าแรงขึ้นเรื่อยๆ
"ฉะ..ฉัน..หนาว" ริมฝีปากหนาขบเข้าหากันแน่น ร่างสูงตัวสั่นเทาด้วยความหนาวเย็น
มือเล็กเอื้อมไปกดปุ่มระบายน้ำเพื่อปล่อยน้ำในอ่างออก เธอพยุงร่างสูงให้ลุกขึ้นยืนในสภาพเปียกปอน เสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวคลุมร่างชายหนุ่มตรงหน้าไว้เพื่อป้องกันแอร์เย็นฉ่ำด้านนอก
"คุณคริส...คุณต้องถอดเสื้อออกก่อน" เสียงหวานเปรยขึ้นเบาๆ มือหนาที่สั่นเทาพยายามปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตตัวเองแต่ก็ไม่เป็นผล
"ฉัน..ถอดให้ค่ะ" ฝ่ามือบางปลดกระดุมเสื้อออกจากรังดุม ดวงตากลมหลุบลงต่ำ หล่อนไม่กล้าเหลือบมองใบหน้าหล่อคมคายของร่างสูงเลยสักนิด
ร่างกายกำยำเหลือเพียงกางเกงยีนส์สีดำเข้ารูปตัวเดียว ท่อนบนเปลือยเปล่า แขนแกร่งโอบกอดตัวเองไว้ ดวงตายังคงพร่ามัวเมื่อฤทธิ์ยายังไม่สลายไปจากโสตประสาท ระบบประมวลผลของสมองยังคงทำให้เขาเคลิบเคลิ้ม ต้องการที่ระบาย คริสรีบสวมใส่เสื้อคลุมอาบน้ำและก้าวเดินออกมาช้าๆ มือหนายังคงพยายามปลดกระดุมกางเกงของตนเองออกด้วยความทุลักทุเล ลู่ฮานนี่จำใจช่วยปลดกระดุมกางเกงยีนส์ของชายหนุ่ม แม้จะเขินอายสักเพียงไหนก็ดีกว่าที่จะเห็นมังกรสายฟ้าตายไปต่อหน้าต่อตา...
เขาล้มตัวลงนอนคุดคู้บนเตียงสปริงขนาดใหญ่ ผ้าห่มผืนหนาพันตัวเองไว้เมื่อหนาวสั่นจนทนไม่ไหว ใบหน้าคมมีเหงื่อเม็ดเล็กๆผุดพรายไล่ลามไปทั่วร่าง อากาศหนาวๆร้อนๆคล้ายคนจับไข้สูง ดวงตาคมปรือปรอยลงและเริ่มเห็นภาพชวนฝัน ไม่นานเขาก็ตกอยู่ในภวังค์ของฤทธิ์ยาอีกครั้ง
ลู่ฮานนี่เดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กชุบน้ำหมาดๆบริเวณอ่างล้างหน้า ตอนนี้เธอไม่ได้คิดถึงความปลอดภัยของตัวเองเลยสักนิด ชายหนุ่มบนเตียงกำลังหนาวสั่นไปทั้งตัว ริมฝีปากหนาขาวซีดขบเม้ม ดวงตาคมหลับสนิท มือหนากำผ้าห่มแน่น เสียงครางฮือจากลำคอทำให้เธอหวั่นใจว่าเขาจะเป็นอันตราย
เสียงริงโทนโทรศัพท์ดังจากเสื้อหนังสีดำที่ถูกเหวี่ยงกองไว้ข้างห้อง หญิงสาวเดินตามเสียงที่กำลังดัง เธอรู้สึกดีใจที่มีใครสักคนโทรเข้ามา...เพราะเธอพยายามที่จะโทรหาคนรู้จักของมังกรสายฟ้าหลายครั้งแล้วแต่หน้าจอก็ถูกตั้งรหัสล็อคเครื่องไว้
"ไอ้คริส มึงอยู่ไหน กูมารอมึง..." มือขวาของแก็งค์สบถมาตามสายด้วยความร้อนรน เนื่องจากเขานัดเวลาที่จะไปดูรถยนต์แต่งซิ่งกับร่างสูงที่โกดังไว้
"คุณคะ คุณคริสโดนวางยาค่ะ ตอนนี้เขากำลังไม่ได้สติ" เสียงหวานกรอกไปตามสายด้วยความร้อนรน เธอพูดแทรกก่อนที่ชายหนุ่มจะจบบทสนทนา
"คุณเป็นใคร" คิ้วเข้มขมวดมุ่นเมื่อปลายสายที่รับคือเสียงผู้หญิงที่เขาไม่คุ้นเคย
"อย่าเพิ่งถามอะไรตอนนี้ คุณเป็นเพื่อนเขาใช่ไหม เขาอยู่ที่โรงแรมซางโจวห้อง 0627 รบกวนรีบมานะคะ" สายถูกตัดทิ้งทันทีเมื่อโอเซฮุนรับรู้สถานที่ที่แน่นอน
รถ BMW เปิดประทุนสีแดงถูกสตาร์ทจากลานจอดรถหน้าโกดังและขับเคลื่อนออกไปด้วยความรวดเร็ว ร่างโปร่งกำลังเป็นห่วงเพื่อนรักที่โดนวางยา ซึ่งทั้งหมดคือแผนการสกปรกของฮวางจื่อเทาที่สมคบคิดกับปิงปิง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
บนเตียงคิงส์ไซส์ขนาดใหญ่ มีร่างสูงนอนคุดคู้หนาวสั่น เหงื่อเม็ดเล็กเริ่มซึมซาบทั่วร่าง ภาวะจิตใจและอารมณ์ของเขากำลังพลุ่งพล่านแต่ก็ไม่ได้รับการปลดปล่อย มือหนากุมท้องน้อยของตนเมื่อรู้สึกจุกและมวนท้องอย่างหนัก อวัยวะช่วงล่างปวดหนึบหน่วง ความต้องการของธรรมชาติถูกปลุกเร้าด้วยตัวยาที่ออกฤทธิ์รุนแรง ระบบสมองยังคงถูกมอมเมาอยู่อย่างนั้น ฝ่ามือเล็กเอื้อมมาแตะตัวเขาเบาๆ เธอใช้ผ้าขนหนูฝืนเล็กซับตามใบหน้าคมด้วยความเป็นห่วง
"ผมบอกว่าให้ออกไปห่างๆ!" มือหนาผลักแขนเรียวออกจากตัว เขาหงุดหงิดใจที่เธอไม่เชื่อฟังคำสั่ง
"คุณน่ะแหละอยู่นิ่งๆได้ไหม ฉันเคยฝึกงานเกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วยที่ติดยา ถ้าคุณไม่ได้รับการช่วยเหลืออาการคุณจะแย่กว่านี้"
"เธอพูดบ้าอะไรเนี่ย ฉันไม่ได้ติดยา!"
"เลิกยุ่งกับผมได้ไหม ออกไปนอกห้องได้จะดีมาก" ฝ่ามือหนากระชากข้อมือหล่อนมากำไว้แน่น
ฝ่ามือเล็กถูกกุมนาบหน้าอกแกร่ง ดวงตาดุดันเผลอสบใบหน้าสวยหวาน ริมฝีปากบางได้รูปสีแดงสดช่างดูเย้ายวนให้เขาสัมผัส แก้มขาวเนียนเปล่งปลั่งน่าลูบจับเสียจนเขาอดใจไม่ไหว จมูกโด่งรั้นเชิดขึ้นอย่างคนเอาแต่ใจ เสื้อซีทรูสีขาวที่เปียกน้ำยังคงล่อตาล่อใจ เขาเหลือบมองความบางของเสื้อที่แนบเนินเนื้อพร้อมกลืนน้ำลายคงลำคออย่างยากลำบาก ฝ่ามือหนาค่อยๆเลื่อนจากข้อมือเล็กมาจับมือสอดประสานนิ้วเรียวยาวของตนเอง ความหน้ามืดตามัวพลุ่งพล่านถึงขีดสุดจนเขาเกินจะห้ามสติ...
ฝ่ามือใหญ่จับท้ายทอยเล็กรั้งเข้าหาใบหน้าตนเอง ริมฝีปากขบจูบร้อนแรงจนร่างเล็กผงะออก...
"คุณคริส ฉันกำลังจะช่วยให้คุณหมดฤทธิ์ยานะ ปล่อยฉันก่อน" แขนเรียวผลักอกแกร่งไว้ เธอขืนตัวเต็มแรงแต่ก็เกินต้านทาน
"ผมบอกคุณแล้วใช่ไหมว่าให้อยู่ห่างๆ...ถ้าอยากจะช่วยมากนักก็ช่วยตามวิธีผม" ฝ่ามือหนาล็อคใบหน้าเล็กไว้ ลิ้นร้อนสอดเข้าไปในโพรงปากและดูดดุนริมฝีปากอวบอิ่มจนบวมเจ่อ
ร่างบางดิ้นรนบนที่นอนจนผ้าปูเตียงยับยู่ยี่ ผ้าห่มผืนใหญ่หล่นกองลงที่พื้น ข้อมือถูกตรึงไว้แน่น ใบหน้าหล่อคมคายซุกไซร้ซอกคอขาวเนียน เขาดูดเม้มอย่างแรงจนผิวสีขาวแดงเป็นจ้ำ ดวงตากลมหลับปี๋ด้วยความกลัว ริมฝีปากเล็กไม่มีโอกาสร้องส่งเสียงเพราะถูกปิดด้วยปากของชายหนุ่ม หล่อนสั่นเทาในอ้อมกอดของคริสมังกรสายฟ้า แม้จะเป็นการรุกเร้าที่รุนแรงแต่กลับแฝงความอ่อนโยนหอมละมุนอย่างน่าประหลาด ปลายลิ้นเลียติ่งหูเล็กเบาๆเพื่อสร้างอารมณ์ ลิ้นเรียวไล้เลียไปตามลำคอยาวระหงษ์ หน้าอกหญิงสาวหายใจหอบเหนื่อยด้วยความตกใจ ความหวาบหวามเข้ามาครอบครองจิตใจคนทั้งสองจนเตลิดเปิดเปิง...
มือหนาซุกซนสอดล้วงเข้าไปใต้เสื้อตัวบาง หน้าอกอวบอิ่มถูกเคล้นคลึงจนใบหน้าสวยแดงซ่านด้วยความอับอาย กระดุมเสื้อซีทรูถูกแกะออกด้วยมืออันสั่นเทาแต่ก็ไม่เป็นผล ร่างสูงหงุดหงิดใจ เขากระชากเสื้อตัวเล็กจนกระดุมขาดออกจากรังดุมและเริ่มรุกล้ำเนินอก แขนเรียวพยายามผลักชายหนุ่มออกด้วยเรี่ยวแรงอันน้อยนิด เมื่อถูกรุกเร้าอย่างหนัก ความต้องการตามธรรมชาติของหญิงสาวก็เริ่มทำให้เธอพ่ายแพ้ ลิ้นเรียวไล้เลียเนินอกขาวเนียน บราสีดำลายลูกไม้ถูกปลดสายโชว์ความสวยงามตระการตาจนหัวใจของมังกรสายฟ้าเต้นไม่เป็นจังหวะ ดวงตาที่พร่ามัว สมองกำลังมึนเมาด้วยฤทธิ์ยา ยิ่งทำให้ร่างสูงต้องการเธอมากกว่าปกติ ความหื่นกระหายกำลังทำลายความเป็นคนของเขาลงทีละน้อย
"อื้อออ..." หญิงสาวครางระส่ำในลำคอเมื่อถูกปลายลิ้นสะกิดเนินเนื้อขาวอวบอิ่ม ฝ่ามือเล็กจิกกำเสื้อคลุมสีขาวบนร่างสูงแน่น ใบหน้าหวานสะบัดไปมาด้วยความเขินอาย
"คุณ..ค...คริส..อย่าค่ะ.." ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ เสียงแหบพร่าของหล่อนขาดช่วงช้าๆเมื่อเข้าถึงอารมณ์ความรู้สึกส่วนลึกในจิตใจ
"ผม...ทนไม่ไหวแล้ว..." เสียงกระซิบข้างใบหูทำให้เธอเสียวซ่านหนักยิ่งขึ้น
แม้จะละอายใจเพียงไหนที่จะต้องตกเป็นของผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว แต่เธอก็ไม่สามารถหักห้ามใจได้ ร่างสูงยังคงถูกฤทธิ์ยาอานุภาพรุนแรงควบคุมสติสัมปัญชัญญะทั้งหมด เขาลืมนัดของเพื่อนรัก ลืมแม้กระทั่งใบหน้าของหญิงเดียวในดวงใจ ลืมทุกสิ่งเสมือนโลกนี้จะหยุดหมุนหากเขาไม่ได้ร่วมหลับนอนกับเธอในตอนนี้ ตัวยายังคงกดประสาทให้หัวหน้าแก็งค์มังกรดำเคลิบเคลิ้ม หลงใหล กับกิจกรรมตรงหน้า...
กลิ่นกายสาวแรกรุ่นหอมกรุ่นเร่งเร้าให้ช่วงล่างของความเป็นชายปวดหนึบ แม้เขาจะสวมใส่กางเกงบ็อกเซอร์แต่ส่วนนั้นก็เสียดสีโคนขาอ่อนของร่างเล็ก มือหนาลูบไล้สะโพกกลมมนเล่นภายใต้กระโปรงสั้นอย่างมันส์มือ ริมฝีปากดูดดุนเนินอกสลับกับเรียวปากอวบอิ่มของลู่ฮานนี่ ใบหน้าคมเลื่อนตำแหน่งไปซุกไซร้หน้าท้องเล็ก เธอถดตัวหนีด้วยความเขินอาย แขนแกร่งรั้งร่างบางไว้ให้อยู่นิ่งและเริ่มเล้าโลมต่อ..
"อย่าหนีสิครับ ช่วยผมหน่อยนะ...ผมทนคุณไม่ไหวแล้ว" น้ำเสียงออดอ้อนบวกกับใบหน้าหล่อคมคายทำให้ร่างกายของหญิงสาวชะงักงันดั่งถูกมนต์สะกด
ลิ้นสากลากผ่านหลุมสะดือจนร่างบางสะดุ้งไหว เธอกำเสื้อคลุมสีขาวแน่น ความต้องการตามธรรมชาติของร่างกายกำลังปลุกเร้าอารมณ์ของเธอช้าๆ มือหนากระตุกสายผูกเอวเสื้อคลุมของตนและค่อยๆถอดออก ร่างกายกำยำท่อนบนเปิดเผยสู่สายตาหญิงสาว รอยสักมังกรดำที่งดงามโชว์ตระหง่านดึงดูดสายตา ดวงตากลมโตหลุบมองไปทางอื่นเนื่องจากเกรงว่าชายหนุ่มจะสังเกตเห็น
เนินอกกลมกลึงแนบเนื้อกับแผงอกแกร่ง มือหนาลูบเอวคอดเล็กของหญิงสาวไล่ลามไปบรรจบที่บั้นท้ายสวยงาม ขาเรียวบิดเร่าไปมาเมื่อถึงจุดกระสันต์ ฝ่ามือใหญ่สอดเข้าไปใต้กระโปรงสีขาวเพื่อเริ่มลูบจับสิ่งที่ชายหนุ่มปรารถนา บิกินี่ลูกไม้ตัวเล็กเริ่มซึมซับน้ำสีใสตามธรรมชาติเพราะสิ่งเร่งเร้า นิ้วเรียวยาวของร่างสูงเกี่ยวสายบิกีนี่จนหลุดและค่อยๆถอดออกมาค้างเติ่งบริเวณโคนขา...
"อ๊ะ...คุณคริส" เธอร้องเสียงหลงเมื่อรู้สึกตัวว่ากำลังจะเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายหนุ่ม
"อย่าเลยนะคะ อย่า..." ความต้องการขัดแย้งในตัวเอง ผิดชอบชั่วดีที่หญิงสาวควรต้องรับรู้เริ่มก่อตัวขึ้นช้าๆ แม้ลู่ฮานนี่จะไม่ได้ถูกวางยา แต่ก็ปฎิเสธใจตัวเองได้ยากเมื่ออยู่ใต้ร่างชายที่งดงามดั่งเทพบุตร
"คุณก็อย่า...อย่าห้ามผม" ดวงตาคมปรือปรอยลงพร้อมซุกเนินอกขาวอวบ
เขาครางฮือในลำคอด้วยความหื่นกระหาย ร่างสูงหอบเหนื่อยเมื่อความต้องการพุ่งถึงขีดสุด
"ผม...ทรมาน...คุณ..ช่วย..ปลดปล่อยผมที" สิ้นเสียงพูดมือหนาก็ลูบจับเนินเนื้อนิ่มด้านล่างของหญิงสาว
เรียวขาสวยบิดเข้าหากัน เธอทั้งอับอายและไม่มั่นใจในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
"คุณคริส ไม่เอา อย่า ฉันกลัว คุณคริสปล่อยฉัน!" เธอเริ่มดิ้นรนขัดขืนอีกครั้งเมื่อกลัวว่าสิ่งที่ทำกำลังผิดมหันต์
ร่างสูงไม่ฟังคำร้องขอ ฤทธิ์ยาส่งผลต่อระบบประสาทให้เขาหน้ามืดตามัวจนไม่มีอะไรห้ามความต้องการของเขาได้
"คุณ..คริส.." เธอร้องเรียกเบาๆเมื่อถูกนิ้วมือรุกล้ำความบริสุทธิ์ของหญิงสาวแรกรุ่น
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ร่างโปร่งเดินมาพร้อมแม่บ้านของโรงแรมดัง ใบหน้าหล่อใสเคร่งขรึมด้วยความเป็นห่วงเพื่อนรัก ทั้งสองหยุดยืนอยู่หน้าห้องสักพัก มือเหี่ยวย่นสอดคีย์การ์ดเพื่อเปิดประตูออกช้าๆ
ร่างสูงกำลังซุกไซร้ร่างบาง เธออยู่ในสภาพกึ่งเปลือย เมื่อเหลือบเห็นคนเข้ามาในห้องหญิงสาวก็หวีดร้องเสียงหลง มือเล็กกำชายเสื้อและรีบดึงกระโปรงสั้นลงมาปกปิดร่างกาย มังกรสายฟ้ายังคงไม่ได้สติแม้จะมีบุคคลที่สามเดินตรงเข้ามา เขายังคงกอดรัดร่างเล็กไว้ไม่ยอมปล่อย
"มึงทำแบบนี้ได้ยังไงไอ้คริส!!" เสียงตะคอกดังลั่น หญิงสาวชะงักงันเมื่อเห็นชายตรงหน้าซึ่งได้ชื่อว่าเป็นมือขวาของแก็งค์มังกรดำ
โอเซฮุนกระชากแขนเพื่อนตัวสูง เขากำหมัดแน่นและง้างขึ้นในอากาศ
"อย่าทำร้ายเขา" หล่อนร้องห้ามด้วยความอับอายเมื่อเจอคนรู้จักในงานสถาปนาผู้หญิงของมังกรสายฟ้า อับอายที่เกือบได้กับชายที่มีภรรยาแล้วมาเป็นคู่นอนของตนเอง
ร่างโปร่งไม่ฟังเสียงห้ามปราม เขาชกต่อยใบหน้าเพื่อนรักหลายครั้งเพื่อเรียกสติ ร่างสูงล้มลงบนเตียงนอน เลือดสีแดงสดค่อยๆไหลซึมออกมาจากมุมปาก ดวงตาคมยังคงพร่ามัว ความรู้สึกเพ้อฝันมึนงงกล่อมประสาทให้เขารู้สึกเหมือนอยู่ในภวังค์ตลอดเวลา คริสหยัดกายขึ้นมาจากพื้นช้าๆ ร่างโงนเงนไปมาคล้ายคนเมาแอลกอฮอล์อย่างหนัก หลังมือปาดริมฝีปากเพื่อเพ่งมองหยดเลือด เขาถ่มน้ำลายที่ปะปนเลือดลงที่พื้นห้องก่อนที่จะตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อชกต่อยเพื่อนของตนเองเช่นกัน
"มึงกล้าต่อยกูเหรอ!" ชายหนุ่มสบถดังลั่นพร้อมกับกดร่างเพื่อนที่ตัวเล็กกว่าลงบนเตียง
ด้วยฤทธิ์ของยาที่มีอานุภาพทำลายระบบประสาททำให้มังกรสายฟ้าไร้เรี่ยวแรงกว่าปกติ โอเซฮุนอยู่เหนือกว่าด้วยสติที่สมบูรณ์ เขาตะโกนสั่งลู่ฮานนี่ให้หยิบเชือกผูกเอวของชุดคลุมอาบน้ำทั้งสองตัวมาให้ ร่างสูงถูกพันธนาการทั้งแขนและขา เสียงสบถยังคงดังก้องลั่นห้อง ไม่นานคริสก็ถูกยัดเม็ดยาสีขาวเข้าปาก ดวงตาคมปรือลงเรื่อยๆจนหมดแรงและผลอยหลับไปในที่สุด
"คุณเอายาอะไรให้เขาทาน" เสียงหวานเอ่ยถามเมื่อเหลือบมองร่างสูงที่นอนสงบนิ่งไม่ได้สติ
"ยานอนหลับชนิดร้ายแรง..."
.
.
.
.
.
.
.
"เป็นห่วงมันเหรอครับ" น้ำเสียงเรียบเฉยแฝงด้วยความเย็นชาทำให้หญิงสาวต้องเหลือบมองใบหน้าเขา
โอเซฮุนนั่งบนเตียงนอนใหญ่ สายตาเหม่อมองออกไปนอกระเบียงกระจกด้านนอกด้วยหัวใจที่ปวดหนึบ ผู้หญิงคนแรกที่เขาแอบชอบกำลังแสดงท่าทีห่วงใยเพื่อนรักของเขา การกลับมาเจอกันที่แสนน่าประทับใจ ภาพที่ทั้งสองกำลังนัวเนียกันบนเตียงยังคงติดตาเขา มือขวาของแก็งค์มังกรดำไม่คิดจะนำเรื่องนี้ไปบอกกล่าวให้ชานยอลลี่รับรู้ เพราะเขารู้ดีว่าความเจ็บปวดใจเป็นเช่นไร...
"สิ่งที่เขาทำไปทั้งหมดเกิดจากฤทธิ์ยา ฉันเรียนมาทางด้านนี้ หากร่างกายเขาปรับสภาพได้ก็จะเป็นปกติ" เธอลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินตรงไปหน้าประตู
"หมดธุระของฉันแล้ว ขอตัวก่อนนะคะ" ฝ่ามือเล็กจับลูกบิดประตู
"เดี๋ยวก่อน" ร่างโปร่งเดินตรงมายังร่างบางของหญิงสาว ก่อนที่เธอจะจากไป
"ผมขออนุญาตถามอะไรคุณอย่างนึง แม้มันจะดูเสียมารยาทแต่ผมอยากรู้" ใบหน้าหล่อเหลาดูลังเลใจ ความอึดอัดแน่นปะทุอยู่ในอกของชายหนุ่ม
"คุณไม่ได้มีใจให้มันใช่ไหม...คุณนอนกับมันไปหรือยัง"
ฝ่ามือเล็กยกขึ้นฟาดใบหน้าหล่อเหลาเต็มแรง ริมฝีปากสีแดงระเรื่อขบเข้าหากันแน่น คำถามที่น่าอับอายจนเธอไม่รู้จะตอบออกไปอย่างไร ร่างโปร่งจับใบหน้าของตนเมื่อรู้สึกเจ็บและชา ดวงตาเพ่งมองใบหน้าหวานเพื่อต้องการหาความจริง
"วันนั้นคุณคงเห็นแล้วว่าคริสกับชานยอลลี่รักกันแค่ไหน จำไว้ด้วยว่าเหตุการณ์ทุกอย่างมันเกิดจากฤทธิ์ยาเท่านั้น"
คำพูดตอกย้ำเตือนให้เธอไม่หลงใหลไปกับสัมผัสที่อ่อนโยนหวาบหวามของเขา...ร่างบางพลิกหันหลังรีบเดินออกไปจากห้องพัก ดวงตากลมโตแดงก่ำ แม้ไม่มีหยาดน้ำตาออกมาแต่เธอก็อับอายเสียจนไม่อยากพบเจอหน้าใครๆ
ร่างโปร่งทรุดตัวนั่งลงกับพื้นห้อง แผ่นหลังพิงประตูไม้อย่างอ่อนแรง มือหนาเสยผมของตัวเองช้าๆ ใบหน้าซบลงกับแขนแกร่งด้วยความเคร่งเครียด แม้จะยังไม่รู้จักความรักดีแต่เขาก็สังเกตสายตาของเธอที่จ้องมองไปยังร่างของมังกรสายฟ้าที่หลับใหลไม่ได้สติ ยิ่งเธอห่วงใยเขาเท่าไร ความเจ็บปวดในใจของโอเซฮุนก็เพิ่มมากขึ้นเท่านั้น รักแรกที่ต้องมาพัวพันกับหัวหน้าแก็งค์มังกรดำที่มีศักดิ์เป็นเพื่อนรักของเขาเอง...
เรื่องราวของคริสมังกรสายฟ้าหัวหน้าแก็งค์มังกรดำจะดำเนินไปในทิศทางไหน โปรดติดตาม...
รบกวนติดแทค #Blackgragon_KY พี่จะตามอ่าน ขอบคุณทุกคนที่ติดตาม ฟีดแบคดีขนาดมีชื่อฟิคตามประตูห้องน้ำ มีชื่อไรท์เตอร์ตามโต๊ะเรียนหนังสือ ถถถถถถ
"คุณคริสคะ คุณโอเคไหม" มือเล็กเคาะเบาๆที่หน้าห้อง เสียงหวานเอ่ยถามด้วยความกังวล
ทุกอย่างนิ่งสนิท เงียบงัน มีแค่เสียงน้ำไหลจากก็อก สายน้ำเอ่อล้นจากขอบอ่างไหลลงท่อระบายอยู่นานร่วมชั่วโมง คิ้วเรียวขมวดมุ่น เธอกำลังกลัวว่าเขาจะเป็นอันตรายมากไปกว่านี้...
"...คุณอย่าเงียบไปสิ ฉันใจไม่ดี" หล่อนแนบหูฟังอีกครั้งด้วยใจจดจ่อ
ร่างบางตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปอย่างเร่งรีบก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป ชายหนุ่มฟุบหน้าลงกับขอบอ่าง ใบหน้าคมซีดเซียว เขาไม่มีแรงแม้กระทั่งจะเอ่ยขอความช่วยเหลือใครทั้งนั้น ฝ่ามือหนาเหี่ยวย่้นจากการแช่น้ำเป็นเวลานาน ลู่ฮานนี่วิ่งตรงเข้าไปเขย่าร่างเขาด้วยความเป็นห่วง ฝ่ามือเล็กลูบใบหน้าหล่อเหลาเพื่อให้เขาได้สติ เธอตบแก้มสากเบาๆพร้อมร้องเรียกเสียงสั่น
"คุณคริส...ตื่นสิตื่น" เธอกำลังตกใจกับสถานการณ์ที่น่าคับขันนี้ ร่างสูงปรือตาช้าๆเมื่อถูกเขย่าแรงขึ้นเรื่อยๆ
"ฉะ..ฉัน..หนาว" ริมฝีปากหนาขบเข้าหากันแน่น ร่างสูงตัวสั่นเทาด้วยความหนาวเย็น
มือเล็กเอื้อมไปกดปุ่มระบายน้ำเพื่อปล่อยน้ำในอ่างออก เธอพยุงร่างสูงให้ลุกขึ้นยืนในสภาพเปียกปอน เสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวคลุมร่างชายหนุ่มตรงหน้าไว้เพื่อป้องกันแอร์เย็นฉ่ำด้านนอก
"คุณคริส...คุณต้องถอดเสื้อออกก่อน" เสียงหวานเปรยขึ้นเบาๆ มือหนาที่สั่นเทาพยายามปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตตัวเองแต่ก็ไม่เป็นผล
"ฉัน..ถอดให้ค่ะ" ฝ่ามือบางปลดกระดุมเสื้อออกจากรังดุม ดวงตากลมหลุบลงต่ำ หล่อนไม่กล้าเหลือบมองใบหน้าหล่อคมคายของร่างสูงเลยสักนิด
ร่างกายกำยำเหลือเพียงกางเกงยีนส์สีดำเข้ารูปตัวเดียว ท่อนบนเปลือยเปล่า แขนแกร่งโอบกอดตัวเองไว้ ดวงตายังคงพร่ามัวเมื่อฤทธิ์ยายังไม่สลายไปจากโสตประสาท ระบบประมวลผลของสมองยังคงทำให้เขาเคลิบเคลิ้ม ต้องการที่ระบาย คริสรีบสวมใส่เสื้อคลุมอาบน้ำและก้าวเดินออกมาช้าๆ มือหนายังคงพยายามปลดกระดุมกางเกงของตนเองออกด้วยความทุลักทุเล ลู่ฮานนี่จำใจช่วยปลดกระดุมกางเกงยีนส์ของชายหนุ่ม แม้จะเขินอายสักเพียงไหนก็ดีกว่าที่จะเห็นมังกรสายฟ้าตายไปต่อหน้าต่อตา...
เขาล้มตัวลงนอนคุดคู้บนเตียงสปริงขนาดใหญ่ ผ้าห่มผืนหนาพันตัวเองไว้เมื่อหนาวสั่นจนทนไม่ไหว ใบหน้าคมมีเหงื่อเม็ดเล็กๆผุดพรายไล่ลามไปทั่วร่าง อากาศหนาวๆร้อนๆคล้ายคนจับไข้สูง ดวงตาคมปรือปรอยลงและเริ่มเห็นภาพชวนฝัน ไม่นานเขาก็ตกอยู่ในภวังค์ของฤทธิ์ยาอีกครั้ง
ลู่ฮานนี่เดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กชุบน้ำหมาดๆบริเวณอ่างล้างหน้า ตอนนี้เธอไม่ได้คิดถึงความปลอดภัยของตัวเองเลยสักนิด ชายหนุ่มบนเตียงกำลังหนาวสั่นไปทั้งตัว ริมฝีปากหนาขาวซีดขบเม้ม ดวงตาคมหลับสนิท มือหนากำผ้าห่มแน่น เสียงครางฮือจากลำคอทำให้เธอหวั่นใจว่าเขาจะเป็นอันตราย
เสียงริงโทนโทรศัพท์ดังจากเสื้อหนังสีดำที่ถูกเหวี่ยงกองไว้ข้างห้อง หญิงสาวเดินตามเสียงที่กำลังดัง เธอรู้สึกดีใจที่มีใครสักคนโทรเข้ามา...เพราะเธอพยายามที่จะโทรหาคนรู้จักของมังกรสายฟ้าหลายครั้งแล้วแต่หน้าจอก็ถูกตั้งรหัสล็อคเครื่องไว้
"ไอ้คริส มึงอยู่ไหน กูมารอมึง..." มือขวาของแก็งค์สบถมาตามสายด้วยความร้อนรน เนื่องจากเขานัดเวลาที่จะไปดูรถยนต์แต่งซิ่งกับร่างสูงที่โกดังไว้
"คุณคะ คุณคริสโดนวางยาค่ะ ตอนนี้เขากำลังไม่ได้สติ" เสียงหวานกรอกไปตามสายด้วยความร้อนรน เธอพูดแทรกก่อนที่ชายหนุ่มจะจบบทสนทนา
"คุณเป็นใคร" คิ้วเข้มขมวดมุ่นเมื่อปลายสายที่รับคือเสียงผู้หญิงที่เขาไม่คุ้นเคย
"อย่าเพิ่งถามอะไรตอนนี้ คุณเป็นเพื่อนเขาใช่ไหม เขาอยู่ที่โรงแรมซางโจวห้อง 0627 รบกวนรีบมานะคะ" สายถูกตัดทิ้งทันทีเมื่อโอเซฮุนรับรู้สถานที่ที่แน่นอน
รถ BMW เปิดประทุนสีแดงถูกสตาร์ทจากลานจอดรถหน้าโกดังและขับเคลื่อนออกไปด้วยความรวดเร็ว ร่างโปร่งกำลังเป็นห่วงเพื่อนรักที่โดนวางยา ซึ่งทั้งหมดคือแผนการสกปรกของฮวางจื่อเทาที่สมคบคิดกับปิงปิง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
บนเตียงคิงส์ไซส์ขนาดใหญ่ มีร่างสูงนอนคุดคู้หนาวสั่น เหงื่อเม็ดเล็กเริ่มซึมซาบทั่วร่าง ภาวะจิตใจและอารมณ์ของเขากำลังพลุ่งพล่านแต่ก็ไม่ได้รับการปลดปล่อย มือหนากุมท้องน้อยของตนเมื่อรู้สึกจุกและมวนท้องอย่างหนัก อวัยวะช่วงล่างปวดหนึบหน่วง ความต้องการของธรรมชาติถูกปลุกเร้าด้วยตัวยาที่ออกฤทธิ์รุนแรง ระบบสมองยังคงถูกมอมเมาอยู่อย่างนั้น ฝ่ามือเล็กเอื้อมมาแตะตัวเขาเบาๆ เธอใช้ผ้าขนหนูฝืนเล็กซับตามใบหน้าคมด้วยความเป็นห่วง
"ผมบอกว่าให้ออกไปห่างๆ!" มือหนาผลักแขนเรียวออกจากตัว เขาหงุดหงิดใจที่เธอไม่เชื่อฟังคำสั่ง
"คุณน่ะแหละอยู่นิ่งๆได้ไหม ฉันเคยฝึกงานเกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วยที่ติดยา ถ้าคุณไม่ได้รับการช่วยเหลืออาการคุณจะแย่กว่านี้"
"เธอพูดบ้าอะไรเนี่ย ฉันไม่ได้ติดยา!"
"เลิกยุ่งกับผมได้ไหม ออกไปนอกห้องได้จะดีมาก" ฝ่ามือหนากระชากข้อมือหล่อนมากำไว้แน่น
ฝ่ามือเล็กถูกกุมนาบหน้าอกแกร่ง ดวงตาดุดันเผลอสบใบหน้าสวยหวาน ริมฝีปากบางได้รูปสีแดงสดช่างดูเย้ายวนให้เขาสัมผัส แก้มขาวเนียนเปล่งปลั่งน่าลูบจับเสียจนเขาอดใจไม่ไหว จมูกโด่งรั้นเชิดขึ้นอย่างคนเอาแต่ใจ เสื้อซีทรูสีขาวที่เปียกน้ำยังคงล่อตาล่อใจ เขาเหลือบมองความบางของเสื้อที่แนบเนินเนื้อพร้อมกลืนน้ำลายคงลำคออย่างยากลำบาก ฝ่ามือหนาค่อยๆเลื่อนจากข้อมือเล็กมาจับมือสอดประสานนิ้วเรียวยาวของตนเอง ความหน้ามืดตามัวพลุ่งพล่านถึงขีดสุดจนเขาเกินจะห้ามสติ...
ฝ่ามือใหญ่จับท้ายทอยเล็กรั้งเข้าหาใบหน้าตนเอง ริมฝีปากขบจูบร้อนแรงจนร่างเล็กผงะออก...
"คุณคริส ฉันกำลังจะช่วยให้คุณหมดฤทธิ์ยานะ ปล่อยฉันก่อน" แขนเรียวผลักอกแกร่งไว้ เธอขืนตัวเต็มแรงแต่ก็เกินต้านทาน
"ผมบอกคุณแล้วใช่ไหมว่าให้อยู่ห่างๆ...ถ้าอยากจะช่วยมากนักก็ช่วยตามวิธีผม" ฝ่ามือหนาล็อคใบหน้าเล็กไว้ ลิ้นร้อนสอดเข้าไปในโพรงปากและดูดดุนริมฝีปากอวบอิ่มจนบวมเจ่อ
ร่างบางดิ้นรนบนที่นอนจนผ้าปูเตียงยับยู่ยี่ ผ้าห่มผืนใหญ่หล่นกองลงที่พื้น ข้อมือถูกตรึงไว้แน่น ใบหน้าหล่อคมคายซุกไซร้ซอกคอขาวเนียน เขาดูดเม้มอย่างแรงจนผิวสีขาวแดงเป็นจ้ำ ดวงตากลมหลับปี๋ด้วยความกลัว ริมฝีปากเล็กไม่มีโอกาสร้องส่งเสียงเพราะถูกปิดด้วยปากของชายหนุ่ม หล่อนสั่นเทาในอ้อมกอดของคริสมังกรสายฟ้า แม้จะเป็นการรุกเร้าที่รุนแรงแต่กลับแฝงความอ่อนโยนหอมละมุนอย่างน่าประหลาด ปลายลิ้นเลียติ่งหูเล็กเบาๆเพื่อสร้างอารมณ์ ลิ้นเรียวไล้เลียไปตามลำคอยาวระหงษ์ หน้าอกหญิงสาวหายใจหอบเหนื่อยด้วยความตกใจ ความหวาบหวามเข้ามาครอบครองจิตใจคนทั้งสองจนเตลิดเปิดเปิง...
มือหนาซุกซนสอดล้วงเข้าไปใต้เสื้อตัวบาง หน้าอกอวบอิ่มถูกเคล้นคลึงจนใบหน้าสวยแดงซ่านด้วยความอับอาย กระดุมเสื้อซีทรูถูกแกะออกด้วยมืออันสั่นเทาแต่ก็ไม่เป็นผล ร่างสูงหงุดหงิดใจ เขากระชากเสื้อตัวเล็กจนกระดุมขาดออกจากรังดุมและเริ่มรุกล้ำเนินอก แขนเรียวพยายามผลักชายหนุ่มออกด้วยเรี่ยวแรงอันน้อยนิด เมื่อถูกรุกเร้าอย่างหนัก ความต้องการตามธรรมชาติของหญิงสาวก็เริ่มทำให้เธอพ่ายแพ้ ลิ้นเรียวไล้เลียเนินอกขาวเนียน บราสีดำลายลูกไม้ถูกปลดสายโชว์ความสวยงามตระการตาจนหัวใจของมังกรสายฟ้าเต้นไม่เป็นจังหวะ ดวงตาที่พร่ามัว สมองกำลังมึนเมาด้วยฤทธิ์ยา ยิ่งทำให้ร่างสูงต้องการเธอมากกว่าปกติ ความหื่นกระหายกำลังทำลายความเป็นคนของเขาลงทีละน้อย
"อื้อออ..." หญิงสาวครางระส่ำในลำคอเมื่อถูกปลายลิ้นสะกิดเนินเนื้อขาวอวบอิ่ม ฝ่ามือเล็กจิกกำเสื้อคลุมสีขาวบนร่างสูงแน่น ใบหน้าหวานสะบัดไปมาด้วยความเขินอาย
"คุณ..ค...คริส..อย่าค่ะ.." ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ เสียงแหบพร่าของหล่อนขาดช่วงช้าๆเมื่อเข้าถึงอารมณ์ความรู้สึกส่วนลึกในจิตใจ
"ผม...ทนไม่ไหวแล้ว..." เสียงกระซิบข้างใบหูทำให้เธอเสียวซ่านหนักยิ่งขึ้น
แม้จะละอายใจเพียงไหนที่จะต้องตกเป็นของผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว แต่เธอก็ไม่สามารถหักห้ามใจได้ ร่างสูงยังคงถูกฤทธิ์ยาอานุภาพรุนแรงควบคุมสติสัมปัญชัญญะทั้งหมด เขาลืมนัดของเพื่อนรัก ลืมแม้กระทั่งใบหน้าของหญิงเดียวในดวงใจ ลืมทุกสิ่งเสมือนโลกนี้จะหยุดหมุนหากเขาไม่ได้ร่วมหลับนอนกับเธอในตอนนี้ ตัวยายังคงกดประสาทให้หัวหน้าแก็งค์มังกรดำเคลิบเคลิ้ม หลงใหล กับกิจกรรมตรงหน้า...
กลิ่นกายสาวแรกรุ่นหอมกรุ่นเร่งเร้าให้ช่วงล่างของความเป็นชายปวดหนึบ แม้เขาจะสวมใส่กางเกงบ็อกเซอร์แต่ส่วนนั้นก็เสียดสีโคนขาอ่อนของร่างเล็ก มือหนาลูบไล้สะโพกกลมมนเล่นภายใต้กระโปรงสั้นอย่างมันส์มือ ริมฝีปากดูดดุนเนินอกสลับกับเรียวปากอวบอิ่มของลู่ฮานนี่ ใบหน้าคมเลื่อนตำแหน่งไปซุกไซร้หน้าท้องเล็ก เธอถดตัวหนีด้วยความเขินอาย แขนแกร่งรั้งร่างบางไว้ให้อยู่นิ่งและเริ่มเล้าโลมต่อ..
"อย่าหนีสิครับ ช่วยผมหน่อยนะ...ผมทนคุณไม่ไหวแล้ว" น้ำเสียงออดอ้อนบวกกับใบหน้าหล่อคมคายทำให้ร่างกายของหญิงสาวชะงักงันดั่งถูกมนต์สะกด
ลิ้นสากลากผ่านหลุมสะดือจนร่างบางสะดุ้งไหว เธอกำเสื้อคลุมสีขาวแน่น ความต้องการตามธรรมชาติของร่างกายกำลังปลุกเร้าอารมณ์ของเธอช้าๆ มือหนากระตุกสายผูกเอวเสื้อคลุมของตนและค่อยๆถอดออก ร่างกายกำยำท่อนบนเปิดเผยสู่สายตาหญิงสาว รอยสักมังกรดำที่งดงามโชว์ตระหง่านดึงดูดสายตา ดวงตากลมโตหลุบมองไปทางอื่นเนื่องจากเกรงว่าชายหนุ่มจะสังเกตเห็น
เนินอกกลมกลึงแนบเนื้อกับแผงอกแกร่ง มือหนาลูบเอวคอดเล็กของหญิงสาวไล่ลามไปบรรจบที่บั้นท้ายสวยงาม ขาเรียวบิดเร่าไปมาเมื่อถึงจุดกระสันต์ ฝ่ามือใหญ่สอดเข้าไปใต้กระโปรงสีขาวเพื่อเริ่มลูบจับสิ่งที่ชายหนุ่มปรารถนา บิกินี่ลูกไม้ตัวเล็กเริ่มซึมซับน้ำสีใสตามธรรมชาติเพราะสิ่งเร่งเร้า นิ้วเรียวยาวของร่างสูงเกี่ยวสายบิกีนี่จนหลุดและค่อยๆถอดออกมาค้างเติ่งบริเวณโคนขา...
"อ๊ะ...คุณคริส" เธอร้องเสียงหลงเมื่อรู้สึกตัวว่ากำลังจะเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายหนุ่ม
"อย่าเลยนะคะ อย่า..." ความต้องการขัดแย้งในตัวเอง ผิดชอบชั่วดีที่หญิงสาวควรต้องรับรู้เริ่มก่อตัวขึ้นช้าๆ แม้ลู่ฮานนี่จะไม่ได้ถูกวางยา แต่ก็ปฎิเสธใจตัวเองได้ยากเมื่ออยู่ใต้ร่างชายที่งดงามดั่งเทพบุตร
"คุณก็อย่า...อย่าห้ามผม" ดวงตาคมปรือปรอยลงพร้อมซุกเนินอกขาวอวบ
เขาครางฮือในลำคอด้วยความหื่นกระหาย ร่างสูงหอบเหนื่อยเมื่อความต้องการพุ่งถึงขีดสุด
"ผม...ทรมาน...คุณ..ช่วย..ปลดปล่อยผมที" สิ้นเสียงพูดมือหนาก็ลูบจับเนินเนื้อนิ่มด้านล่างของหญิงสาว
เรียวขาสวยบิดเข้าหากัน เธอทั้งอับอายและไม่มั่นใจในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
"คุณคริส ไม่เอา อย่า ฉันกลัว คุณคริสปล่อยฉัน!" เธอเริ่มดิ้นรนขัดขืนอีกครั้งเมื่อกลัวว่าสิ่งที่ทำกำลังผิดมหันต์
ร่างสูงไม่ฟังคำร้องขอ ฤทธิ์ยาส่งผลต่อระบบประสาทให้เขาหน้ามืดตามัวจนไม่มีอะไรห้ามความต้องการของเขาได้
"คุณ..คริส.." เธอร้องเรียกเบาๆเมื่อถูกนิ้วมือรุกล้ำความบริสุทธิ์ของหญิงสาวแรกรุ่น
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ร่างโปร่งเดินมาพร้อมแม่บ้านของโรงแรมดัง ใบหน้าหล่อใสเคร่งขรึมด้วยความเป็นห่วงเพื่อนรัก ทั้งสองหยุดยืนอยู่หน้าห้องสักพัก มือเหี่ยวย่นสอดคีย์การ์ดเพื่อเปิดประตูออกช้าๆ
ร่างสูงกำลังซุกไซร้ร่างบาง เธออยู่ในสภาพกึ่งเปลือย เมื่อเหลือบเห็นคนเข้ามาในห้องหญิงสาวก็หวีดร้องเสียงหลง มือเล็กกำชายเสื้อและรีบดึงกระโปรงสั้นลงมาปกปิดร่างกาย มังกรสายฟ้ายังคงไม่ได้สติแม้จะมีบุคคลที่สามเดินตรงเข้ามา เขายังคงกอดรัดร่างเล็กไว้ไม่ยอมปล่อย
"มึงทำแบบนี้ได้ยังไงไอ้คริส!!" เสียงตะคอกดังลั่น หญิงสาวชะงักงันเมื่อเห็นชายตรงหน้าซึ่งได้ชื่อว่าเป็นมือขวาของแก็งค์มังกรดำ
โอเซฮุนกระชากแขนเพื่อนตัวสูง เขากำหมัดแน่นและง้างขึ้นในอากาศ
"อย่าทำร้ายเขา" หล่อนร้องห้ามด้วยความอับอายเมื่อเจอคนรู้จักในงานสถาปนาผู้หญิงของมังกรสายฟ้า อับอายที่เกือบได้กับชายที่มีภรรยาแล้วมาเป็นคู่นอนของตนเอง
ร่างโปร่งไม่ฟังเสียงห้ามปราม เขาชกต่อยใบหน้าเพื่อนรักหลายครั้งเพื่อเรียกสติ ร่างสูงล้มลงบนเตียงนอน เลือดสีแดงสดค่อยๆไหลซึมออกมาจากมุมปาก ดวงตาคมยังคงพร่ามัว ความรู้สึกเพ้อฝันมึนงงกล่อมประสาทให้เขารู้สึกเหมือนอยู่ในภวังค์ตลอดเวลา คริสหยัดกายขึ้นมาจากพื้นช้าๆ ร่างโงนเงนไปมาคล้ายคนเมาแอลกอฮอล์อย่างหนัก หลังมือปาดริมฝีปากเพื่อเพ่งมองหยดเลือด เขาถ่มน้ำลายที่ปะปนเลือดลงที่พื้นห้องก่อนที่จะตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อชกต่อยเพื่อนของตนเองเช่นกัน
"มึงกล้าต่อยกูเหรอ!" ชายหนุ่มสบถดังลั่นพร้อมกับกดร่างเพื่อนที่ตัวเล็กกว่าลงบนเตียง
ด้วยฤทธิ์ของยาที่มีอานุภาพทำลายระบบประสาททำให้มังกรสายฟ้าไร้เรี่ยวแรงกว่าปกติ โอเซฮุนอยู่เหนือกว่าด้วยสติที่สมบูรณ์ เขาตะโกนสั่งลู่ฮานนี่ให้หยิบเชือกผูกเอวของชุดคลุมอาบน้ำทั้งสองตัวมาให้ ร่างสูงถูกพันธนาการทั้งแขนและขา เสียงสบถยังคงดังก้องลั่นห้อง ไม่นานคริสก็ถูกยัดเม็ดยาสีขาวเข้าปาก ดวงตาคมปรือลงเรื่อยๆจนหมดแรงและผลอยหลับไปในที่สุด
"คุณเอายาอะไรให้เขาทาน" เสียงหวานเอ่ยถามเมื่อเหลือบมองร่างสูงที่นอนสงบนิ่งไม่ได้สติ
"ยานอนหลับชนิดร้ายแรง..."
.
.
.
.
.
.
.
"เป็นห่วงมันเหรอครับ" น้ำเสียงเรียบเฉยแฝงด้วยความเย็นชาทำให้หญิงสาวต้องเหลือบมองใบหน้าเขา
โอเซฮุนนั่งบนเตียงนอนใหญ่ สายตาเหม่อมองออกไปนอกระเบียงกระจกด้านนอกด้วยหัวใจที่ปวดหนึบ ผู้หญิงคนแรกที่เขาแอบชอบกำลังแสดงท่าทีห่วงใยเพื่อนรักของเขา การกลับมาเจอกันที่แสนน่าประทับใจ ภาพที่ทั้งสองกำลังนัวเนียกันบนเตียงยังคงติดตาเขา มือขวาของแก็งค์มังกรดำไม่คิดจะนำเรื่องนี้ไปบอกกล่าวให้ชานยอลลี่รับรู้ เพราะเขารู้ดีว่าความเจ็บปวดใจเป็นเช่นไร...
"สิ่งที่เขาทำไปทั้งหมดเกิดจากฤทธิ์ยา ฉันเรียนมาทางด้านนี้ หากร่างกายเขาปรับสภาพได้ก็จะเป็นปกติ" เธอลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินตรงไปหน้าประตู
"หมดธุระของฉันแล้ว ขอตัวก่อนนะคะ" ฝ่ามือเล็กจับลูกบิดประตู
"เดี๋ยวก่อน" ร่างโปร่งเดินตรงมายังร่างบางของหญิงสาว ก่อนที่เธอจะจากไป
"ผมขออนุญาตถามอะไรคุณอย่างนึง แม้มันจะดูเสียมารยาทแต่ผมอยากรู้" ใบหน้าหล่อเหลาดูลังเลใจ ความอึดอัดแน่นปะทุอยู่ในอกของชายหนุ่ม
"คุณไม่ได้มีใจให้มันใช่ไหม...คุณนอนกับมันไปหรือยัง"
ฝ่ามือเล็กยกขึ้นฟาดใบหน้าหล่อเหลาเต็มแรง ริมฝีปากสีแดงระเรื่อขบเข้าหากันแน่น คำถามที่น่าอับอายจนเธอไม่รู้จะตอบออกไปอย่างไร ร่างโปร่งจับใบหน้าของตนเมื่อรู้สึกเจ็บและชา ดวงตาเพ่งมองใบหน้าหวานเพื่อต้องการหาความจริง
"วันนั้นคุณคงเห็นแล้วว่าคริสกับชานยอลลี่รักกันแค่ไหน จำไว้ด้วยว่าเหตุการณ์ทุกอย่างมันเกิดจากฤทธิ์ยาเท่านั้น"
คำพูดตอกย้ำเตือนให้เธอไม่หลงใหลไปกับสัมผัสที่อ่อนโยนหวาบหวามของเขา...ร่างบางพลิกหันหลังรีบเดินออกไปจากห้องพัก ดวงตากลมโตแดงก่ำ แม้ไม่มีหยาดน้ำตาออกมาแต่เธอก็อับอายเสียจนไม่อยากพบเจอหน้าใครๆ
ร่างโปร่งทรุดตัวนั่งลงกับพื้นห้อง แผ่นหลังพิงประตูไม้อย่างอ่อนแรง มือหนาเสยผมของตัวเองช้าๆ ใบหน้าซบลงกับแขนแกร่งด้วยความเคร่งเครียด แม้จะยังไม่รู้จักความรักดีแต่เขาก็สังเกตสายตาของเธอที่จ้องมองไปยังร่างของมังกรสายฟ้าที่หลับใหลไม่ได้สติ ยิ่งเธอห่วงใยเขาเท่าไร ความเจ็บปวดในใจของโอเซฮุนก็เพิ่มมากขึ้นเท่านั้น รักแรกที่ต้องมาพัวพันกับหัวหน้าแก็งค์มังกรดำที่มีศักดิ์เป็นเพื่อนรักของเขาเอง...
เรื่องราวของคริสมังกรสายฟ้าหัวหน้าแก็งค์มังกรดำจะดำเนินไปในทิศทางไหน โปรดติดตาม...
รบกวนติดแทค #Blackgragon_KY พี่จะตามอ่าน ขอบคุณทุกคนที่ติดตาม ฟีดแบคดีขนาดมีชื่อฟิคตามประตูห้องน้ำ มีชื่อไรท์เตอร์ตามโต๊ะเรียนหนังสือ ถถถถถถ
